نسخه چاپی
ارسال به دوستان
هرچه به روز دوم اسفند و برگزاری انتخابات مجلس نزدیک‌تر می‌شویم، انشقاق در جبهه اصولگرایی به‌طرز عجیبی تشدید می‌شود. در حالی که اصلاح‌طلبان تنها یک لیست ائتلافی در تهران دارند، تعداد لیست‌های اصولگرایان در تهران تا روز سه‌شنبه ۲۹ بهمن به ۱۰ عدد رسیده است!
هرچه به روز دوم اسفند و
برگزاری انتخابات مجلس نزدیک‌تر می‌شویم، انشقاق در جبهه اصولگرایی به‌طرز
عجیبی تشدید می‌شود. در حالی که اصلاح‌طلبان تنها یک لیست ائتلافی در تهران
دارند، تعداد لیست‌های اصولگرایان در تهران تا روز سه‌شنبه ۲۹ بهمن به ۱۰
عدد رسیده است! تشتت در اصولگرایان تنها به تعداد لیست‌های آنان محدود نشده
است؛ هر ائتلاف اصولگرایی، اهداف متفاوت و حتی متضادی را دنبال می‌کند و
نزاع بین سرلیست‌های آنان نیز توجه هر ناظری را به خود جلب می‌کند.
به گزارش «مردمسالاری آنلاین»، در این دوره از انتخابات مجلس که با توجه به تحریم‌های بی‌سابقه دولت آمریکا از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است، آرایش دو جناح اصلی سیاسی در کشور، یعنی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان، سراپا متفاوت است. اصلاح‌طلبان تنها یک لیست ائتلافی به نام «برای ایران» دارند که حاصل گردهم آمدن هشت حزب اصلاح‌طلب است. اما در جبهه مقابل اوضاع به کلی فرق می‌کند.
ائتلاف «برای ایرانِ» اصلاح‌طلبان، حاصل کار مشترکِ هشت حزب اصلاح‌طلب، شاملِ حزب مردم سالاری، حزب اسلامی کار، خانه کارگر، حزب وحدت و همکاری ملی، انجمن اسلامی معلمان، مجمع اسلامی فرهنگیان، حزب آزادی و حزب همبستگی ایران اسلامی است. حزب کارگزاران سازندگی نیز با تک‌روی یک لیست مخصوص به خود برای حوزه انتخابیه تهران منتشر کرده که البته این لیست، لیستِ یک حزب منفرد است و یک لیست ائتلافی محسوب نمی‌شود.
اصولگرایان تا اینجای کار ۱۰ لیست دارند!
برعکس اصلاح‌طلبان، در اردوگاه اصولگرایی، جنگ لیست‌ها حکمفرما است. آن‌ها ۱۰ لیست مجزا دارند. لیست نخست اصولگرایان در تهران، لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب با ریاست حداد عادل که در پوسترهای چاپ‌شده، محمدباقر قالیباف، سرلیست آن است، اما اخیراً میرسلیم که یکی از نامزدهای این لیست است، در مصاحبه‌ای گفته است که قالیباف سرلیست نیست و طرفداران وی، عکس او را به‌عنوان سرلیست منتشر کرده‌اند. در واقع، حتی در لیستی که با محوریت حداد عادل تنظیم شده نیز تشتت بین اصولگرایان بر سر سرلیستی به چشم می‌خورد!
لیست دوم اصولگرایان، لیست جبهه پایداری است که مرتضی آقاتهرانی سرلیست آن است. شاگردان سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی در این انتخابات نیز حاضر به ائتلاف با طیف نزدیک به حداد عادل نشدند و با فهرستی جداگانه در انتخابات شرکت کردند.
لیست سوم اصولگرایان، ائتلافی به نام «ائتلاف مردم» است که از برخی از مدیران و وزیران دولت احمدی‌نژاد تشکیل شده و صادق خلیلیان، سرلیست این ائتلاف است. لیست چهارم اصولگرایان، «ائتلاف اقتصاد و معیشت مردم» است که غلامرضا مصباحی مقدم سرلیست آن است. این لیست متشکل از ۱۲ اقتصاددان، ۹ فعال تولید، بازار و اصناف و ۹ چهره فرهنگی و اجتماعی است.
