حکایت بامزهای علی الخصوص در شبکههای اجتماعی این روزها در جریان است. القصه اینکه تقریبا هر روز پوسترهایی مبنی بر کابینه دولت فلانی در حال انتشار است که غالب آنان بیشتر فکاهی هستند تا اینکه بویی از واقعیت برده باشند.
فی المثل تصویر آقای ایکس که احتمال کاندیداتوری وی وجود دارد در راس پوستر قرار دارد و ذیل آن اعضای کابینه آن نام برده شده اند.جالب آن است که تقریبا تمام این پوسترها نیز بیش از آنکه جنبه تبلیغی داشته باشد تخریبی هستند.چگونه؟عرض میکنم.
مثلا در کانالهای تلگرامی منتسب به اصلاحطلبی تصویر سعید جلیلی در این پوسترها نقش بسته و ذیل آن تعدادی از اصولگرایان تندرو در قامت اعضای کابینه حضور دارند.جالب آن است که اگر فرض را هم بگیریم آسمان به زمین بیاید و سعید جلیلی راهی پاستور شود بسیاری از افرادی که طبق این پوستر باید در کابینه وی باشند در عالم واقع با جلیلی زاویه شگرف سیاسی دارند و در حقیقت از محالات گفته شده است.یعنی اگرچه جلیلی و آن چند نفر در یک اردوگاه سیاسی هستند لیکن در همین اردوگاه نیز اختلافات سفت و سخت سیاسی وجود دارد.فلذا مثل روز روشن است مولف و تهیهکننده چنین پوسترهایی در واقع اصولگرایان نیستند بلکه اصلاحطلبانی هستند که به خیال خود تصور میکنند میتوانند از این شیوه جریان و شور انتخاباتی تولیدکنند!باید به این جماعت یادآور شد این ترفندها شاید در سال 1392 جواب میداد اما برای سال 1400 نخ نما شده است و دیگر کسی را ترغیب نمیکند! با عرض معذرت باید به این آقایان یادآور شوم جریان انتخاباتی و شوق سیاسی زمانی ایجاد میشود که ابتدا گرسنگی و مشکل خیار و گوجه مملکت رفع شود.
البت ماجرا روی دیگری هم دارد.یعنی در مقابل این هوش و ذکاوت(!) عدهای که در جریان اصلاحطلب نشستهاند و چنین پوسترهایی را طراحی میکنند برخی هم در جریان مقابل حضور دارند که باز هم فلان شخص اصلاحطلب که احتمال کاندیداتوری وی میرود را روی پوستری گذاشته و پشت سر آن چهرههایی از این جریان را تحت عنوان کابینه ردیف میکنند.دو نکته در مورد این پوسترهای مضحک و جعلی قابل ذکر است:اولا مثل مورد قبل در درون جریان اصلاحطلب نیز اختلاف سیاسی کم نیست و الحمدلله (!) در این جریان همه خود را ژنرال میدانند. ثانیا،برخی از این چهرههایی که ذکر شدهاند در پوسترها، هرگز در هیچ کابینهای حضور نخواهند داشت زیرا قوانین نانوشتهای وجود دارد که اجازه حضور آنان در قامت وزیر را نمیدهد.
هدف گروه نخست(اصلاحطلبان) آن بود که بگویند:«آهای ایهاالناس!اگر نیایید رای بدهید به کاندیدای ما،این تندروها سکان دار
قوه مجریه میشوند و شرایط بدتر میشود،پس برای بدتر نشدن شرایط بیایید و به ما رای بدهید.»
هدف گروه دوم جنس دیگری دارد.آنان حتی مخاطب شان نیز فرق دارد.یعنی با فیلترهای انتخابات کار دارند نه مردم.
میگویند اگر فیلترها قویتر نشود جماعت خودفروخته و غرب زده فعلی،قدرت را نگاه میدارند و در ورطه غرب زدگی میافتیم.لازم به ذکر است اشاره به آشنایی محمد جواد ظریف (کاندیدای احتمالی )
با جوبایدن نقش مهمی در این پوسترها دارد!
نکته پایانی ذکر مجدد یک نکته بدیهی و آشکار است: فاصله میان مردم و سیاسیون روز به روز بیشتر میشود.اگر میخواهید متر کنید این فاصله را به جیب دو طیف رجوع کنید.حقوق 50 میلیون تومانی یک مدیر سیاسی کجا و حقوق 3 میلیون تومانی یک کارگر کجا!مگر میشود با این فاصله ، این دو، حرف یکدیگر را بفهمند؟