نسخه چاپی
ارسال به دوستان
حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور در بازگشت از سفر مالزی و ژاپن درخصوص دستاوردهای این سفر، اظهار داشت: در مسئله تحریم برخی کشورها حساس‌تر از دیگران هستند.
سرویس سیاسی-حجت‌الاسلام
حسن روحانی رئیس‌جمهور در بازگشت از سفر مالزی و ژاپن درخصوص دستاوردهای
این سفر، اظهار داشت: در مسئله تحریم برخی کشورها حساس‌تر از دیگران هستند،
البته به غیر از یکی دو کشور همه مخالف تحریم هستند و مخالف قوانین
بین‌المللی است؛ این موضوع مورد اتفاق همه کشورهاست چون به ضرر همه کشورها
است. ژاپنی‌ها و اروپایی‌ها در این زمینه فعال هستند تا تحریم را بشکنند.
روحانی افزود: در زمینه شکستن تحریم هم ژاپنی‌ها یک پیشنهاد جدید داشتند و هم ما که بنا شد رایزنی‌ها ادامه داشته باشد.
تلاش ژاپن و اروپا برای شکستن تحریم!
آقای روحانی در اظهارنظری تأمل‌برانگیز گفته است «ژاپنی‌ها و اروپایی‌ها فعال هستند تا تحریم را بشکنند»! این در حالی است که کشورهای اروپایی در همین چند سال اخیر و به عبارتی در پسابرجام، بارها تحریم‌های جدیدی علیه مردم ایران وضع کرده‌اند.
سران تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه، آلمان) تاکنون بارها تاکید کرده‌اند که در مسئله ایران، با آمریکا دارای هدف مشترک هستند و تنها در روش‌های رسیدن به این هدف با واشنگتن اختلاف نظر دارند.
طرف اروپایی در برجام متعهد شده بود که ضمن خرید نفت از ایران و پرداخت پول آن، تبادلات بانکی را نیز برقرار کرده و همچنین کالاهای تحریمی را با ایران مبادله کند؛ اما اعضای اروپایی برجام به هیچ عنوان به تعهدات خود عمل نکردند. متاسفانه مقامات ارشد دولت بارها از اعضای اروپایی برجام و به‌خصوص فرانسه تقدیر کرده‌اند. این در حالی است که اروپا همصدا با آمریکا در پی دائمی‌کردن محدودیت‌های برجامی ایران و در ادامه برجامیزه کردن مولفه‌های قدرت کشورمان است.
ژاپن نیز در مسئله تحریم‌ها، کاملا از آمریکا تبعیت کرده و به هیچ عنوان خلاف دستورات واشنگتن عمل نمی‌کند.
خوش خیالها هم جدی نگرفتند
در روزهای اخیر برخی روزنامه‌های زنجیره‌ای با بزرگنمایی سفر رئیس‌جمهور به ژاپن، این مسئله را مقدمه فتح‌الفتوحی بزرگ جا زده و همزمان با حمله به منتقدان، آنها را مورد توهین و فحاشی قرار دادند.
برای نمونه، روزنامه ایران- ارگان رسانه‌ای دولت- در شماره دیروز در مطلبی تأمل برانگیز نوشت: «کلمه دیپلماسی موجب خراش روحبخش مهمی از تندروها می‌شود. شاید بتوان آن را مترادف با نسبت میان جن و بسم‌الله معرفی کرد، چنانکه گویی دیپلماسی یک شیوه حرام برای کسب نتایج زیانبار است. تمامی دستاوردهای دیپلماتیک را نجس و نامشروع می‌دانند. نحوه برخورد آنان با سفرهای رئیس‌جمهوری نشان‌دهنده حساسیت آنان بیش از هر چیز به اقدامات و سفرهای دیپلماتیک است. چه این سفر جزو سفرهای معمولی و مرسوم باشد و چه با برنامه کاری مشخص انجام شده باشد. این مخالفت دلواپسان بر چه مبنایی است؟».
