نسخه چاپی
ارسال به دوستان
چرا سهم پاکبانان و غسال‌ها نصیب مدیران شهری می‌شود؟
طی یک سال گذشته و با گسترش اپیدمی کرونا در کشور، بسیاری از ناکارآمدی‌ها و نگاه‌های خودبینانه بسیاری از مسئولان به خوبی خود را نشان داد.
با این حال ماجرای سوءاستفاده از سهمیه واکسن کرونایی که برای حفظ جان کارگران حوزه پسماند و غسال‌خانه‌ها در نظر گرفته شده بود آنهم از سوی عده‌ای پشت میزنشین که هیچ خطری به لحاظ کاری تهدیدشان نمی‌کند، همچنان سهمگین است. رویداد۲۴ در این گزارش ماجرا را مورد واکاوی قرار داده است.
به گزارش رویداد۲۴، داستان سوءاستفاده مدیران شهری از سهمیه واکسن کارگران حوزه‌های مختلف شهری روز به روز ابعاد گسترده‌تری می‌یابد. هنوز ۲۴ ساعت از افشای سوءاستفاده تعدادی از مدیران شهری آبادان از سهمیه واکسن کرونای پاکبانان این شهر نگذشته است که خبرهای رسیده از تکرار ماجرای مشابه این بار در علی‌آباد کتول از توابع استان گلستان حکایت می‌کند.
به گفته علی متکی سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی گلستان ماجرا از این قرار است که روز تزریق سهمیه واکسن پاکبانان در این شهرستان از ویال آخر که مانند همه ویال‌ها ۵ تایی است ۴عدد باقی می‌ماند که این تعداد به مسئول خدمات شهری، یک خانم پیمانکار و ۲ نفر هم که از کارکنان شهرداری این منطقه تزریق می‌شود. از آنجایی که هیچیک از این افراد در اولویت تزریق واکسن نبوده‌اند بنابراین نباید این کار انجام می‌شد، متکی عنوان کرده است که تعدادی از پاکبانان برای تزریق واکسن مراجعه نکرده بودند که دیگران از سهمیه آن‌ها استفاده کردند.
در واکنش به این موضوع رئیس دانشگاه علوم پزشکی گلستان از صدور دستور عزل فوری مقصر تزریق واکسن به غیرپاکبانان در شبکه بهداشت و درمان علی‌آباد کتول خبر داد و عنوان کرد: «دستور رسیدگی فوری به این موضوع را صادر کردم هیچ فردی حق ندارد خارج از اولویت تعیین‌شده واکسن دریافت کند، کوتاهی و قصور هر فردی در شبکه بهداشت علی‌آبادکتول اثبات شود بلافاصله عزل خواهد شد.»
ماجرای سهمیه واکسن کرونا پاکبانان آبادان
البته این ماجرا تازگی نداشت؛ شکراله سلمان‌زاده رئیس دانشکده علوم پزشکی آبادان از ورود اسامی تعدادی از مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر آبادان به لیست واکسن پاکبانان خبر داد. او گفته بود: «تزریق واکسن برای پاکبانان در میان اولویت‌ها است که با هماهنگی شهرداری‌ها مقرر شد روزانه لیستی از پاکبانان به مراکز بهداشت شهرستان‌ها ارسال کنند تا پاکبانان بر اساس این لیست، واکسن را دریافت کنند، اما متاسفانه تعدادی از مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر آبادان، اسم خود را در این لیست قرار دادند.»
از سوی دیگر محمود رضا شیرازی شهردار آبادان در توجیه این اقدام تعدادی از مسئولان شهری آبادان گفته است که پاکبانان داوطلب دریافت واکسن سینوفارم به دلیل ناشناخته بودن این واکسن حاضر به تزریق نبودند و خواهان این بودند که بنده و امام جمعه شهرستان آبادان ابتدا واکسن را تزریق کنیم و در نهایت تعدادی از آن‌ها نیز انصراف دادند.او عنوان کرده بود که خودش به همراه ۸ نفر دیگران از مدیران شهری برای تردیدزدایی از پاکبانان قبل از آن‌ها اقدام به دریافت واکسن کرونا کرده‌اند.
سخنان شیرازی نه توضیح و نه توجیه مناسبی برای این اتفاق است. دریافت سهمیه واکسن قاعدتا بر اساس لیست اعلام شده از سوی سازمان مربوطه صورت می‌گیرد لیستی که کد ملی و مشخصات افراد در آن‌ها مشخص شد است. سوال این است که اگر از قبل تصمیمی برای دریافت واکسن از سوی مسئولان شهری آبادان وجود نداشت به چه علت کد ملی این افراد و اسامی آن‌ها در لیست موجود بوده است؟ و اگر این اسامی در لیست موجود نبوده است به چه علت مسئولان مربوطه واکسن را به افرادی خارج از این لیست تزریق کرده‌اند؟ موضوعی که البته مسئولان بهداشت آبادان نیز باید پاسخگوی آن باشند.