لیست پنجم در جبهه اصولگرایی، «جبهه جهادگران ایران اسلامی» نام دارد و سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد در دولت احمدی‌نژاد سرلیست آن است. لیست ششم نیز لیست مداحان است که سیدمحمود نبویان، نماینده سابق مجلس، سرلیست آن است. در واقع، تشتت در بین اصولگرایان تا آن حد بوده که حاج منصور ارزی و مداحان هم لیست مجزایی منتشر کرده‌اند.
لیست هفتم در اردوگاه اصولگرایی، لیستی به نام یاران قالیباف است. این لیست در اسامی محدودی چون پیرهادی، نبویان، نادران، سیدرضا تقوی، سوده نجفی و آقامیری با لیست ۳۰ نفره شورای ائتلاف نیروهای انقلاب مشترک است و نام چهره‌های نزدیک به قالیباف چون محسن مهدیان، مجتبی توانگر، محمدسعید احدیان و سعید آجرلو و برخی وزرا و مدیران دولت احمدی‌نژاد چون سیدمحمد حسینی، رضا تقی پور و سیدمهدی هاشمی در آن به چشم می خورد.
اصولگرایان در کنار این هفت لیست، سه لیست دیگر نیز به نام‌های «جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت»، «پویش مجلس عدالتخواه» و «ائتلاف نیروهای انقلابی در گام دوم انقلاب (آنا)» دارند.
این ۱۰ لیست تنها در اسامی و سرلیست‌ها با هم متفاوت نیستند؛ اهداف آن‌ها نیز به کلی متفاوت است. به‌عنوان مثال، یکی از اعضای «ائتلاف نیروهای انقلابی در گام دوم انقلاب» گفته که هدف لیست آن‌ها، استیضاح و برکناری حسن روحانی، رئیس جمهور کشور است! اصولگرایان در این مدت اخیر وقتی نتوانستند به وحدت برسند، حمله‌های تندی به هم کردند و هر گروه، اهداف گروه دیگر را به کلی زیرسوال برد. لیست‌های متفاوت اصولگرایی در تبلیغات انتخاباتی، یکدیگر را به تفرقه‌افکنی و سهم‌خواهی متهم کردند و برخی گروه‌ها، نظیر کسانی که خود را «عدالتخواه» می‌نامند، اصلاً میدان‌داری چهره‌هایی نظیر حداد عادل را قبول ندارند.
در اردوگاه اصولگرایی، یاران قالیباف، یاران احمدی‌نژاد، راست سنتی و موتلفه، پایداری‌چی‌ها، جبهه روحانیت مبارز و غیره، نظرگاه‌های کاملاً متفاوت و بعضاً متضادی دارند و نظرگاه‌های متفاوت سیاسی آن‌ها در هر انتخاباتی به تشتت و انشقاق منجر می‌شود.
به گزارش «مردمسالاری آنلاین»، در این دوره از انتخابات مجلس که با توجه به تحریم‌های بی‌سابقه دولت آمریکا از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است، آرایش دو جناح اصلی سیاسی در کشور، یعنی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان، سراپا متفاوت است. اصلاح‌طلبان تنها یک لیست ائتلافی به نام «برای ایران» دارند که حاصل گردهم آمدن هشت حزب اصلاح‌طلب است. اما در جبهه مقابل اوضاع به کلی فرق می‌کند.
ائتلاف «برای ایرانِ» اصلاح‌طلبان، حاصل کار مشترکِ هشت حزب اصلاح‌طلب، شاملِ حزب مردم سالاری، حزب اسلامی کار، خانه کارگر، حزب وحدت و همکاری ملی، انجمن اسلامی معلمان، مجمع اسلامی فرهنگیان، حزب آزادی و حزب همبستگی ایران اسلامی است. حزب کارگزاران سازندگی نیز با تک‌روی یک لیست مخصوص به خود برای حوزه انتخابیه تهران منتشر کرده که البته این لیست، لیستِ یک حزب منفرد است و یک لیست ائتلافی محسوب نمی‌شود.
اصولگرایان تا اینجای کار ۱۰ لیست دارند!