ارگان دولت در ادامه نوشت: «آنان گمان می‌کنند که باز بودن راه دیپلماسی برای حل اختلافات یا بهبود روابط بین‌المللی کشور، موجب به حاشیه رفتن این گروه تندرو می‌شود. از این‌رو حداکثر کوشش را می‌کنند تا بلکه هیچ فرآیند دیپلماتیکی جهت حل یا تخفیف مسائل در روابط بین‌المللی ایران شکل نگیرد. نفرتی که از ابتدا علیه برجام پیدا کرده بودند، محصول همین نگاه آنان به دیپلماسی است». این ادعای مضحک در حالی است که منتقدان هیچگاه با مذاکره و دیپلماسی مخالف نیستند، بلکه مدافع دیپلماسی عزتمندانه و مخالف دیپلماسی انفعالی و التماسی هستند.
دولتمردان، برجام را نماد تعامل با جهان و دیپلماسی برد-برد نامیدند. اما همین برجام، ارزش پول ملی را کاهش داد و سفره مردم را کوچک کرد. در پسابرجام هم تحریم‌ها افزایش یافت و هم عزت پاسپورت ایرانی لگدمال شد.
در یک نمونه دیگر روزنامه زنجیره‌ای آرمان در یادداشتی به قلم «صادق زیباکلام» فعال سیاسی مدعی اصلاحات نوشت:«واقع مطلب این است که آقای آبه در جایگاهی است که اتفاقا می‌تواند نقش مثبتی میان ایران و آمریکا ایفا کند. نقشی که اروپایی‌ها به دلایل مختلف نتوانستند از عهده آن برآیند و عمان دیگر در جایگاهی نیست که چنین نقشی را بازی کند و با بیرون رفتن عمان از حلقه رابط تهران و واشنگتن و ناامید شدن از اروپایی‌ها ظاهرا نگاه‌ها به سمت ژاپن است».
رسانه‌های زنجیره‌ای پیش از این درباره واسطه‌گری اروپا نیز از همین ادبیات استفاده می‌کردند.
برخی از رسانه‌های زنجیره‌ای با بزک آمریکا و دلال‌های ترامپ، همچنان وعده سیب و گلابی برجام می‌دهند. اما در مقابل اکثریت مطلق مدعیان اصلاحات، با سردی نسبت به نتایج سفر روحانی به ژاپن واکنش نشان دادند.
به عبارت دیگر، سوغات سفر به ژاپن، سرابی بود که خوش خیالها هم جدی نگرفتند.
گشایش اقتصادی بهانه است
با کنار هم قرار دادن سه مقطع «امضای برجام»، «خروج آمریکا از برجام (آغاز برجام اروپایی)» و «فعالیت واسطه‌ها» به این نتیجه می‌رسیم که هدف اصلی طرف مقابل- به سرکردگی آمریکا و نوچه‌هایش (فرانسه، ژاپن و...)- دائمی‌کردن محدودیت‌های برجامی ایران و تعمیم خسارت محض توافق هسته‌ای به حوزه‌های راهبردی از جمله موشکی و منطقه‌ای و تعلیق اقتصاد کشورمان است. در این میان بهبود اوضاع اقتصادی ایران و رفع مشکلات معیشتی مردم هیچ جایگاهی در این پروژه ندارد.
تجربه ثابت کرده است که دولت آقای روحانی در حوزه‌های مختلف و به خصوص حوزه سیاست خارجی، حداقل پس از یک‌سال تازه به حرف منتقدان رسیده و مستقیم یا غیرمستقیم بر اشتباه بودن رویکرد خود اذعان می‌کند.
همان‌قدر که برجام (در دولت اوباما و سپس ترامپ) و بسته‌های اروپا (تحت عنوان اس پی وی و اینستکس) به بهبود اقتصاد کشور کمک کرد، واسطه‌گری کشورهایی همچون فرانسه و ژاپن نیز معیشت مردم را بهبود خواهد داد.
کلید حل مشکلات در داخل است
رهبر معظم انقلاب- 9 اردیبهشت 94- فرمودند: «کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند».
موکول کردن حل مشکلات اقتصادی کشور به مذاکره با آمریکا، و سپس دلخوشی به برجام اروپایی و پس از آن موکول کردن همه چیز به اقدامات چند دلال- که کشورهایشان به توسری خوردن از آمریکا شهره هستند- در حقیقت، ارسال پالس ضعف به دشمن و گستاخ کردن طرف مقابل در دیکته کردن زیاده‌خواهی خود است. راه علاج مشکلات کشور، اهتمام جدی به اقتصاد مقاومتی و تکیه بر توان عظیم داخلی است.