جالب آنکه مسعود عابدی مدیر روابط عمومی سازمان پسماند شهرداری تهران هم در واکنش به این سخنان شیرازی در حساب توییتری خود نوشت: «ما در سازمان پسماند شهرداری تهران به ۲۰۰ نفر از پاکبانان و مسئول جمع‌آوری پسماند‌های بیمارستانی واکسن زدیم، اما با نظارت دقیق صدرالدین علیپور مدیرعامل سازمان پسماند فقط و فقط پاکبان‌ها با کد ملی مجاز به دریافت واکسن شدند و کسی هم نگفت اول شما بزنید تا ترس ما بریزد. شهرداری آبادان دروغ ممنوع»
وضعیت به شدت دردناک است، در شرایطی که واکسن به صورت قطره‌چکانی وارد کشور شده و به همین صورت هم توزیع می‌شود، تزریق واکسن از سوی افرادی که هیچگونه اولویتی برای دریافت آن ندارند تنها نوعی سوءاستفاده از جایگاه و قدرت است. سوءاستفاده‌ای که سعی می‌کنند با دست کم گرفتن هوش و خرد مردم آن را به جای گذشت و ایثار معرفی کنند.
ابهامات موجود در این ماجرا، اما کم نیستند چرا که شهردار آبادان همچنین گفته است که تعداد ۲۴ واکسن از واکسن‌هایی که به شهرداری آبادان جهت تزریق به پاکبانان تعلق گرفته بود به بیماران زمینه‌ای خارج از حوزه شهرداری آبادان تزریق شده است. اما مشخص نیست این بیماران چه افرادی هستند و اصولا با تجویز و نظارت چه افراد یا چه نهادی این کار انجام گرفته است. آیا ماجرای بیماران دریافت کننده واکسن هم مانند ماجرای از خودگذشتگی مدیران شهری است. لیست اسامی این افراد دراختیار چه کسانی است؟
از سوی دیگر شهردار از امام جمعه شهر هم به عنوان فردی یاد کرده که پاکبانان خواهان تزریق واکسن به او برای استرس‌زدایی بوده‌اند. اما نگفته است که آیا امام جمعه واکسن را دریافت کرده است یا خیر؟ که اگر چنین باشد او نیز باید با عواقب این کار خود مواجه شود؛ بنابراین این موضوع نیز از دیگر موضوعات مبهم در این ماجراست که نیاز به شفاف‌سازی هرچه سریع‌تر از سوی مراجع مربوطه دارد.
وزیر بهداشت نیز به این ماجرای تلخ واکنش نشان داد و طی نامه‌ای به رئیس دانشکده علوم پزشکی آبادان دستور عزل معاون بهداشتی و مدیران ناظر بر اجرای برنامه ایمن‌سازی در اسرع وقت را صادر کرد.
سوءاستفاده از سهم غسال‌ها توسط شهردار اهواز
البته در دوران شیوع کرونا این نخستین بار نیست که مسئولان با سوءاستفاده از جایگاه خود سعی در استفاده حداکثری از امکانات حداقلی می‌کنند. ماجرایی مشابه در اهواز هم رخ داد، اما چندان به آن پرداخته نشد. نه وزیر بهداشت برخوردی کرد و نه هیچ فردی ناچار به پاسخگویی شد.
ماجرا از این قرار بود که روز ۵ فروردین فرهاد ابول نژادیان رئیس دانشگاه علوم پزشکی اهواز از اختصاص ۶۰۰ دوز واکسن کرونا به پاکبانان و کارکنان غسال‌خانه‌های اهواز خبر داده و گفته بود: «این افراد به دلیل نوع شغلی که دارند در معرض آسیب ناشی از بیماری کرونا بوده و لازم به دریافت واکسن هستند».
اما ۶ روز بعد اسکندر لطفعلی‌زاده عضو شورای شهر اهواز خبر می‌دهد که نوشادی شهردار اهواز در حرکتی عجیب از سهمیه واکسن غسال‌ها برای خود استفاده کرده است که این اقدام او باید مورد رسیدگی و برخورد قرار گیرد. ماجرایی که هیچ‌کس از نتیجه آن باخبر نشد و اطلا‌ع‌رسانی چندانی هم درباره آن صورت نگرفت.
تضییع حق بی‌صداترین کارگران شهری توسط مدیران بالادستی
جالب آنکه این تضییع حق درباره دو گروه از ضعیف‌ترین و بی‌صداترین اقشار کارگری کشور و از ناحیه مدیران بالادستی خودشان صورت گرفته است. پاکبانان و غسال‌ها اتفاقا دو قشری هستند که با کثیف‌ترین و آلوده‌ترین ابعاد کرونا سروکار دارند. زدودن ماسک و دستکش و دستمال‌کاغذی آلوده به انواع ویروس‌ها از جمله کرونا از کف خیابان‌ها تا جا به جا کردن پسماند‌های بیمارستانی تنها بخشی از فعالیت کارگران حوزه پسماند است که می‌تواند جان آن‌ها و خانواده‌هایشان را با خطر جدی مواجه کند. از سوی دیگر تمیز کردن و شست‌و شوی متوفیان کرونایی و استفاده مداوم از لباس‌های ویژه محافظت از کرونا در میان گرمای آب و تعریق مکرر ناشی از نوع کار نیز مساله‌ای است که زندگی غسالان و اطرافیان آن‌ها را بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر قرار داده است این درحالی است که خطرات در کمین این گروه کمتر در مرکز توجه رسانه‌ها و فعالان حوزه بهداشت و درمان قرار داشته است.