برعکس اصلاح‌طلبان، در اردوگاه اصولگرایی، جنگ لیست‌ها حکمفرما است. آن‌ها ۱۰ لیست مجزا دارند. لیست نخست اصولگرایان در تهران، لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب با ریاست حداد عادل که در پوسترهای چاپ‌شده، محمدباقر قالیباف، سرلیست آن است، اما اخیراً میرسلیم که یکی از نامزدهای این لیست است، در مصاحبه‌ای گفته است که قالیباف سرلیست نیست و طرفداران وی، عکس او را به‌عنوان سرلیست منتشر کرده‌اند. در واقع، حتی در لیستی که با محوریت حداد عادل تنظیم شده نیز تشتت بین اصولگرایان بر سر سرلیستی به چشم می‌خورد!
لیست دوم اصولگرایان، لیست جبهه پایداری است که مرتضی آقاتهرانی سرلیست آن است. شاگردان سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی در این انتخابات نیز حاضر به ائتلاف با طیف نزدیک به حداد عادل نشدند و با فهرستی جداگانه در انتخابات شرکت کردند.
لیست سوم اصولگرایان، ائتلافی به نام «ائتلاف مردم» است که از برخی از مدیران و وزیران دولت احمدی‌نژاد تشکیل شده و صادق خلیلیان، سرلیست این ائتلاف است. لیست چهارم اصولگرایان، «ائتلاف اقتصاد و معیشت مردم» است که غلامرضا مصباحی مقدم سرلیست آن است. این لیست متشکل از ۱۲ اقتصاددان، ۹ فعال تولید، بازار و اصناف و ۹ چهره فرهنگی و اجتماعی است.
لیست پنجم در جبهه اصولگرایی، «جبهه جهادگران ایران اسلامی» نام دارد و سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد در دولت احمدی‌نژاد سرلیست آن است. لیست ششم نیز لیست مداحان است که سیدمحمود نبویان، نماینده سابق مجلس، سرلیست آن است. در واقع، تشتت در بین اصولگرایان تا آن حد بوده که حاج منصور ارزی و مداحان هم لیست مجزایی منتشر کرده‌اند.
لیست هفتم در اردوگاه اصولگرایی، لیستی به نام یاران قالیباف است. این لیست در اسامی محدودی چون پیرهادی، نبویان، نادران، سیدرضا تقوی، سوده نجفی و آقامیری با لیست ۳۰ نفره شورای ائتلاف نیروهای انقلاب مشترک است و نام چهره‌های نزدیک به قالیباف چون محسن مهدیان، مجتبی توانگر، محمدسعید احدیان و سعید آجرلو و برخی وزرا و مدیران دولت احمدی‌نژاد چون سیدمحمد حسینی، رضا تقی پور و سیدمهدی هاشمی در آن به چشم می خورد.
اصولگرایان در کنار این هفت لیست، سه لیست دیگر نیز به نام‌های «جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت»، «پویش مجلس عدالتخواه» و «ائتلاف نیروهای انقلابی در گام دوم انقلاب (آنا)» دارند.
این ۱۰ لیست تنها در اسامی و سرلیست‌ها با هم متفاوت نیستند؛ اهداف آن‌ها نیز به کلی متفاوت است. به‌عنوان مثال، یکی از اعضای «ائتلاف نیروهای انقلابی در گام دوم انقلاب» گفته که هدف لیست آن‌ها، استیضاح و برکناری حسن روحانی، رئیس جمهور کشور است! اصولگرایان در این مدت اخیر وقتی نتوانستند به وحدت برسند، حمله‌های تندی به هم کردند و هر گروه، اهداف گروه دیگر را به کلی زیرسوال برد. لیست‌های متفاوت اصولگرایی در تبلیغات انتخاباتی، یکدیگر را به تفرقه‌افکنی و سهم‌خواهی متهم کردند و برخی گروه‌ها، نظیر کسانی که خود را «عدالتخواه» می‌نامند، اصلاً میدان‌داری چهره‌هایی نظیر حداد عادل را قبول ندارند.
در اردوگاه اصولگرایی، یاران قالیباف، یاران احمدی‌نژاد، راست سنتی و موتلفه، پایداری‌چی‌ها، جبهه روحانیت مبارز و غیره، نظرگاه‌های کاملاً متفاوت و بعضاً متضادی دارند و نظرگاه‌های متفاوت سیاسی آن‌ها در هر انتخاباتی به تشتت و انشقاق منجر می‌شود.
نظر شما
آخرین اخبار
