مخالفت ذی‌نفعان با کاهش تورم

در حال حاضر سیاست ضد تورمی در باور نامزد‌ها وجود دارد اما ویژگی سیاست ضد تورمی چیست. یک نوع سیاست‌هایی که از قبل انقلاب شروع شد و تا بعد از انقلاب ادامه پیدا کرد و هنوز هم برخی نامزد‌ها روی این مسئله تاکید دارند، سیاست‌های کنترل قیمتی است؛ که این

نوع سیاست‌ها نه تنها برای کنترل تورم موفق نبوده بلکه سیاست‌های قیمت گذاری و کنترل قیمتی سبب ایجاد تورم‌های بالاتر می‌شود. در سال ۹۸ و ۹۹ تورم بسیار بالایی را تجربه کردیم که به علت اعمال سیاست‌های کنترل

قیمتی بود. در بسیاری از کشور‌های دنیا کسری بودجه معادل کسری بودجه کشور ما نسبت به تولید ناخالص ملی نسبت به GDP (تولید ناخالص داخلی) با تورم‌های بسیار پایین وجود دارد، برای کنترل تورم باید مشکل کسری بودجه حل شود، اما اکثر کشور‌های جهان کسری بودجه دارند، اما تورم ندارند؛ بنابراین کنترل تورم از طریق تغییرات تکنیکی حل شدنی است. نکته مهم اینجاست که وجود تورم‌های بالا در اقتصاد ایران ذی نفعانی هم دارد که قصد مخالفت با کاهش تورم را داشته باشند اما اقتصادی سیاسی کشور باید حل شود. افرادی وجود دارند که از افزایش نرخ ارز و افزایش تورم به شدت منتفع می‌شوند. در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد مردم کشور از افزایش تورم متضرر می‌شوند، اما چند درصد از دهک درآمدی بالای کشور از افزایش نرخ تورم منتفع می‌شوند.

باید یک تعادل قدرت میان افراد ثروتمند و قشر متوسط و ضعیف در کشور ایجاد شود تا بتوان تورم را کنترل کرد؛ زیرا کنترل تورم در کوتاه مدت عارضه‌هایی را نیز به دنبال خواهد داشت. مشکل تورم را می‌توان یک بار برای همیشه حل کرد.