نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نمی دانم فیلم جوکر را تماشا کردید یا خیر.اگر دیدید که به راحتی جوهر این وجیزه را می گیرید و اگر هم خیر با توضیح مختصری که عرض می کنم هم اصل مطلب را متوجه می شوید و هم مشتاق می شوید که این فیلم تمجید شده با بازی خیره کننده «واکین فینیکس» در نقش «آرتور فلک» را مشاهده کنید.
نمی دانم فیلم جوکر را
تماشا کردید یا خیر.اگر دیدید که به راحتی جوهر این وجیزه را می گیرید و
اگر هم خیر با توضیح مختصری که عرض می کنم هم اصل مطلب را متوجه می شوید و
هم مشتاق می شوید که این فیلم تمجید شده با بازی خیره کننده «واکین فینیکس»
در نقش «آرتور فلک» را مشاهده کنید.
داستان فیلم در سال ۱۹۸۱ و شهر گاتهام سیتی رخ می‌دهد و داستان زندگی کمدین شکست‌خورده‌ای به نام «آرتور فلک» را دنبال می‌کند که بعد از تجربه‌های تلخ متعدد وارد دنیای جرم و جنایت شده و با لقب جوکر به شهر بازمی‌گردد.پیام فیلم شکوه از نابرابری و بی عدالتی اجتماعی و اقتصادی است.اینکه چگونه اقلیت برخوردار، اکثریت «نا»برخوردار را در جامعه رها می‌کند و آنان را در مسیر دیگری قرار می‌دهد. آرتور
آنقدر در طول فیلم از اقلیت برخوردار زخم می خورد و آنچنان تحقیر می شود که از یک جایی به بعد تصمیم می گیرد به جای آنکه به اصطلاح توسری خور باشد جواب بدهد هر چند این جواب به بی رحمانه ترین شکل ممکن باشد.جالب آنجاست او وقتی اولین واکنش از نوع جدید خود را نشان می دهد و سه فرد مرفه که به او در مترو توهین کرده بودند را به قتل می رساند جریانی را تولید
می کند که خود متعجب می شود از اینکه چگونه او در شهر تنها نبوده و زخم و درد وی زخم و درد خیلی های دیگر است.
از فیلم جوکر فکت آوردم و این فیلم را یادآوری نمودم تا بگویم برخی اوقات بعضی رفتارهای مسئولان ما، در قبال ویروس کرونا و مصائب آن یادآور آن فیلم است و طعم گس بی عدالتی را برای جامعه به وجود می آورد.چند مثال می آورم.چگونه است که آقایان مجلس نشین باید تعطیل شوند و به شهر و دیار خود بروند و یا حتی مسافرت تفریحی بروند اما مردم عادی (نه برخوردار) باید طبق ساعت کاری بیایند و بروند؟سوگمندانه اقلیت برخوردار جامعه که مشتی مسئول و رانتی هستند با توجه به هشدارها در خصوص اینکه پیک ویروس این هفته است خود و خانواده را از مهلکه نجات داده و گوشه ای دنج صرفا اخبار را رصد می کنند و تعداد کشته ها را می شمارند!
باز هم هست.همین دیروز مدیر بیمارستان امام خمینی (ره) فرمودند از مردم مراجعه کننده به بیمارستان که ظن مبتلا شدن به ویروس کرونا را دارند آزمایشی گرفته نمی شود و تنها و تنها در صورتی از آنان آزمایش گرفته می شود که به مرحله بستری رسیده باشند.پیام آقای رئیس واضح است: تا وقتی که روی پا هستید و توان در بدن دارید آزمایشی در کار نیست مگر اینکه افقی شوید.در مقابل اگر نماینده
مجلسی و اگر سایر مسئولان ریتم عطسه شان
متفاوت شود بلافاصله یک اکیپ حاضر هستند تا آزمایش بگیرند.آیا این بی عدالتی نیست ؟!
در مورد یکی از این مسئولان که پاسخ آزمایش وی مثبت اعلام شده گفته می شود
تیمی از بیمارستان راهی منزل او شده اند
تا این مسئول زحمت رفتن تا بیمارستان
را هم نکشند و در همان منزل از وی آزمایش گرفته شده .اما از مردمی که با پای خود به بیمارستان می روند آزمایشی گرفته نمی شود مگر اینکه روی پای خود نباشند ! ضمن آنکه دیروز سخنگوی هیئت رییسه مجلس اعلام کرد طبق نتایج آزمایش ها،5 نماینده مجلس مبتلا به ویروس کرونا هستند اما بنا شده مجددا از کسانی که مشکوک هستند تست گرفته شود.یعنی برای دومین بار از نمایندگان محترم و نازک نارنجی مجلس تست گرفته می شود مبادا در تعطیلات دچار مشکلی شوند.هر چند به قول یکی از دوستان این ویروس کرونا آنچنان هم که گفته می شود دموکرات نیست چرا که وقتی به جان مردم عادی می افتد آنان را میخکوب تخت می کند
اما وقتی مسئولان کرونایی می شوند گل از گل شان شکفته و مقابل دوربین ها با
لبخند های ملیح و شعف خاصی از کرونایی شدن خود خبر می دهند.
