نسخه چاپی
ارسال به دوستان
موضوع حضور نظاميان در انتخابات رياست‌جمهوري موضوع تازه‌اي نيست؛ موضوعي که طي سال‌هاي گذشته بارها و بارها شائبه‌اش وجود داشت. شايد جنجالي‌ترين آن در ميانه دور اول رياست‌جمهوري حسن روحاني مطرح شد.
آرمان ملي - اميد کاجيان:
موضوع حضور نظاميان در انتخابات رياست‌جمهوري موضوع تازه‌اي نيست؛ موضوعي
که طي سال‌هاي گذشته بارها و بارها شائبه‌اش وجود داشت. شايد جنجالي‌ترين
آن در ميانه دور اول رياست‌جمهوري حسن روحاني مطرح شد. زماني که جريان
اصولگرا براي مقابله با حسن روحاني و راي‌نياوري او به دنبال يک گزينه خيلي
خاص مي‌گشت؛ گزينه‌اي که بتواند روحاني را شکست دهد يا باعث ايجاد نوعي
رقابت غيرقابل‌پيش‌بيني شود. اين چهره نظامي اما نه گزينه‌هاي هميشگي که
هرازگاهي سر از کانديداتوري رياست‌جمهوري سر درمي‌آورند، بلکه چهره‌اي
خاص‌تر بود. زمزمه‌هاي رياست‌جمهوري سردار قاسم سليماني در برهه‌اي آنقدر
جدي شد که کار به تکذيب از سوي سردار شهيد و بيانيه‌اش رسيد. هرچند موضوع
حضور شهيد سليماني به عنوان نامزد رياست‌جمهوري در آن برهه منتفي شد اما به
نظر مي‌آمد هنوز هم جرياناتي به دنبال حضور وي در 1400 هم بودند.
آن دوگانه معروف
اگرچه به‌صورت کلي در همه دنيا حضور نظامي‌ها در سياست ممنوع است و پيشتر هم توصيه‌هايي از سوي بنيانگذار انقلاب نيز در اوايل پيرامون اين زمينه وجود داشت اما اساسا قانون به‌طور مشخص چنين چيزي را منع نکرده است و اتفاقا اين اواخر مجلس با طرح اصلاح قانون انتخابات رياست‌جمهوري و بازتعريف رجل سياسي، مشخصا از کساني که سابقه نظامي و لشکري داشته‌اند با عنوان رجل سياسي ياد کرده است که اين موضوع قطعا راه ورود نظاميان به انتخابات رياست‌جمهوري را سهل‌تر هم مي‌کند. البته بايد گفت پيش از همه اينها دوقطبي «رئيس‌جمهور نظامي؛ آري يا نه» در انتخابات رياست‌جمهوري 92 رخ داد. موقعي که حسن روحاني دوگانه حقوقدان و سرهنگ را به واژه‌هاي سياسي اين کشور در جدال مناظره‌اي با محمدباقر قاليباف اضافه کرد.
چهره‌هاي تکراري
امروز بيش از هر زماني اين موضوع تکراري که آيا رئيس‌جمهور 1400 يک نفر با سوابق نظامي خواهد بود يا نه مطرح است. در ميان همه چهره‌هاي سياسي نظامي، هستند شخصيت‌هايي که همواره به‌عنوان يکي از نامزدهاي بالقوه و بالفعل رياست‌جمهوري مطرح بودند. يکي از آنها کسي نيست جز محسن رضايي ميرقائد(!) که همين حضور هميشگي‌اش بعضا به طنز نيز تبديل شده است. محسن رضايي سال‌هاست که شهره است به کنايه‌ها و اظهارنظر عليه دولت. چه آن زمان که حسن روحاني سرمست از پيروزي 92 و بعد از آن به نتيجه رسيدن توافق هسته‌اي در اوج بود و چه اين روزها که با چالش‌هاي بسياري دست به گريبان است. محسن رضايي، موضع ضددولتي‌اش را با همان فرمان سال 92 تا امروز خوب حفظ کرده؛ هيچ‌گاه هوادار روحاني نبوده که اين روزها از او بريده باشد. او يک مخالف سرسخت است.
آن دوگانه معروف
اگرچه به‌صورت کلي در همه دنيا حضور نظامي‌ها در سياست ممنوع است و پيشتر هم توصيه‌هايي از سوي بنيانگذار انقلاب نيز در اوايل پيرامون اين زمينه وجود داشت اما اساسا قانون به‌طور مشخص چنين چيزي را منع نکرده است و اتفاقا اين اواخر مجلس با طرح اصلاح قانون انتخابات رياست‌جمهوري و بازتعريف رجل سياسي، مشخصا از کساني که سابقه نظامي و لشکري داشته‌اند با عنوان رجل سياسي ياد کرده است که اين موضوع قطعا راه ورود نظاميان به انتخابات رياست‌جمهوري را سهل‌تر هم مي‌کند. البته بايد گفت پيش از همه اينها دوقطبي «رئيس‌جمهور نظامي؛ آري يا نه» در انتخابات رياست‌جمهوري 92 رخ داد. موقعي که حسن روحاني دوگانه حقوقدان و سرهنگ را به واژه‌هاي سياسي اين کشور در جدال مناظره‌اي با محمدباقر قاليباف اضافه کرد.
چهره‌هاي تکراري
امروز بيش از هر زماني اين موضوع تکراري که آيا رئيس‌جمهور 1400 يک نفر با سوابق نظامي خواهد بود يا نه مطرح است. در ميان همه چهره‌هاي سياسي نظامي، هستند شخصيت‌هايي که همواره به‌عنوان يکي از نامزدهاي بالقوه و بالفعل رياست‌جمهوري مطرح بودند. يکي از آنها کسي نيست جز محسن رضايي ميرقائد(!) که همين حضور هميشگي‌اش بعضا به طنز نيز تبديل شده است. محسن رضايي سال‌هاست که شهره است به کنايه‌ها و اظهارنظر عليه دولت. چه آن زمان که حسن روحاني سرمست از پيروزي 92 و بعد از آن به نتيجه رسيدن توافق هسته‌اي در اوج بود و چه اين روزها که با چالش‌هاي بسياري دست به گريبان است. محسن رضايي، موضع ضددولتي‌اش را با همان فرمان سال 92 تا امروز خوب حفظ کرده؛ هيچ‌گاه هوادار روحاني نبوده که اين روزها از او بريده باشد. او يک مخالف سرسخت است.
نظر شما
آخرین اخبار