در چنین شرایط مدیران بالادستی این گروه‌ها به جای اینکه پشت و پناه این افراد بوده و برای گرفتن سهمیه بیشتر واکسن کرونا برای آن‌ها رایزنی و تلاش کنند جان و سلامت خود را در اولویت قرار داده و حتی میزانی از واکسن را بدون در نظر گرفتن نظر و خواسته این افراد به خارج از حوزه شهرداری به افرادی که نامشان مشخص نیست بذل و بخشش می‌کنند. وقتی از کنار اولین تخلف یعنی سوءاستفاده شهردار اهواز از واکسن سهم غسال‌ها خاموش و بدون کوچک‌ترین برخورد و اعتراض گذر می‌کنیم البته که دفعه بعد شاهد افزایش تعداد سوءاستفاده‌کنندگان خواهیم بود.
هنوز داستان واگذاری ۱۵۰۰ دوز واکسن آنفلوآنزا در شرایطی که مردم نگران ورود این واکسن به کشور بوده و این کالای دارویی تبدیل به متاعی نایاب در کشور شده بود از خاطرمان نرفته است. ماجرای توزیع بسته‌های بهداشتی برای محافظت از کرونا در میان مجلسیان طی روز‌های ابتدایی اپیدمی این ویروس و کمیاب شدن اقلام بهداشتی مورد نظر نیز هنوز از یادمان نرفته است. مجلس و نمایندگان مردم که اینگونه خود محور باشند قطعا از سایرین نمی‌توان انتظار چندانی داشت.
این سوءاستفاده از جایگاه و مقام و تنها گذاشتن مردم و خصوصا اقشار آسیب‌پذیر جامعه در بزنگاه‌های پرچالش کشور گویی تبدیل به روندی عادی در کشور ما شده است به نحوی که اگر زمانی یک مقام مسئول محکوم به سوءاستفاده از موقعیت خود نشود برای بسیاری از مردم باورپذیر نیست. در مناطق و شهر‌های کوچک به‌ویژه به نظر می‌رسد به دلیل آشنایی‌ها و روابط نزدیک میان افراد دارای جایگاه و قدرت میزان نظارت‌ها کم و بذل و بخشش‌های دوستانه بیشتر هم می‌شود تا جایی که تنها برای چند دوز محدود از سهمیه واکسن پاکبان‌ها و غسال‌ها حق این اقشار زحمت کش و تحت فشار به راحتی تضییع می‌شود و اگر این اخبار در فضای رسانه‌ای و مجازی کشور دست به دست نمی‌شد شاید هرگز شاهد برملا شدن آن‌ها نبودیم.
البته در سایر نقاط جهان هم چنین رفتار‌هایی از سوی مسئولان انجام می‌شود به طور مثال بر اساس اخبار منتشر شده وزیر امور خارجه پرو، یکی از مقامات ارشد دولت اسپانیا و کانادا به دلیل تزریق واکسن زودتر از موعد و خارج از نوبت توسط افکار عمومی مجبور به استعفا شدند.
اما در ایران همیشه در بر یک پاشنه می‌چرخد، فساد و تخلفی افشا و مدیری مورد عتاب و خطاب قرار می‌گیرد اما در نهایت مدیر یا در جایگاه خود باقی می‌ماند یا اینکه به مقام دیگری دست پیدا می‌کند.
تا اینجا که نه شهردار اهواز و نه شهردار آبادان هیچیک مجبور به عزل و استعفا از مقام خود نشده‌اند. درباره واکسن زدن یا نزدن امام جمعه آبادان نیز هنوز خبری در دست نیست. روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی هم تنها به بیان حقیقت و افشاگری بسنده کرده‌اند در حالیکه این افراد هم به دلیل انتخاب افراد ناکارآمد و آنچه در حوزه صلاحیت آن‌ها رخ داده است باید مجبور به استعفا می‌شدند. در علی‌آباد کتول هم وضعیت بر همین منوال بوده و بعید است که در این شهر نیز عزل و استعفایی از سوی مقامات ارشد بهداشتی و شهری صورت بگیرد و آنچه در این میان ارزان است جان کارگرانی است که به جای پشت میز نشینی و حرف زدن، با انجام سخت‌ترین کار‌ها درصدد حفظ بهداشت شهر هستند، پول کمتر می‌گیرند و از تنها امتیازشان در زندگی که همان اولویت برای دریافت واکسن کروناست سوءاستفاده می‌شود.
نظر شما
آخرین اخبار
