نسخه چاپی
ارسال به دوستان
«ابتکار» در گفت‌وگو با یک کارشناس رفتار و رویکرد کشورها برای مقابله با کرونا را بررسی کرد
کرونا این مهمان ناخوانده ماه‌هاست که گریبان جامعه و اقتصاد ایران را گرفته و هر روز که می‌گذارد با گرفتن جان دوباره بیش از پیش کشور را با خطر و تهدید روبه‌رو می‌کند.
در این میان برخی از مسئولان و تحلیلگران قرنطینه و محدودیت را بهترین و موثرترین راهکاری برای مهار این ویروس می‌دانند. البته که قرنطینه بهترین راه برای مهار و حفاظت از سلامت افراد جامعه است اما باید دید که تعطیلات، قرنطینه و محدودیت چه تبعاتی را برای اقتصاد کشور به همراه خواهد داشت؟
با شروع تعطیلات نوروزی و افزایش سفرها، باز هم آمار ابتلا و مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا افزایش یافت و علی‌رغم توصیه‌ها و هشدار‌های وزارت بهداشت، مبنی بر سفر نکردن و در خانه ماندن، اما برخی راهی سفر شدند و همین مسئله بار دیگر کشور را با سرکشی کرونا مواجه کرد. حال با پر شدن تخت‌های بیمارستان و تغییر رنگ‌بندی شهرها بار دیگر صحبت از قرنطینه و تعطیلی به میان آمده است. علیرضا زالی، فرمانده عملیات مقابله با کرونا با توجه به اعلام رنگ قرمز کرونای در پایتخت پیشنهاد تعطیلی یک هفته تا ۱۰ روزه استان تهران را مطرح کرده است. محدودیت‌های پی‌درپی در حالی مطرح می‌شود که بیش از یک‌سال است بسیاری از کسب‌وکارها تعطیل و یا نیمه‌تعطیل بوده و در وضعیت اسف‌باری به سر می‌برند. آلبرت بغزیان، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی در این راستا با بررسی تبعات منفی ناشی از محدودیت‌های کرونا به «ابتکار» می‌گوید: از ابتدای شیوع ویروس کرونا بحث دوراهی میان جان و نان مطرح بوده است. در این شرایط یا می‌توان با هشدار، محدودیت و تعطیلی افراد جامعه را اجبار به قرنطینه و طرف جان را از خطر حفظ کنیم و یا می‌توانیم به دنبال نان رفتن را پیشه کنیم، به عبارتی دیگر اصناف را بدون هیج محدودیتی مجاز به فعلیت کنیم. البته راه سوم قرار گرفتن میان این دو مسئله است. به هرصورت انتخاب هر کدام از این راه‌ها تبعات منفی ویروس کرونا برای اقتصاد را از بین نمی‌برد و فقط آثار آن را کم و یا زیاد می‌کند.
برخی از کشورها جان را بر نان مقدم دانستند
این کارشناس اقتصادی در ادامه با بررسی رفتار و رویکرد کشورها برای مقابله با ویروس کرونا می‌افزاید: کشورهای توسعه‌یافته و آنهایی که سیستم تامین اجتماعی قوی دارند جان را مقدم به نان دانسته و به اصناف امتیازاتی دادند تا بتوانند در بحران به وجود آمده بقا داشته باشند. این در حالی است که به غیر از صنوف برای دانشجویان و بخش خانه‌داری نیز کمک‌هایی را در نظر گرفتند و از این طریق جامعه و اقتصادشان را از تبعات منفی ناشی از شیوع ویروس کرونا حفظ کردند.
بغوزیان در ادامه گفت‌وگو به نوع رویکرد ایران برای مقابله با کرونا اشاره می‌کند و در این‌باره می‌گوید: کشورهایی که از وضعیت مناسبی برخوردار نبودند همانند ایران که تحریم‌ها دست‌وپایش را بسته است در این جریان کمک‌های مالی‌اش منتهی می‌شود به یک وام کرونایی ناچیز و این در حالی است که به اصناف نیز کمکی نشد بنابراین مجبور است میان دوراهی سلامت و درآمد قرار بگیرد و بگوید که هم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنید و هم به فعالیت خود در بخش‌های مختلف ادامه دهید.
در ایام نوروز باید محدودیت‌ها شدیدتر می‌شد
این استاد دانشگاه با گلایه از تشدید کرونا به دلیل ایام نوروز ادامه می‌دهد: البته باید اشاره کرد که ما می‌توانستیم ایام نوروز را با محدودیت‌های بسیار شدید به گونه‌ای پشت سر بگذاریم که پس از تعطیلات کشور به نقطه بحران کنونی نرسد. باید تمام راه‌های مناطق گردشگری چه در شمال چه در جنوب را می‌بستیم. در این وضعیت شاید رفت‌وآمد مسافران توانست جانی دوباره به برخی از کسب‌وکارها بدهد اما در مقابل جان بسیاری از هم‌وطنان را به خطر انداخت.
این کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به چالش قشر ضعیف برای گذران زندگی اظهار می‌کند: به هرصورت هرچه ماجرای قرنطینه شدیدتر شود بدون شک قشر ضعیف جامعه با مشکلات بیشتری برای گذران معیشت خود همراه خواهد شد و آنطور که مشخص است دولت توانی برای مقابله با این وضعیت ندارد. این درحالی است که محدودیت‌ها تبعات بسیاری را برای اقتصاد ما به همراه خواهد داشت. بسیاری از کشورهای همسایه در دوران کرونا کمک‌های معیشتی را مرتبا به دست خانوارها می‌رساندند به همین دلیل محدودیت‌ها میعشت خانوارهای‌شان را با چالش روبه‌رو نکرد.
وی می‌افزاید: در این زمینه دست دولت برای کمک بسته بوده و اگر هم قرنطینه‌ای اعلام می‌کنند فقط به‌خاطر حفظ جان مردم است. در چنین شرایطی مردم باید تمام پروتکل‌ها را با جدیت رعایت کنند. اگر در ایام نوروز افراد کرونا را جدی می‌گرفتند هیچگاه امروز با صعود شدید آن مواجه نمی‌شدیم.
نظر شما
آخرین اخبار
