کارتن‌خواب‌ها را دریابیم

مهم‌ترين راه مقابله با ويروس کرونا که وارد ايران هم شده، پيشگيري است که نقش مردم خيلي مهم است اما بايد نگاهي هم به کساني داشته باشيم که ممکن است حتي يکبار هم اين خبر را نشنيده يا راه پيشگيري را بلد نباشند و از طرفي هم همه جا مي‌روند. اينها کساني هستند که عمدتا کارتن‌خواب، بي‌خانمان، کودک کار و کودک خيابان هستند که همه جا تردد دارند به‌ويژه اينکه برخي هم هيچ کنترلي روي رفتار خودشان ندارند. طبيعتا همه آموزش‌ها و مراقبت‌ها عمدتا براي امثال من و شمايي است که کارتن‌خواب نيستيم و تهديدي براي ديگران محسوب نمي‌شويم، درحالي که گروه‌هاي مدنظر بعضا در مترو، اتوبوس‌ها، ترمينال‌ها، حرم‌ها و پاساژها ديده مي‌شوند و از جمله گروه‌هايي هستند که برنامه‌ريزي‌هاي مربوط به پيشگيري بايد توسط سازمان‌هاي مختلف برايشان صورت بگيرد. از آنجا که انتقال اين ويروس سرعت بالا و ويژگي خاص خود را دارد به نظر مي‌رسد نيازمند اين برنامه ويژه جهت جلوگيري از ابتلا به ويروس و بعد از آن انتقال ويروس توسط اين افراد باشيم. الان يک سيستم غربالگري براي کارتن‌خواب‌ها و افراد متجاهر و کودکان کار و خيابان و غيره نداريم. ما خودخواسته براي کنترل سلامتي‌مان به مراکز درماني مراجعه مي‌کنيم ولي براي اين افراد هيچ برنامه ويژه‌اي وجود ندارد و با توجه به اينکه محدوديت تردد به اماکن عمومي را نيز ندارند، لذا براي اين گروه نيازمند يک تدابير ويژه و مستقل هستيم که خداي ناکرده هم خود اين افراد مبتلا نشوند و هم به ديگران منتقل نکنند. لااقل آنچه تاکنون شنيده‌ام حاکي از اين است که تمرکز و توجه کافي نسبت به اين گروه‌ها وجود ندارد لذا با کمک بخش‌هاي دولتي يا غيردولتي براي اين افراد بايد فکري کرد. گرمخانه‌ها، سامان سراهاي شهرداري، مراکز نگهداري معتادين متجاهر و کمپ‌ها و مراکز مشابه مستلزم يک برنامه‌ريزي خاص است. به‌ويژه همين را در مرکز توانبخشي و نگهداري بيماران رواني و سالمندان هم ممکن است داشته باشيم. البته مراکزي که افراد توان مديريت رفتارشان را دارند، راحت‌تر است و سازمان‌هاي مربوطه تدابيري را اتخاذ مي‌کنند ولي افرادي که بعضا در خيابان هستند و هيچ‌کس هم کاري به کارشان ندارد و خودشان هم نمي‌توانند کنترل کنند، چنانچه مبتلا شوند، مي‌توانند يکي از منابع انتقال ويروس باشند. از طرفي بايد فکري هم براي بعضي از اماکن پرتردد در اين مقطع زماني انديشيد. جان و سلامت و امنيت مردم مهم است، تعطيل شدن برخي از مراکز اجتناب ناپذير است لذا در اين بخش هم دولت بايد تصميم قاطع‌تر و جدي‌تري بگيرد. شايد آنجا که تردد بيشتر است و نمي‌توان کنترل کرد بخشي هم خود مردم باشند چون اگر همه دولت و همه حاکميت هم پاي کار بيايند اما مردم موضوع را جدي نگيرند کنترل انتقال اين ويروس سخت خواهد شد و مجبور خواهيم شد که هزينه‌هاي انساني و اقتصادي بيشتري پرداخت کنيم. شايد براي کارتن خواب‌ها و افرادي که کنترلي روي رفتارشان ندارند قرنطينه در مقطع کوتاه مي‌تواند مسکني در مورد اين افراد که هم نگران ابتلا و هم نگران انتقال بيماري به ديگران هستيم، باشد. سازمان‌ها براي خودشان برنامه دارند اما همه اين افراد در پوشش سازمان‌ها نيستند. اين افراد گروه‌هايي هستند که همه جا مي‌روند و خيلي دغدغه پيشگيري ندارند و معمولا در شرايط عادي هم بهداشت را رعايت نمي‌کنند چه رسد به الان که انتقال اين ويروس به‌راحتي صورت مي‌گيرد. دو ماه گذشته فرصت خوبي بود که بتوانند اطلاعات درستي به جامعه درباره اين بيماري داده شود. اکنون با اين ويروس مواجهيم و نگران گروه‌هايي هستيم که هيچ کنترلي روي آنها نيست.

برچسب ها: روزنامه ، آرمان ملی ، کارتن خواب ها ، ویروس کرونا ، پیشگیری از کرونا ، کودکان کار