اخلاق به محاق نرود

این یادداشت شاید به نظر صرفا مربوط به صنف خبرنگار و روزنامه نگار باشد لیکن می‌تواند در مورد تمام صنوف مصداق یابد.بالاتر از آن چه بسا نکته آموزنده ای باشد برای آنکه انسان«تر» باشیم.
چند روز پیش ،در نشست خبری رئیس جمهور آمریکا چالشی میان وی و یک خبرنگار چینی‌الاصل ساکن ایالات متحده رخ می‌دهد که جالب توجه است.بهرحال همواره نشست‌های خبری ترامپ از آنجا که وی روحیات خاصی دارد و اصولا میانه خوبی با رسانه‌ها و خبرنگاران ندارد بی تنش نبوده اما مورد آخر که مورد اشاره این وجیزه کوتاه است قدری متفاوت است و پیام آموزنده ای دارد.
در خلال نشست خبری ، خبرنگار مورد نظر، در خصوص وضعیت آمریکا در مقابله با کرونا،پرسشی را مطرح می‌کند اما رئیس جمهور آمریکا به نوعی از پاسخ دادن طفره می‌رود. خبرنگار به طور مشخص از ترامپ می‌پرسد «وقتی هر روز کلی انسان جان خود را از دست می‌دهند چرا برای شما مانند یک رقابت است و هر روز می‌گویید امریکا در مبارزه با کرونا بهتر از هر کشور دیگری در جهان در عمل کرده؟» رئیس جمهور ایالات متحده، می‌گوید «این سوال را باید از چین بپرسی!»خبرنگار می‌پرسد «چرا این سوال را مشخصا از من می‌پرسی (منظورش این است چون من چینی هستم)». ترامپ اشاره می‌کند به خبرنگار دیگری که سوال بعدی را بپرسد که در اقدامی‌پند آموز خبرنگاردر پاسخ به در خواست رئیس جمهور آمریکا می‌گوید «میخواهم اجازه دهم سوال همکارم تمام شود.»ترامپ وقتی متوجه می‌شود خبرنگار بعدی مقاومت می‌کند و حاضر نیست همکار خود را نادیده بگیرد و پرسشی را مطرح نمی‌کند فرار را برقرار
ترجیح می‌دهد.
این ماجرا شاید ساده و حتی دم دستی به نظر برسد اما اتحاد صنفی رخ داده بسیار حائز اهمیت است.سوگمندانه باید گفت در کشور ما در صنوف مختلف از جمله همین صنف روزنامه نگاری کمتر شاهد چنین اهتمامی‌هستیم.رقابت لازم و واجب است برای پیشرفت ولی «نارو زدن» و «زیرپا را خالی کردن» نهایت بداخلاقی است که در جامعه کنونی کم شاهد آن نیستیم.
البت موضوع نیازمند یک نگاه عمیق کارشناسی است و حق مطلب در چند خط ادا نمی‌شود اما همین ماجرایی که در نشست خبری ترامپ رخ‌داد به نیکی نشان داد اگر مردم اخلاق را رعایت کنند قدرتمندان در نهایت مجبور به عقب نشینی هستند .جامعه ای که بداخلاق است ،مردمی‌که اصول اخلاقی‌شان تضعیف شده، افرادی که منافع فردی و مالی ملاک اول و آخرشان است و ... در برابر قدرت حاکم نمی‌توانند حق خود را بستانند و یا حتی کژروی‌های دولت را به درستی متذکر شوند.اگر خبرنگار دوم به درخواست ترامپ پاسخ مثبت می‌داد و سوال خود را مطرح می‌کرد رئیس جمهور می‌توانست نشان دهد خبرنگار منتقد و معترض اهمیتی ندارد پس له شد و تمام.لیکن وقتی خبرنگار دوم به احترام همکار خود سکوت می‌کند هم رتبه اخلاقی خود را نشان می‌دهد ،هم جایگاه خبرنگاری را متذکر می‌شود و هم به نماد قدرت در آن جلسه می‌فهماند این قدرت مجوزی نیست که بتوان هر مدل و نوع رفتاری را انجام داد و آب از آب هم تکان نخورد.
کرونا کم کم در حال فروکش کردن است؛به نظر می‌رسد این ویروس به صورت طبیعی در حال برچیده شدن می‌باشد.مشخص هم نیست که چه زمانی دوباره شدت می‌گیرد .ولی تبعات اقتصادی این ویروس حال و آینده ما را به شدت تحت الشعاع قرار داده و می‌دهد .
این مصائب اقتصادی که عالم گیر هم است ممکن است بیش از گذشته اخلاق را به محاق ببرد.طبیعی هم است.درد نان و معیشت به سادگی می‌تواند اخلاق را قربانی کند .نمی‌خواهم شعار دهم اما بهتر است چشم به دولت‌ها نداشت.با یکسری اقدامات کوچک می‌شود و می‌توان اخلاق را زنده و تقویت نمود.شبکه‌های اجتماعی بستری را فراهم کرده‌اند برای به اشتراک گذاشتن این خوبی‌ها.گفته می‌شود رفتار قدرتمندان بر رفتار مردم تاثیر می‌گذارد .شاید بتوان این گفته را بالعکس نمود.

برچسب ها: روزنامه ، آفتاب یزد ، روزنامه نگاران ، رئیس جمهور آمریکا ، نشست خبری