نسخه چاپی
ارسال به دوستان
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس
اقتصاد قوانین خاص خودش را دارد و هر جا که این قوانین در نظر گرفته نشود، تبعات عجیبی به وجود می آورد که بدترین آن تبعات، هرج ومرج اقتصادی است. در یکسال گذشته با تورم بالای ۴۰ درصد و افزایش چندین برابری قیمت همه اقلام مصرفی در کشور روبرو بودیم و شیوع اپیدمی کرونا در چنین شرایطی علاوه بر بیکاری، عاملی بر رشد مشاغل کاذب از جمله دستفروشی در کشور شد. رشد گرانیها و نبود حمایت از مشاغل آسیب دیده در کشور به نوعی گروگان گیری معیشت مردم توسط دولت است؛ تا نظام و مردم را مجبور کنند به مذاکره بی سرانجام روی بیاورند. مردم در طول تاریخ ثابت کردهاند که توانمندی بسیاری دارند و در سختترین شرایط توانسته اند مقاومت کنند، اما این مردم برای آنکه بتوانند مقابل این بحران ها ایستادگی کنند، به هر کاری دست می زنند که دستفروشی از آن جمله است. مترو شاپ یا فروشندگی در مترو که امروزه در شهر زیر زمینی مترو کم نمیبینیم نشات گرفته از اوضاع نابسامان اقتصادی کشور است، متاسفانه تنها دستفروشی رشد نداشته آسیبهای دیگر از جمله سرقت، تکدیگری و کودکان کار و... هم در سایه این نابسامانی رشد داشتهاند. یکی از شلوغ ترین مکانها که شاید دولت هم نتوانست در این اوضاع کرونا آن را خلوت کند مترو است؛ با اعمال محدودیتها این مکان تغییر چندانی به خود ندید گاهی حتی شاهد ازدحام سنگینتری از روزهای معمولی هم بودیم، این بازار شلوغ با تمام معایبی که دارد یک مزیت خوب دارد آن هم وجود مشتریانی است که هر لحظه تغییر میکنند. امروزه کودکان کار حتی معلولان هم برای کسب درآمد به اماکن پرتردد هجوم آورده و بدون ترس از مبتلا شدن به کرونا و همه برای لقمهای نان با جان خود معامله میکنند کرونا عاملی بر رشد دستفروشی در کشور علی الخصوص داخل مترو بود؛ شاغلان کاذبی که گاهی با خواهش و التماس به فروش کالاهای خود مشغول هستند و تنها متخص زنان نیست؛ امروزه کودکان کار حتی معلولان هم برای کسب درآمد به امکان پرتردد هجوم آورده و بدون ترس از مبتلا شدن به کرونا و همه برای لقمهای نان با جان خود معامله میکنند گاهی هم خودشان با فریادهای که میزنند عامل انتشار ویروس کرونا در داخل محیط سربسته مترو هستند. رشد دستفروشان در مترو آینه اوضاع نابسامان اقتصادی کشور است رفتار پلیس و شهرداری با این گروه از جامعه باید متناسب با اوضاع اقتصادی کشور باشد، رفتارهای قهری با دستفروشان نباید به نام قانون تمام شود وقتی اوضاع اقتصادی کشور نابسامان است؛ اگر فضایی ایجاد شد برای اشتغال و حداقل درآمد معیشت این افراد تا سر و سامان داده شوند و شاهد رشد بیش از اندازه دستفروشان به هر طریقی نباشیم در این صورت رفتارهای قهر آمیز برای جمع آوری آنها ضروری است؛ در غیر این صورت اگر حمایتی از طرف دولت نباشد نیاز به رفتار قهر آمیز با این شاغلان کاذب نیست.
