نسخه چاپی
ارسال به دوستان
سید علی حسینی
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق ایران
صنعت حمل‌ونقل از جمله صنایعی است که در ارتباط مستقیم با همه بخش‌های اقتصادی فعالیت می‌کند و شرایط حاکم بر آن اثرات قابل توجهی روی بازار می‌گذارد. بنابراین توجه به نیازهای این صنعت باید در اولویت برنامه‌های اقتصادی کشور باشدسال گذشته این گفتمان در صنعت حمل‌ونقل کشور ایجاد شد که لازم است در همه مدهای صنعت، نوسازی ناوگان شکل بگیرد. در وزارت راه‌وشهرسازی نیز این گفتمان تقویت شده و در ناوگان جاده‌ای توانستیم نسبت به سایر بخش‌ها، موفق‌تر عمل کنیم. در این سال بخش زیادی از کامیون‌ها و کشنده‌هایی که وارد شده و در گمرکات باقی مانده بودند، ترخیص و وارد ناوگان شدند. خوشبختانه این روند همچنان ادامه دارد و امیدواریم با اجرای این طرح شاهد جوان شدن سن ناوگان کشور باشیم. می‌توان در صادرات محصولاتی مانند فولاد از بخش ریلی استفاده بهینه کرد، لازم بود موضوع نوسازی را در این حوزه نیز جدی بگیریم؛ البته در این بخش آنچه صنایع و بخش ریلی را در سال ۱۴۰۰ اذیت کرد، کمبود دیزل‌های لوکوموتیو بود. متاسفانه در نیمه دوم سال با پدیده رسوب واگن‌های بارگیری شده روبه‌رو شدیم. در این شرایط قرار شد تولیدکنندگان داخلی فعال شوند و نیاز بخش ریلی به این دیزل‌ها را تامین کنند. البته با فعال شدن بخش داخلی هنوز قادر به تامین کل نیاز موجود نیستیم و این مسئله را با دولت هم در میان گذاشتیم و درخواست داریم شرایطی را فراهم کنند تا بتوانیم با وجود تحریم‌ها دیزل لوکوموتیو را حتی به صورت دست دوم هم وارد کنیم تا نیاز داخل برآورده شود. باید حوزه دریایی را در دو بخش بررسی کرد؛ اول دریای خزر که برنامه‌ریزی در این حوزه ایجاد خطوط منظم کشتیرانی و بالا بردن سهم دریانوردی ایران در دریای خزر است. از طرفی افزایش تعداد کشتی‌های کانتینربر ایران در این دریا موضوع دیگری بود که ملاک عمل قرار گرفت تا بتوانیم از این ظرفیت برای حمل تعداد بیشتر محموله‌های خود استفاده کنیم. چون هنوز بحث امنیت سرمایه‌گذاری روی این بخش شکل نگرفته، نه بخش خصوصی و نه حتی دولت وارد میدان نشده‌اند، درصورتی که به شدت به این وسیله نیاز داریم. بنابراین آنچه در سال ۱۴۰۱ باید در اولویت برنامه‌ریزی‌ها قرار بگیرد، ایجاد بسترهای لازم برای سرمایه‌گذاری و خرید کشتی‌های رو-رو در دریای خزر است. بخش دوم، دریای عمان و خلیج فارس است که در این حوزه توسعه بنادر کوچک و بزرگ ملاک عمل قرار دارد. در جنوب کشور، تقویت بنادر اقیانوسی یکی از اولویت‌های دولت بوده که بیشتر تمرکز هم روی بندر چابهار است که برای پوشش ترانزیت افغانستان از تحریم‌ها معاف شده و موقعیت خوبی را فراهم کرده تا از ظرفیت آن بهره ببریم. بر این اساس، جاده‌ها و پایانه‌های این بندر در حال نوسازی، بهسازی و توسعه هستند. از طرفی قرار است تا سال ۱۴۰۲ بخش ریلی بندر چابهار هم تکمیل شود. تا بندر چابهار خطوط مستقیم کشتیرانی به ویژه کشتی‌های کانتینربر نداشته باشد نمی‌تواند موثر باشد. اگر سیستم کشتیرانی مستقیم کانتینربر به صورت منظم ایجاد شود، امکان بهره‌برداری از ظرفیت بندر بیشتر شده و کشورهای همسایه نیز می‌توانند از آن برای ارتباط کم‌هزینه‌تر و سریع‌تر با کشورهای شمالی ایران بهره ببرند. تربیت نیروی انسانی متخصص در حوزه ناوگان جاده‌ای یکی از موضوعاتی است که باید ملاک عمل باشد. باید جوانان برای ورود به این عرصه ترغیب شوند، در حال حاضر سن رانندگان در ناوگان جاده‌ای در حال افزایش بوده و به دلیل غیر اقتصادی بودن شرایط، جوانان تمایلی به انتخاب این شغل ندارند. اگر این روند ادامه پیدا کند در آینده نزدیک با چالش جدی مواجه خواهیم شد که مانند آن را سال گذشته در برخی کشورهای اروپایی دیدیم. موضوع دیگر تمرکز روی ارتقای سطح بهره‌وری در صنعت حمل‌ونقل است. حسینی تاکید کرد: باید فرآیندهایی را تعریف کنیم تا با امکانات امروز میزان درآمدزایی و حجم حمل بار و مسافر را افزایش دهیم. در نوروز امسال دیدیم که حجم مسافرت‌ها چگونه بود.
