نسخه چاپی
ارسال به دوستان
خوانندگان محترم حتما ماجرای یک بام و دو هوا را شنیدند و نیاز به بازگو کردن در این یادداشت نیست. واقعیت این است: همه امور و در همه جای دنیا یک بام و دو هوا است در صورتی که همه حکومت‌ها و همه شخصیت‌ها در این دنیا در روی یک بام و زیر یک سقف و با فواصل مکان جغرافیایی و نزدیکی در ارتباطات در این دهکده جهانی زندگی می‌کنند.
خوانندگان محترم حتما
ماجرای یک بام و دو هوا را شنیدند و نیاز به بازگو کردن در این یادداشت
نیست. واقعیت این است: همه امور و در همه جای دنیا یک بام و دو هوا است در
صورتی که همه حکومت‌ها و همه شخصیت‌ها در این دنیا در روی یک بام و زیر یک
سقف و با فواصل مکان جغرافیایی و نزدیکی در ارتباطات در این دهکده جهانی
زندگی می‌کنند. برای مثال، اخیرا پارلمان اروپا قطعنامه‌ای در محکومیت
جمهوری اسلامی و در حمایت از یکی از ایرانیان و برخی از اتباع اروپایی
زندانی در ایران صادر کرد. بلافاصله دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی و
معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه واکنش نشان داد و قطعنامه مزبور را ناشی
از اغراض سیاسی ذکر کرد و از پارلمان اروپا و کشورهای اروپایی خواست تا به
قوانین کشورها و تنوع فرهنگی در حقوق بشر احترام بگذارند. درصورتی که اگر
چنین قطعنامه‌ای توسط همان مرجع یا سایر مراجع بین‌المللی بر علیه اسرائیل
یا عربستان یا … صادر می‌شد مورد استقبال مقامات جمهوری اسلامی قرار می
گرفت.
در آن سوی کره زمین و در کانادا چند روزی است کامیونداران در ارتباط با واکسن کرونا اعتراضاتی را راه انداختند و شدت اعتراضات به حدی رسید که پلیس کانادا مجبور به مداخله شد و بیش از یکصد نفر را بازداشت و روانه زندان کرد و دستگاه تبلیغاتی غربی به سادگی از کنار آن عبور می کنند و در حد خبر کوتاه بسنده می کنند و اگر چنین اتفاق در ایران یا کشورهای جدا از بلوک غرب رخ بدهد خبر آن با آب و تاب هرچه تمامتر و در هر ساعت تکرار می شود و از ده‌ها مفسر دعوت به عمل می آید تا اظهار نظر کنند!
اگر سیاهپوستی توسط پلیس نژاد پرست آمریکا به قتل برسد محکومیت این قتل در این سوی جهان به دفعات به نمایش گذاشته می شود و اگر مشابه آن در این سو رخ دهد و در شبکه‌های دیگر کشورها نمایش داده شود ناشی از اغراض سو تلقی می‌شود.
سه مورد فوق، نمونه‌ای از ده‌ها موارد مشابه است که در گوشه و کنار جهان در هر روز شاهد آن هستیم و بیان هرکدام سبب اطاله کلام می شود وسر منشا همه اینها، قبول داشتن خود و رد دیگران است. آنچه باید به آن توجه شود و مورد پردازش قرار بگیرد اینکه هر شخص و گروه و دولتی از خودش کور و از دیگران بینا است عملکرد خودش را نمی بیند یا نمی خواهد ببیند و در پی توجیه بر می‌آید و برای مشاهده عملکرد دیگران از عینک‌های دوربین استفاده می‌کند. به عبارتی، به عملکرد خود توجه ندارد و به عملکرد دیگران توجه نشان داده می شود و این مسئله ناشی از جزمیت است. یکی از دوستان می گفت: اگر کودک غریبه کاری انجام دهد که مورد پسند ما نباشد تقبیح می کنیم ولی اگر همان کار را فرزندان خودمان انجام بدهند می خندیم ابراز رضایت می کنیم و مورد تشویق قرار می‌دهیم. اشخاص و حکومت‌ها باید به این مهم توجه داشته باشند عمل زشت، فی نفسه زشت است و از ناحیه هر شخص و حکومت و دولتی انجام بگیرد از زشتی آن کاسته نمی‌شود و باید از انجام آن اجتناب بورزند نه اینکه خود را تافته جدا بافته بدانند . بسیاری از مشکلاتی که در زندگی شخصی و اجتماعی و دولت‌ها وجود دارد ناشی از همین دوگانه بینی است یا به عبارتی یک بام و دو هوا دیدن است و اگر دولتمردان در هر کشوری در پی اصلاح هستند باید واقعیت‌ها را ببینند و هر قدر واقع بینی در اشخاص و دولت‌ها بیشتر و بهتر شود اشتباهات کمتر و رضایت عمومی را در پی خواهد داشت.