در حال حاضر دلخوشی به برجام نتیجه‌ای جز خسارت برای مردم کشورمان نخواهد داشت. دولتمردان باید روند شرطی سازی مردم به مذاکره با آمریکا و نشست و برخاست با دلال‌های مذاکره را متوقف کرده و با بهره‌مندی از توانمندی‌های عظیم داخلی، مشکلات را رفع کنند.
روحانی افزود: در زمینه شکستن تحریم هم ژاپنی‌ها یک پیشنهاد جدید داشتند و هم ما که بنا شد رایزنی‌ها ادامه داشته باشد.
تلاش ژاپن و اروپا برای شکستن تحریم!
آقای روحانی در اظهارنظری تأمل‌برانگیز گفته است «ژاپنی‌ها و اروپایی‌ها فعال هستند تا تحریم را بشکنند»! این در حالی است که کشورهای اروپایی در همین چند سال اخیر و به عبارتی در پسابرجام، بارها تحریم‌های جدیدی علیه مردم ایران وضع کرده‌اند.
سران تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه، آلمان) تاکنون بارها تاکید کرده‌اند که در مسئله ایران، با آمریکا دارای هدف مشترک هستند و تنها در روش‌های رسیدن به این هدف با واشنگتن اختلاف نظر دارند.
طرف اروپایی در برجام متعهد شده بود که ضمن خرید نفت از ایران و پرداخت پول آن، تبادلات بانکی را نیز برقرار کرده و همچنین کالاهای تحریمی را با ایران مبادله کند؛ اما اعضای اروپایی برجام به هیچ عنوان به تعهدات خود عمل نکردند. متاسفانه مقامات ارشد دولت بارها از اعضای اروپایی برجام و به‌خصوص فرانسه تقدیر کرده‌اند. این در حالی است که اروپا همصدا با آمریکا در پی دائمی‌کردن محدودیت‌های برجامی ایران و در ادامه برجامیزه کردن مولفه‌های قدرت کشورمان است.
ژاپن نیز در مسئله تحریم‌ها، کاملا از آمریکا تبعیت کرده و به هیچ عنوان خلاف دستورات واشنگتن عمل نمی‌کند.
خوش خیالها هم جدی نگرفتند
در روزهای اخیر برخی روزنامه‌های زنجیره‌ای با بزرگنمایی سفر رئیس‌جمهور به ژاپن، این مسئله را مقدمه فتح‌الفتوحی بزرگ جا زده و همزمان با حمله به منتقدان، آنها را مورد توهین و فحاشی قرار دادند.
برای نمونه، روزنامه ایران- ارگان رسانه‌ای دولت- در شماره دیروز در مطلبی تأمل برانگیز نوشت: «کلمه دیپلماسی موجب خراش روحبخش مهمی از تندروها می‌شود. شاید بتوان آن را مترادف با نسبت میان جن و بسم‌الله معرفی کرد، چنانکه گویی دیپلماسی یک شیوه حرام برای کسب نتایج زیانبار است. تمامی دستاوردهای دیپلماتیک را نجس و نامشروع می‌دانند. نحوه برخورد آنان با سفرهای رئیس‌جمهوری نشان‌دهنده حساسیت آنان بیش از هر چیز به اقدامات و سفرهای دیپلماتیک است. چه این سفر جزو سفرهای معمولی و مرسوم باشد و چه با برنامه کاری مشخص انجام شده باشد. این مخالفت دلواپسان بر چه مبنایی است؟».
ارگان دولت در ادامه نوشت: «آنان گمان می‌کنند که باز بودن راه دیپلماسی برای حل اختلافات یا بهبود روابط بین‌المللی کشور، موجب به حاشیه رفتن این گروه تندرو می‌شود. از این‌رو حداکثر کوشش را می‌کنند تا بلکه هیچ فرآیند دیپلماتیکی جهت حل یا تخفیف مسائل در روابط بین‌المللی ایران شکل نگیرد. نفرتی که از ابتدا علیه برجام پیدا کرده بودند، محصول همین نگاه آنان به دیپلماسی است». این ادعای مضحک در حالی است که منتقدان هیچگاه با مذاکره و دیپلماسی مخالف نیستند، بلکه مدافع دیپلماسی عزتمندانه و مخالف دیپلماسی انفعالی و التماسی هستند.
