نسخه چاپی
ارسال به دوستان
بحث درباره رقابت در طیف‌های درون اصولگرایان و موضوع کاهش قدرت اصولگرایان سنتی در ماه‌های اخیر افزایش یافته است. جریانی در میان اصولگرایان وجود دارد که به پوست‌اندازی و نوگرایی در این طیف اعتقاد دارند.
بحث درباره رقابت در
طیف‌های درون اصولگرایان و موضوع کاهش قدرت اصولگرایان سنتی در ماه‌های
اخیر افزایش یافته است. جریانی در میان اصولگرایان وجود دارد که به
پوست‌اندازی و نوگرایی در این طیف اعتقاد دارند. آقای قالیباف قبل از حضور
در مجلس نیز بر نواصولگرایی تاکید کرده بود و مباحثی نیز در این زمینه از
سوی او تشریح شد. با این حال به نظر نمی‌رسد در محتوا و ماهیت اصولگرایی
تغییری ایجاد شده باشد. آنچه بیشتر خودنمایی می‌کند تلاش برای تغییر در فرم
و شکل روش‌ها یا استفاده از اشخاص متفاوت است. بخشی از اتفاقات و تقسیم
مناصبی که در مجلس یازدهم شاهد هستیم را می‌توان براساس همان ایده
نواصولگرایی تعریف کرد.
از سوی دیگر با توجه به اینکه نمایندگان مجلس یازدهم با حداقل رای به ویژه در کلانشهرهایی نظیر تهران وارد خانه ملت شده‌اند این نگرانی در آنها وجود دارد که اگر متفرق و متشتت باشند به شدت آسیب پذیر خواهند بود و امکان ادامه راه را نخواهند داشت. برای کاهش این تشتت آنها به دنبال استفاده از نیروهای جوان‌تر هستند. با این حال همانطور که در موضوع اختلافات در تعیین روسای کمیسیون‌ها شاهد بودیم جریان اصولگرا هنوز نتوانسته رقابت‌های درونی خود را کاهش دهد و تعارض در آنها دیده می‌شود.از سوی دیگر با توجه به اینکه گروه‌های ذی نفوذ خارج از مجلس همواره روی اصولگرایان تاثیر قابل توجهی داشته اند، مهره چینی‌های درون اصولگرایی را باید متاثر از نفوذ این گروه‌ها یا افراد نیز دانست. در ذیل این هدف شاهد انتخاب شخصیت‌هایی برای مناصبی هستیم که در افکار عمومی نسبت به آنها شائبه‌هایی وجود دارد اما جریان محافظه کار تلاش می‌کند با انتخاب این افراد در این مناصب به جامعه این سیگنال را ارسال کند که گذشته چنین افرادی از هر سوظنی پاک است.
از سوی دیگر اینگونه افراد می‌توانند ضمانتی برای فعالیت‌های گروه‌های ذی نفوذ باشند. نکته دیگری که در این زمینه می‌توان به آن اشاره کرد این است که به طور کلی در عرصه سیاسی ایران پدیده‌ای به عنوان راست یا چپ براساس شاخص‌های عرفی آن وجود
ندارد. آنچه به چشم می‌خورد حلقه‌هایی از قدرت است که به منافع در ابعاد مختلف از منافع ملی گرفته تا جناحی و اقتصادی ختم می‌شود. با تنگ‌تر شدن این حلقه‌ها برخی افراد دیگر در میدان اصلی سیاست ورزی قرار نمی‌گیرند و چهره‌هایی جدیدتر با رویکرد و روش‌هایی متفاوت جایگزین آنها می‌شوند.
از سوی دیگر با توجه به اینکه نمایندگان مجلس یازدهم با حداقل رای به ویژه در کلانشهرهایی نظیر تهران وارد خانه ملت شده‌اند این نگرانی در آنها وجود دارد که اگر متفرق و متشتت باشند به شدت آسیب پذیر خواهند بود و امکان ادامه راه را نخواهند داشت. برای کاهش این تشتت آنها به دنبال استفاده از نیروهای جوان‌تر هستند. با این حال همانطور که در موضوع اختلافات در تعیین روسای کمیسیون‌ها شاهد بودیم جریان اصولگرا هنوز نتوانسته رقابت‌های درونی خود را کاهش دهد و تعارض در آنها دیده می‌شود.از سوی دیگر با توجه به اینکه گروه‌های ذی نفوذ خارج از مجلس همواره روی اصولگرایان تاثیر قابل توجهی داشته اند، مهره چینی‌های درون اصولگرایی را باید متاثر از نفوذ این گروه‌ها یا افراد نیز دانست. در ذیل این هدف شاهد انتخاب شخصیت‌هایی برای مناصبی هستیم که در افکار عمومی نسبت به آنها شائبه‌هایی وجود دارد اما جریان محافظه کار تلاش می‌کند با انتخاب این افراد در این مناصب به جامعه این سیگنال را ارسال کند که گذشته چنین افرادی از هر سوظنی پاک است.
از سوی دیگر اینگونه افراد می‌توانند ضمانتی برای فعالیت‌های گروه‌های ذی نفوذ باشند. نکته دیگری که در این زمینه می‌توان به آن اشاره کرد این است که به طور کلی در عرصه سیاسی ایران پدیده‌ای به عنوان راست یا چپ براساس شاخص‌های عرفی آن وجود
ندارد. آنچه به چشم می‌خورد حلقه‌هایی از قدرت است که به منافع در ابعاد مختلف از منافع ملی گرفته تا جناحی و اقتصادی ختم می‌شود. با تنگ‌تر شدن این حلقه‌ها برخی افراد دیگر در میدان اصلی سیاست ورزی قرار نمی‌گیرند و چهره‌هایی جدیدتر با رویکرد و روش‌هایی متفاوت جایگزین آنها می‌شوند.
نظر شما
آخرین اخبار
