نسخه چاپی
ارسال به دوستان
دعوت از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای به تهران و آمادگی مقام‌های ایرانی برای پاسخ به پرسش‌های راستیآزمایی، تصویری از ظرفیت تهران برای تعامل سازنده با این نهاد بین‌المللی است.
جلال خوش‌چهره
دعوت از مدیرکل آژانس
بین‌المللی انرژی هسته‌ای به تهران و آمادگی مقام‌های ایرانی برای پاسخ به
پرسش‌های راستیآزمایی، تصویری از ظرفیت تهران برای تعامل سازنده با این
نهاد بین‌المللی است. در نگاه تهران، اصلی‌ترین مانع تعامل سازنده و
پیش‌برنده راه‌های حل اختلافات جاری با آژانس، تحمیل گرایش‌های سیاسی به
جای رویکردهای فنیـتخصصی و حقوقی به پرونده هسته‌ای ایران است.
اگرچه «رافائل‌گروسی» در کنفرانس مطبوعاتی خود در تهران کوشید به این دغدغه ایرانیان پاسخ دهد که رویکرد آژانس تحت مدیریتش بی‌طرفانه و غیر سیاسی است، اما به سختی می‌توان این ادعا را باور کرد. تجربه پنج سال پس از انعقاد برجام و نیز خروج آمریکا از این توافقنامه نشان داده است آژانس بیش از آنکه درپی راستیآزمایی فنی و تخصصی از فعالیت هسته‌ای ایران باشد، کوشیده برای پاسخ و یا مصداق‌یابی ادعاهای آمریکا و اسرائیل عمل کند. واکنش‌های اعتراضی تهران در کاهش تعهدات برجامی خود نیز متناسب این درک از رویکرد غالب در عملکرد FATF بوده است. تهران درپی خروج آمریکا از برجام و محافظه‌کاری جامعه بین‌الملل ـ به‌ویژه اعضای گروه 4+1 ـ در قبال رفتار ناهنجار واشنگتن و در تامین حقوق ایران، همواره به غالب شدن رویکرد سیاسی در تعاملات جاری تاکید کرده است و اینکه همه طرف‌های مربوط نیز بر این مهم اذعان داشته‌اند. اقدام تهران در کاستن از تعهدات هسته‌ای خود نیز واکنش به استانداردهای دوگانه و در این‌حال غیر عادلانه‌ای است که می‌کوشد با پشتوانه قدرت هژمونیک امریکا بر اقتصاد و سیاست ایران تاثیر بگذارد.
گزارش‌های ماقبل آخر آژانس درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران همگی بر تعهدات این کشور به برجام گواهی داده است. آخرین گزارش اما به‌گونه‌ای تنظیم شد که وجه سیاسی آن بر نگاه تخصصی و فنی غالب بود. دلیل این رفتار اتهام‌هایی است که از سوی دولت‌های آمریکا و اسرائیل بیان شده است. خواست اصولی تهران از آژانس، پرهیز از رویکرد سیاسی و جایگزینی نگاه تخصصی و حقوقی است.
دعوت از گروسی به تهران و اعلام آمادگی برای پاسخ به پرسش‌های راستی آزمایی، سقف انعطافی است که مقام‌های ایرانی در مواجهه با غوغاگری‌های انجام شده درباره دو مکان ادعایی امریکا و اسرائیل از خود نشان داده‌‌اند ولی مدیرکل با لحاظ جایگاه حقوقی خود لازم است با کنار گذاشتن استانداردهای دوگانه به زدودن تردیدهای تهران دراین‌باره همت کند. گزارش «رافائل گروسی» پس از بازگشت از تهران می‌تواند به اصلاح و یا افزایش تردید در رویکرد آژانس بینجامد. به عبارت روش‌تر، اگرچه مدیرکل آژانس بر نگاه بی‌طرفانه به پرونده هسته‌ای اصرار دارد، اما همه تلاش واشنگتن و تل‌آویو در آستانه انتخابات نوامبر بر محکوم کردن تهران از سوی آژانس معطوف شده است. هدف از این کار، ایجاد بستر ذهنی و عینی لازم برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران در ماه اکتبر و به این ترتیب نابودی برجام پیش از انتخابات آینده است. تهران با دعوت از گروسی برتوانایی خود در چالش حقوقی با واشنگتن و متحدان منطقه‌ای آن می‌افزاید اما این نگرانی همچنان برقوت خود باقی است که آیا آژانس خواهد توانست بر تلاش‌ها برای تحمیل رویکرد سیاسی از سوی واشنگتن غالب شود؟ آیا اعضای آژانس مانند اکثریت قاطع اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد، خواهند توانست مقابل دولت ترامپ ایستادگی کرده و از اعتبار این نهاد بین‌المللی در برابر سیاست یکجانبه‌گرای واشنگتن مراقبت کنند؟
