نسخه چاپی
ارسال به دوستان
اقتصاد ایران در وضعیت دشواری به سر می‌برد. تورم و کم شدن قدرت خرید مردم آستانه تحمل مردم را پایین آورده و اگر شاخص‌ها به همین روند منفی و ناامیدکننده خود ادامه دهند
باید منتظر آشفتگی شدید در اقتصاد باشیم. دولت سیزدهم اما با انواع مشکلات انباشته شکل خواهد گرفت که شاید برای بهبود اوضاع در کوتاه مدت یک ماموریت تقریبا غیرممکن در پیش دارد. نکته عجیب اما در این میان طرح جدید مجلس برای محدود کردن اینترنت است؛ طرحی که البته ضد و نقیض‌های زیادی درباره آن مطرح می‌شود اما در این آشفتگی دقیقا همان بخش فعال اقتصادی را هدف قرار می‌دهد. طی 5 سال گذشته رشد اقتصادی در فناوری همواره دور قمی بوده است که این موضوع به خاطر کسب و کارهای کوچک اینترنتی بوده است. کسب و کارهایی که احتمالا این طرح آنها را نشانه خواهد رفت. حال سوال اینجاست که طرحی که به قول طراحان آن، کارشناسی شده است، اقتصادِ فضای مجازی را کجای کارشناسی خود دیده است؟
آیا به واقع شرکت‌هایی نظیر گوگل، اینستاگرام، واتساپ، لینکدین، مایکروسافت و… حاضر هستند پشت درهای بوروکراسی داخلی برای گرفتن مجوز صف بکشند؟ شکی نیست که شرکت‌های داخلی هنوز توانایی رقابت با این شرکت‌ها را ندارند بنابراین این طرح چگونه قرار است بدون محدودیت فقط نقش صیانتی داشته باشد؟
آیا تجربه فیلتر تلگرام و شکست پلتفرم های داخلی با وام ها و تسهیلات رنگارنگ را ندیده‌ایم؟ تجربه به انحصار درآوردن برخی تولیدات مانند خودرو مگر غیر از خسران برای اقتصاد چیز دیگری در پی داشت؟
به نظر می‌رسد نگاه اقتصاد بسته و ایزوله برخی نمایندگان مجلس و توسعه اقتصادی در یک فضای غیر واقعی حالا نسبت به اینترنت و شبکه های اجتماعی نیز سرایت کرده است. دنیای دیجیتال دنیایی به هم پیوسته‌است. هزاران API به‌مثابه حلقه‌های اتصال کسب‌وکارهای آنلاین باهم عمل می‌کنند. به گفته کارشناسان اساسا تصور داشتن یک زیست‌بوم دیجیتال که با دنیا ارتباط نداشته‌باشد از نظر فنی شدنی نیست. از آن سو داشتن یک اقتصادی به کل بومی نیز در هیچ کشوری تجربه نشده است.
در نهایت اینکه روز گذشته رئیس مجلس شورای اسلامی به درستی درخصوص غلط بودن مسکن سازی توسط دولت اظهار نظر کرد که نشان از استفاده از نظرات کارشناسی بود. شاید بهتر باشد عقلای مجلس یازدهم و همین طور رئیس مجلس در خصوص این طرح نیز از نظرات کارشناسی دقیق تری بهره ببرند شاید که بتوان از خسارت‌های احتمالی محدود سازی که شکست آن بارها تجربه شده، جلوگیری شود.
اقتصاد ایران در پیوند با سایر شئون سیاستگذاری در این برهه حساس بی‌تردید نیازمند عقلانیت بیشتر است چنانکه فرصتی برای آزمودن تجربه های تکراری وجود ندارد. این بار بهتر است اقتصاد و معیشت مردم در اولویت باشد تا اینکه با طرح های غیر واقعی به تشویش بیشتر ساحت های اقتصادی و اجتماعی دامن زده شود.
آیا به واقع شرکت‌هایی نظیر گوگل، اینستاگرام، واتساپ، لینکدین، مایکروسافت و… حاضر هستند پشت درهای بوروکراسی داخلی برای گرفتن مجوز صف بکشند؟ شکی نیست که شرکت‌های داخلی هنوز توانایی رقابت با این شرکت‌ها را ندارند بنابراین این طرح چگونه قرار است بدون محدودیت فقط نقش صیانتی داشته باشد؟
آیا تجربه فیلتر تلگرام و شکست پلتفرم های داخلی با وام ها و تسهیلات رنگارنگ را ندیده‌ایم؟ تجربه به انحصار درآوردن برخی تولیدات مانند خودرو مگر غیر از خسران برای اقتصاد چیز دیگری در پی داشت؟
به نظر می‌رسد نگاه اقتصاد بسته و ایزوله برخی نمایندگان مجلس و توسعه اقتصادی در یک فضای غیر واقعی حالا نسبت به اینترنت و شبکه های اجتماعی نیز سرایت کرده است. دنیای دیجیتال دنیایی به هم پیوسته‌است. هزاران API به‌مثابه حلقه‌های اتصال کسب‌وکارهای آنلاین باهم عمل می‌کنند. به گفته کارشناسان اساسا تصور داشتن یک زیست‌بوم دیجیتال که با دنیا ارتباط نداشته‌باشد از نظر فنی شدنی نیست. از آن سو داشتن یک اقتصادی به کل بومی نیز در هیچ کشوری تجربه نشده است.
در نهایت اینکه روز گذشته رئیس مجلس شورای اسلامی به درستی درخصوص غلط بودن مسکن سازی توسط دولت اظهار نظر کرد که نشان از استفاده از نظرات کارشناسی بود. شاید بهتر باشد عقلای مجلس یازدهم و همین طور رئیس مجلس در خصوص این طرح نیز از نظرات کارشناسی دقیق تری بهره ببرند شاید که بتوان از خسارت‌های احتمالی محدود سازی که شکست آن بارها تجربه شده، جلوگیری شود.
اقتصاد ایران در پیوند با سایر شئون سیاستگذاری در این برهه حساس بی‌تردید نیازمند عقلانیت بیشتر است چنانکه فرصتی برای آزمودن تجربه های تکراری وجود ندارد. این بار بهتر است اقتصاد و معیشت مردم در اولویت باشد تا اینکه با طرح های غیر واقعی به تشویش بیشتر ساحت های اقتصادی و اجتماعی دامن زده شود.
نظر شما
آخرین اخبار