دولتمردان، برجام را نماد تعامل با جهان و دیپلماسی برد-برد نامیدند. اما همین برجام، ارزش پول ملی را کاهش داد و سفره مردم را کوچک کرد. در پسابرجام هم تحریم‌ها افزایش یافت و هم عزت پاسپورت ایرانی لگدمال شد.
در یک نمونه دیگر روزنامه زنجیره‌ای آرمان در یادداشتی به قلم «صادق زیباکلام» فعال سیاسی مدعی اصلاحات نوشت:«واقع مطلب این است که آقای آبه در جایگاهی است که اتفاقا می‌تواند نقش مثبتی میان ایران و آمریکا ایفا کند. نقشی که اروپایی‌ها به دلایل مختلف نتوانستند از عهده آن برآیند و عمان دیگر در جایگاهی نیست که چنین نقشی را بازی کند و با بیرون رفتن عمان از حلقه رابط تهران و واشنگتن و ناامید شدن از اروپایی‌ها ظاهرا نگاه‌ها به سمت ژاپن است».
رسانه‌های زنجیره‌ای پیش از این درباره واسطه‌گری اروپا نیز از همین ادبیات استفاده می‌کردند.
برخی از رسانه‌های زنجیره‌ای با بزک آمریکا و دلال‌های ترامپ، همچنان وعده سیب و گلابی برجام می‌دهند. اما در مقابل اکثریت مطلق مدعیان اصلاحات، با سردی نسبت به نتایج سفر روحانی به ژاپن واکنش نشان دادند.
به عبارت دیگر، سوغات سفر به ژاپن، سرابی بود که خوش خیالها هم جدی نگرفتند.
گشایش اقتصادی بهانه است
با کنار هم قرار دادن سه مقطع «امضای برجام»، «خروج آمریکا از برجام (آغاز برجام اروپایی)» و «فعالیت واسطه‌ها» به این نتیجه می‌رسیم که هدف اصلی طرف مقابل- به سرکردگی آمریکا و نوچه‌هایش (فرانسه، ژاپن و...)- دائمی‌کردن محدودیت‌های برجامی ایران و تعمیم خسارت محض توافق هسته‌ای به حوزه‌های راهبردی از جمله موشکی و منطقه‌ای و تعلیق اقتصاد کشورمان است. در این میان بهبود اوضاع اقتصادی ایران و رفع مشکلات معیشتی مردم هیچ جایگاهی در این پروژه ندارد.
تجربه ثابت کرده است که دولت آقای روحانی در حوزه‌های مختلف و به خصوص حوزه سیاست خارجی، حداقل پس از یک‌سال تازه به حرف منتقدان رسیده و مستقیم یا غیرمستقیم بر اشتباه بودن رویکرد خود اذعان می‌کند.
همان‌قدر که برجام (در دولت اوباما و سپس ترامپ) و بسته‌های اروپا (تحت عنوان اس پی وی و اینستکس) به بهبود اقتصاد کشور کمک کرد، واسطه‌گری کشورهایی همچون فرانسه و ژاپن نیز معیشت مردم را بهبود خواهد داد.
کلید حل مشکلات در داخل است
رهبر معظم انقلاب- 9 اردیبهشت 94- فرمودند: «کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند».
موکول کردن حل مشکلات اقتصادی کشور به مذاکره با آمریکا، و سپس دلخوشی به برجام اروپایی و پس از آن موکول کردن همه چیز به اقدامات چند دلال- که کشورهایشان به توسری خوردن از آمریکا شهره هستند- در حقیقت، ارسال پالس ضعف به دشمن و گستاخ کردن طرف مقابل در دیکته کردن زیاده‌خواهی خود است. راه علاج مشکلات کشور، اهتمام جدی به اقتصاد مقاومتی و تکیه بر توان عظیم داخلی است.
در حال حاضر دلخوشی به برجام نتیجه‌ای جز خسارت برای مردم کشورمان نخواهد داشت. دولتمردان باید روند شرطی سازی مردم به مذاکره با آمریکا و نشست و برخاست با دلال‌های مذاکره را متوقف کرده و با بهره‌مندی از توانمندی‌های عظیم داخلی، مشکلات را رفع کنند.
نظر شما
آخرین اخبار
