نسخه چاپی
ارسال به دوستان
استاد ارجمند دکتر طبیبیان مقاله‌ای نوشته بودند در باب حرکت ایران به سمت هندی شدن و موارد بسیار مهمی را در آن مقاله اشاره کرده بودند
وقتی آن مقاله را خواندم باد مقاله ای افتادم که چند سال پیش نوشته بودم تحت عنوان پاکستانیزه شدن ایران و امروز به نظرم باید بیشتر در موردش صحبت کرد.
اقتصاد ایران در تله عدم رشد اقتصاد گیر افتاده است و ده سال رشد اقتصادی نزدیک به صفر درصد گواه این ادعاست! اقتصاد ایران در ۱۰ سال گذشته درآمد سرانه‌اش به پایین ترین حد در ۱۰ سال گذشته رسیده است و این یعنی اینکه با جمعیت بیشتر و درآمد ۱۰ سال قبل شما فقر را بیشتر می بینید.
اقتصاد هند این روزها جزو پیشرو ترین اقتصاد های جهان است و سیاستمداران این کشور به خوبی درک کرده اند که می‌توانند در مقابل چین برخیزند و جهان نیز به آنها کمک خواهد کرد چون کار جهان همین است، موازنه!
درآمد سرانه هند در ۳ دهه گذشته با رشد بسیار بالا به بیش از ۲۰۰۰ دلار رسیده است م پاکستان با رشدی به مراتب کمتر به ۱۲۰۰ دلار ، هر دو این کشورها در ۱۰ سال گذشته رشد اقتصادی را تجربه کرده اند و ما در ایران نه!
اما آینده اقتصاد هند و پاکستان بسیار متفاوت می تواند باشد، رویکرد کشور هند در اقتصاد و شرکای تجاری قوی بین المللی و حضور در پیمان های منطقه ای قوی در کنار رویکرد دموکراتیک موجب تداوم این رشد اقتصادی گردیده است درصورتی که پاکستان درگیر تنش های سیاسی بسیاری است و این امر در رشد اقتصادی این کشور تاثیر بسیار منفی بازی می کند.
حجم سرمایه گذاری خارجی در هند بسیار بیشتر از کشور همسایه است و این امر ناشی از بالا بودن ریسک این کشور در رده BBB است درصورتی که پاکستان در رده B- قرار دارد و ایران در رتبه CCC.
البته نمی‌دانم چرا هنوز باز اعلام می‌کنیم ایران بهترین جا برای سرمایه گذاریست در صورتی که رتبه ایران از سال ۸۴ بدین سو همواره جزو ضعیف‌ترین رتبه‌های ریسک سرمایه گذاری بوده است و این یعنی در ورودی برای سرمایه گذاری خارجی لنگ می زند مانند پاکستان
حقوق در هند بسیار توسعه یافته است و این امر در بسیاری از موارد خود متضمن رشد و توسعه خواهد بود اما در پاکستان شما هنوز شاهد درگیری های بسیاری در زمینه های حقوق سیاسی و اقتصادی هستید.، حقوق و توسعه آن متضمن توسعه اقتصادی است و این امر در تمام کشورهای توسعه یافته کاملا روشن است.
آنچه در ایران امروز بیش از هر زمان دیگری به چشم می خورد، دوقطبی های بسیار زیادی است که شاهد آن هستیم از رویکرد اقتصادی و توسعه تا تولید واکسن و سایر زمینه‌ها که این امر ما را بیشتر شبیه به پاکستان می کند تا هند.
دو قطبی‌ها در تمام کشورها وجود دارند اما ادامه‌دار شدن آنها و پیدا نشدن راهکارهایی میانه و اجرایی و قابل قبول برای همه اقتصاد ایران را در چنبره عدم رشد اقتصادی گیر می اندازد که انداخته است.
همچنین تحریم‌ها نقش اساسی در این روند ایفا می کنند که نه هند و نه پاکستان درگیر آن نیستند.
و درنهایت هند کشوری در راه کاهش فقر همانند چین و پاکستان غوطه ور در دوقطبی‌ها و ما دیر یا زود باید انتخابمان را بکنیم!
نظر شما
آخرین اخبار