در نهایت آنکه آقایان بهتر است مراقب رفتار و کردار خود باشند ؛اگر بناست همه با هم کرونا را شکست دهیم پس باید همه هم در شرایط یکسان باشند .نمی شود اقلیت برخوردار تمام امکانات را در اختیار خود بگیرد و از اکثریت «نا»برخوردار بخواهد وسط میدان بیاید.این عین بی عدالتی است.والسلام.
داستان فیلم در سال ۱۹۸۱ و شهر گاتهام سیتی رخ می‌دهد و داستان زندگی کمدین شکست‌خورده‌ای به نام «آرتور فلک» را دنبال می‌کند که بعد از تجربه‌های تلخ متعدد وارد دنیای جرم و جنایت شده و با لقب جوکر به شهر بازمی‌گردد.پیام فیلم شکوه از نابرابری و بی عدالتی اجتماعی و اقتصادی است.اینکه چگونه اقلیت برخوردار، اکثریت «نا»برخوردار را در جامعه رها می‌کند و آنان را در مسیر دیگری قرار می‌دهد. آرتور
آنقدر در طول فیلم از اقلیت برخوردار زخم می خورد و آنچنان تحقیر می شود که از یک جایی به بعد تصمیم می گیرد به جای آنکه به اصطلاح توسری خور باشد جواب بدهد هر چند این جواب به بی رحمانه ترین شکل ممکن باشد.جالب آنجاست او وقتی اولین واکنش از نوع جدید خود را نشان می دهد و سه فرد مرفه که به او در مترو توهین کرده بودند را به قتل می رساند جریانی را تولید
می کند که خود متعجب می شود از اینکه چگونه او در شهر تنها نبوده و زخم و درد وی زخم و درد خیلی های دیگر است.
از فیلم جوکر فکت آوردم و این فیلم را یادآوری نمودم تا بگویم برخی اوقات بعضی رفتارهای مسئولان ما، در قبال ویروس کرونا و مصائب آن یادآور آن فیلم است و طعم گس بی عدالتی را برای جامعه به وجود می آورد.چند مثال می آورم.چگونه است که آقایان مجلس نشین باید تعطیل شوند و به شهر و دیار خود بروند و یا حتی مسافرت تفریحی بروند اما مردم عادی (نه برخوردار) باید طبق ساعت کاری بیایند و بروند؟سوگمندانه اقلیت برخوردار جامعه که مشتی مسئول و رانتی هستند با توجه به هشدارها در خصوص اینکه پیک ویروس این هفته است خود و خانواده را از مهلکه نجات داده و گوشه ای دنج صرفا اخبار را رصد می کنند و تعداد کشته ها را می شمارند!
باز هم هست.همین دیروز مدیر بیمارستان امام خمینی (ره) فرمودند از مردم مراجعه کننده به بیمارستان که ظن مبتلا شدن به ویروس کرونا را دارند آزمایشی گرفته نمی شود و تنها و تنها در صورتی از آنان آزمایش گرفته می شود که به مرحله بستری رسیده باشند.پیام آقای رئیس واضح است: تا وقتی که روی پا هستید و توان در بدن دارید آزمایشی در کار نیست مگر اینکه افقی شوید.در مقابل اگر نماینده
مجلسی و اگر سایر مسئولان ریتم عطسه شان
متفاوت شود بلافاصله یک اکیپ حاضر هستند تا آزمایش بگیرند.آیا این بی عدالتی نیست ؟!
در مورد یکی از این مسئولان که پاسخ آزمایش وی مثبت اعلام شده گفته می شود
تیمی از بیمارستان راهی منزل او شده اند
تا این مسئول زحمت رفتن تا بیمارستان
را هم نکشند و در همان منزل از وی آزمایش گرفته شده .اما از مردمی که با پای خود به بیمارستان می روند آزمایشی گرفته نمی شود مگر اینکه روی پای خود نباشند ! ضمن آنکه دیروز سخنگوی هیئت رییسه مجلس اعلام کرد طبق نتایج آزمایش ها،5 نماینده مجلس مبتلا به ویروس کرونا هستند اما بنا شده مجددا از کسانی که مشکوک هستند تست گرفته شود.یعنی برای دومین بار از نمایندگان محترم و نازک نارنجی مجلس تست گرفته می شود مبادا در تعطیلات دچار مشکلی شوند.هر چند به قول یکی از دوستان این ویروس کرونا آنچنان هم که گفته می شود دموکرات نیست چرا که وقتی به جان مردم عادی می افتد آنان را میخکوب تخت می کند
اما وقتی مسئولان کرونایی می شوند گل از گل شان شکفته و مقابل دوربین ها با
لبخند های ملیح و شعف خاصی از کرونایی شدن خود خبر می دهند.
در نهایت آنکه آقایان بهتر است مراقب رفتار و کردار خود باشند ؛اگر بناست همه با هم کرونا را شکست دهیم پس باید همه هم در شرایط یکسان باشند .نمی شود اقلیت برخوردار تمام امکانات را در اختیار خود بگیرد و از اکثریت «نا»برخوردار بخواهد وسط میدان بیاید.این عین بی عدالتی است.والسلام.
نظر شما
آخرین اخبار
