نسخه چاپی
ارسال به دوستان
اخبار اولین روز بازگشایی مدارس را که مرور کنید به یک نکته می‌رسید و آن اینکه مردم ناراضی هستند ومثل همیشه مسئولان راضی!طبیعی هم قلمداد می‌شود.مردم پاره تن و عزیزان شان را باید رهسپار مدرسه کنند و هر لحظه بیم آن را داشته باشند که خدای ناکرده دچار بیماری شوند.
اخبار اولین روز بازگشایی
مدارس را که مرور کنید به یک نکته می‌رسید و آن اینکه مردم ناراضی هستند
ومثل همیشه مسئولان راضی!طبیعی هم قلمداد می‌شود.مردم پاره تن و عزیزان شان
را باید رهسپار مدرسه کنند و هر لحظه بیم آن را داشته باشند که خدای
ناکرده دچار بیماری شوند.مسئولان نیز طبق آن دستوری که تصمیم‌گیری شده و
ابلاغ کردند عمل می‌کنند و در رسانه‌ها نیز مدام از شرایط خوب سخن
می‌گویند.بهر حال آن‌ها حقوق می‌گیرند که اوامر رئیس را اجرا کنند نه
مطالبات مردم را!
پرسشی که در این جا مطرح می‌شود این است که مگر این مسئولان خوش خیال و خوش دل که اینقدر راحت با احتمال وریسک بیماری فرزندان مردم کنار می‌آیند خودشان اولاد ندارند؟مگر فرزندان شان مدرسه نمی‌روند؟نکند آن‌ها واکسنی تزریق کرده‌اند و یا دارویی سراغ دارند که اینقدر ساده با موضوعی به این حادی بر خورد می‌کنند؟
پاسخ به این سوالات وابهامات سخت نیست.کافیست به تصاویر و فیلم‌های منتشر شده از روز اول تحصیلی نگاهی بیاندازید.در تمام این تصاویر و فیلم‌ها مدارس کاملا پاکیزه و مرتب و از سوی دیگر تمام دانش‌آموزان با ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده روی نیمکت‌هایی آراسته نشسته اند.فاصله اجتماعی نیز با کمال دقت توسط مربیان رعایت شده است.وقتی کمی هم ریز می‌شوید که نام این مدارس چیست و در کدام مناطق تهران است محرز می‌شود جملگی متعلق به 5 منطقه بالای پایتخت هستند که ساکنان آن یک زندگی لاکچری را تجربه می‌کنند و به قول یکی از دوستان فقط روزی یک میلیون تومان هزینه دود کردن قلیون شان است!
پرسش پایانی این است:آیا آن مدارس حاشیه‌ای در سیستان و بلوچستان هم اینگونه هستند؟راه دور نرویم.در همین تهران در شهرهای اقماری شرایط اینقدر ایده آل است؟
جالب آن است تلویزیون و رسانه‌های دیگر برای درج گزارش سراغ مدارسی در روز نخست سال تحصلی رفتند که دانش‌آموزان شان به نوعی فرزند یا نوه‌های همین مسئولان است که کک شان هم نسبت به استرس و دلهره مردم عادی نمی‌گزد.این آقایان ایران برای شان همان دفتر کار لاکچری شان و منطقه ولنجک،نیاوران،اقدسیه،الهیه و... است.بیش از این درکی از ایران ندارند.همین که حقوق چند ده میلیونی برقرار باشد و فرزند در سوئیس درس بخواند و نوه عزیزشان نیز با رعایت سخت پروتکل‌های بهداشتی به مدرسه غیردولتی در منطقه ولنجک برود برایشان کافیست.حالا شما مدام حرص بخور که مبادا فرزند دلبندم مبتلا شود!
پرسشی که در این جا مطرح می‌شود این است که مگر این مسئولان خوش خیال و خوش دل که اینقدر راحت با احتمال وریسک بیماری فرزندان مردم کنار می‌آیند خودشان اولاد ندارند؟مگر فرزندان شان مدرسه نمی‌روند؟نکند آن‌ها واکسنی تزریق کرده‌اند و یا دارویی سراغ دارند که اینقدر ساده با موضوعی به این حادی بر خورد می‌کنند؟
پاسخ به این سوالات وابهامات سخت نیست.کافیست به تصاویر و فیلم‌های منتشر شده از روز اول تحصیلی نگاهی بیاندازید.در تمام این تصاویر و فیلم‌ها مدارس کاملا پاکیزه و مرتب و از سوی دیگر تمام دانش‌آموزان با ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده روی نیمکت‌هایی آراسته نشسته اند.فاصله اجتماعی نیز با کمال دقت توسط مربیان رعایت شده است.وقتی کمی هم ریز می‌شوید که نام این مدارس چیست و در کدام مناطق تهران است محرز می‌شود جملگی متعلق به 5 منطقه بالای پایتخت هستند که ساکنان آن یک زندگی لاکچری را تجربه می‌کنند و به قول یکی از دوستان فقط روزی یک میلیون تومان هزینه دود کردن قلیون شان است!
پرسش پایانی این است:آیا آن مدارس حاشیه‌ای در سیستان و بلوچستان هم اینگونه هستند؟راه دور نرویم.در همین تهران در شهرهای اقماری شرایط اینقدر ایده آل است؟
جالب آن است تلویزیون و رسانه‌های دیگر برای درج گزارش سراغ مدارسی در روز نخست سال تحصلی رفتند که دانش‌آموزان شان به نوعی فرزند یا نوه‌های همین مسئولان است که کک شان هم نسبت به استرس و دلهره مردم عادی نمی‌گزد.این آقایان ایران برای شان همان دفتر کار لاکچری شان و منطقه ولنجک،نیاوران،اقدسیه،الهیه و... است.بیش از این درکی از ایران ندارند.همین که حقوق چند ده میلیونی برقرار باشد و فرزند در سوئیس درس بخواند و نوه عزیزشان نیز با رعایت سخت پروتکل‌های بهداشتی به مدرسه غیردولتی در منطقه ولنجک برود برایشان کافیست.حالا شما مدام حرص بخور که مبادا فرزند دلبندم مبتلا شود!
نظر شما
آخرین اخبار