در آن سوی کره زمین و در کانادا چند روزی است کامیونداران در ارتباط با واکسن کرونا اعتراضاتی را راه انداختند و شدت اعتراضات به حدی رسید که پلیس کانادا مجبور به مداخله شد و بیش از یکصد نفر را بازداشت و روانه زندان کرد و دستگاه تبلیغاتی غربی به سادگی از کنار آن عبور می کنند و در حد خبر کوتاه بسنده می کنند و اگر چنین اتفاق در ایران یا کشورهای جدا از بلوک غرب رخ بدهد خبر آن با آب و تاب هرچه تمامتر و در هر ساعت تکرار می شود و از ده‌ها مفسر دعوت به عمل می آید تا اظهار نظر کنند!
اگر سیاهپوستی توسط پلیس نژاد پرست آمریکا به قتل برسد محکومیت این قتل در این سوی جهان به دفعات به نمایش گذاشته می شود و اگر مشابه آن در این سو رخ دهد و در شبکه‌های دیگر کشورها نمایش داده شود ناشی از اغراض سو تلقی می‌شود.
سه مورد فوق، نمونه‌ای از ده‌ها موارد مشابه است که در گوشه و کنار جهان در هر روز شاهد آن هستیم و بیان هرکدام سبب اطاله کلام می شود وسر منشا همه اینها، قبول داشتن خود و رد دیگران است. آنچه باید به آن توجه شود و مورد پردازش قرار بگیرد اینکه هر شخص و گروه و دولتی از خودش کور و از دیگران بینا است عملکرد خودش را نمی بیند یا نمی خواهد ببیند و در پی توجیه بر می‌آید و برای مشاهده عملکرد دیگران از عینک‌های دوربین استفاده می‌کند. به عبارتی، به عملکرد خود توجه ندارد و به عملکرد دیگران توجه نشان داده می شود و این مسئله ناشی از جزمیت است. یکی از دوستان می گفت: اگر کودک غریبه کاری انجام دهد که مورد پسند ما نباشد تقبیح می کنیم ولی اگر همان کار را فرزندان خودمان انجام بدهند می خندیم ابراز رضایت می کنیم و مورد تشویق قرار می‌دهیم. اشخاص و حکومت‌ها باید به این مهم توجه داشته باشند عمل زشت، فی نفسه زشت است و از ناحیه هر شخص و حکومت و دولتی انجام بگیرد از زشتی آن کاسته نمی‌شود و باید از انجام آن اجتناب بورزند نه اینکه خود را تافته جدا بافته بدانند . بسیاری از مشکلاتی که در زندگی شخصی و اجتماعی و دولت‌ها وجود دارد ناشی از همین دوگانه بینی است یا به عبارتی یک بام و دو هوا دیدن است و اگر دولتمردان در هر کشوری در پی اصلاح هستند باید واقعیت‌ها را ببینند و هر قدر واقع بینی در اشخاص و دولت‌ها بیشتر و بهتر شود اشتباهات کمتر و رضایت عمومی را در پی خواهد داشت.
نظر شما
آخرین اخبار