اگرچه «رافائل‌گروسی» در کنفرانس مطبوعاتی خود در تهران کوشید به این دغدغه ایرانیان پاسخ دهد که رویکرد آژانس تحت مدیریتش بی‌طرفانه و غیر سیاسی است، اما به سختی می‌توان این ادعا را باور کرد. تجربه پنج سال پس از انعقاد برجام و نیز خروج آمریکا از این توافقنامه نشان داده است آژانس بیش از آنکه درپی راستیآزمایی فنی و تخصصی از فعالیت هسته‌ای ایران باشد، کوشیده برای پاسخ و یا مصداق‌یابی ادعاهای آمریکا و اسرائیل عمل کند. واکنش‌های اعتراضی تهران در کاهش تعهدات برجامی خود نیز متناسب این درک از رویکرد غالب در عملکرد FATF بوده است. تهران درپی خروج آمریکا از برجام و محافظه‌کاری جامعه بین‌الملل ـ به‌ویژه اعضای گروه 4+1 ـ در قبال رفتار ناهنجار واشنگتن و در تامین حقوق ایران، همواره به غالب شدن رویکرد سیاسی در تعاملات جاری تاکید کرده است و اینکه همه طرف‌های مربوط نیز بر این مهم اذعان داشته‌اند. اقدام تهران در کاستن از تعهدات هسته‌ای خود نیز واکنش به استانداردهای دوگانه و در این‌حال غیر عادلانه‌ای است که می‌کوشد با پشتوانه قدرت هژمونیک امریکا بر اقتصاد و سیاست ایران تاثیر بگذارد.
گزارش‌های ماقبل آخر آژانس درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران همگی بر تعهدات این کشور به برجام گواهی داده است. آخرین گزارش اما به‌گونه‌ای تنظیم شد که وجه سیاسی آن بر نگاه تخصصی و فنی غالب بود. دلیل این رفتار اتهام‌هایی است که از سوی دولت‌های آمریکا و اسرائیل بیان شده است. خواست اصولی تهران از آژانس، پرهیز از رویکرد سیاسی و جایگزینی نگاه تخصصی و حقوقی است.
دعوت از گروسی به تهران و اعلام آمادگی برای پاسخ به پرسش‌های راستی آزمایی، سقف انعطافی است که مقام‌های ایرانی در مواجهه با غوغاگری‌های انجام شده درباره دو مکان ادعایی امریکا و اسرائیل از خود نشان داده‌‌اند ولی مدیرکل با لحاظ جایگاه حقوقی خود لازم است با کنار گذاشتن استانداردهای دوگانه به زدودن تردیدهای تهران دراین‌باره همت کند. گزارش «رافائل گروسی» پس از بازگشت از تهران می‌تواند به اصلاح و یا افزایش تردید در رویکرد آژانس بینجامد. به عبارت روش‌تر، اگرچه مدیرکل آژانس بر نگاه بی‌طرفانه به پرونده هسته‌ای اصرار دارد، اما همه تلاش واشنگتن و تل‌آویو در آستانه انتخابات نوامبر بر محکوم کردن تهران از سوی آژانس معطوف شده است. هدف از این کار، ایجاد بستر ذهنی و عینی لازم برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران در ماه اکتبر و به این ترتیب نابودی برجام پیش از انتخابات آینده است. تهران با دعوت از گروسی برتوانایی خود در چالش حقوقی با واشنگتن و متحدان منطقه‌ای آن می‌افزاید اما این نگرانی همچنان برقوت خود باقی است که آیا آژانس خواهد توانست بر تلاش‌ها برای تحمیل رویکرد سیاسی از سوی واشنگتن غالب شود؟ آیا اعضای آژانس مانند اکثریت قاطع اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد، خواهند توانست مقابل دولت ترامپ ایستادگی کرده و از اعتبار این نهاد بین‌المللی در برابر سیاست یکجانبه‌گرای واشنگتن مراقبت کنند؟
نظر شما
آخرین اخبار
