نسخه چاپی
ارسال به دوستان
به نظر ریشه یابی مسئله بی ادبی فرماندار رفسنجان به یک خبرنگار واجب و حیاتی است.بهرحال لازم است تحقیق شود چرا یک مسئول میانی به خود جرات می دهد به همین سادگی و مقابل چشم این همه انسان چنین جسارتی به یک خبرنگار کند.
سید علیرضاکریمی- به نظر
ریشه یابی مسئله بی ادبی فرماندار رفسنجان به یک خبرنگار واجب و حیاتی
است.بهرحال لازم است تحقیق شود چرا یک مسئول میانی به خود جرات می دهد به
همین سادگی و مقابل چشم این همه انسان چنین جسارتی به یک خبرنگار
کند.ناگفته پیداست شغل خبرنگاری برخلاف آنچه در ایران
می بینید شغل خاص ، بسیار مهم و موثری است و به قول معروف در کشورهای توسعه یافته از وزیر گرفته تا وکیل و رئیس برای حاضرین در این صنف احترام خاصی قائل هستند.آری در این کشورها هم شاهد جسارت به خبرنگاران هستیم لیکن در کشور ما هم نوع جسارت ها فرق دارند و هم اینکه به یک رویه عادی تبدیل شده است.
بنده هم از عکس العمل به موقع دولت به شرط اینکه این فرماندار پست مهمتری کسب نکند(!) خشنودم اما باید اذعان نمود ذلیل شدن رسانه ها و به تبع آن اهالی رسانه طی سال های گذشته به دلیل سیاست هایی که در این حوزه اتخاذ شده سبب این بی حرمتی هاست.سوگمندانه باید اعتراف کنم تا زمانی که دریافتی یک خبرنگار از یک کارگر ساده نیز کمتر است نباید انتظار حفظ حرمت آنان را از جانب مسئولان داشت.در چنین اتمسفری ،خبرنگار تا زمانی که ساکت است و اوامر روابط عمومی ها را اجرا می کند قابل تحمل است ولی اگر بخواهد نقادی کند و به معنای واقعی کلمه اطلاع رسانی نماید
زیر تیغ مسئولان می رود .این روزها شبکه های اجتماعی پر شده از تصاویر فشن دختر وپسری که در دل اروپا در حال خوش گذرانی هستند.هربار که این تصاویر را می بینم یاد روزهایی می افتم که پدر این دو در روزهایی که مسئولیت مهمی در حوزه مطبوعات داشت چگونه کمر به قتل رسانه ها بسته بود.ربط گزاره ابتدایی و گزاره فوق اینجاست که اتفاقا از همان زمان روند افول رسانه های رسمی کشور کلید خورد و آنقدر این رسانه ها و اصحاب اش نحیف شدند که امروز به همین سادگی یک مسئول به خود اجازه می دهد چنین جسارت هایی کند.
عرض پایانی اینکه فضای رسانه ای کشور به شدت مریض است و به نوعی نفس هایش به شماره افتاده.علاج کار هم حاکمیت قانون و پرهیز از رفتارهای سلیقه ای و مهمتر یک پاکسازی عمیق است.تا زمانی که برخوردها
سیاسی است و مدیران غیر رسانه ای و رانت جو
در راس قرار دارند شرایط تغییر نمی کند .
تعارف چرا ؛ تا زمانی هم که شرایط متحول نشود چنین برخوردهایی بازهم تکرار می شود و جای تعجب نیست.
می بینید شغل خاص ، بسیار مهم و موثری است و به قول معروف در کشورهای توسعه یافته از وزیر گرفته تا وکیل و رئیس برای حاضرین در این صنف احترام خاصی قائل هستند.آری در این کشورها هم شاهد جسارت به خبرنگاران هستیم لیکن در کشور ما هم نوع جسارت ها فرق دارند و هم اینکه به یک رویه عادی تبدیل شده است.
بنده هم از عکس العمل به موقع دولت به شرط اینکه این فرماندار پست مهمتری کسب نکند(!) خشنودم اما باید اذعان نمود ذلیل شدن رسانه ها و به تبع آن اهالی رسانه طی سال های گذشته به دلیل سیاست هایی که در این حوزه اتخاذ شده سبب این بی حرمتی هاست.سوگمندانه باید اعتراف کنم تا زمانی که دریافتی یک خبرنگار از یک کارگر ساده نیز کمتر است نباید انتظار حفظ حرمت آنان را از جانب مسئولان داشت.در چنین اتمسفری ،خبرنگار تا زمانی که ساکت است و اوامر روابط عمومی ها را اجرا می کند قابل تحمل است ولی اگر بخواهد نقادی کند و به معنای واقعی کلمه اطلاع رسانی نماید
زیر تیغ مسئولان می رود .این روزها شبکه های اجتماعی پر شده از تصاویر فشن دختر وپسری که در دل اروپا در حال خوش گذرانی هستند.هربار که این تصاویر را می بینم یاد روزهایی می افتم که پدر این دو در روزهایی که مسئولیت مهمی در حوزه مطبوعات داشت چگونه کمر به قتل رسانه ها بسته بود.ربط گزاره ابتدایی و گزاره فوق اینجاست که اتفاقا از همان زمان روند افول رسانه های رسمی کشور کلید خورد و آنقدر این رسانه ها و اصحاب اش نحیف شدند که امروز به همین سادگی یک مسئول به خود اجازه می دهد چنین جسارت هایی کند.
عرض پایانی اینکه فضای رسانه ای کشور به شدت مریض است و به نوعی نفس هایش به شماره افتاده.علاج کار هم حاکمیت قانون و پرهیز از رفتارهای سلیقه ای و مهمتر یک پاکسازی عمیق است.تا زمانی که برخوردها
سیاسی است و مدیران غیر رسانه ای و رانت جو
در راس قرار دارند شرایط تغییر نمی کند .
تعارف چرا ؛ تا زمانی هم که شرایط متحول نشود چنین برخوردهایی بازهم تکرار می شود و جای تعجب نیست.
نظر شما
آخرین اخبار
