نخستوزیر بریتانیا از طرفدارانش خواست مانع پیروزی جرمی کوربین در انتخابات پارلمانی شوند
بوریس جانسون پس از ناکامی در به تعطیلی کشاندن پارلمان و خروج قطعی بریتانیا از اتحادیه اروپا در 31 اکتبر (9 آبان)، از این موضوع به عنوان حسرتی عمیق یاد کرد و پارلمان را در این خصوص مقصر دانست.
محمدرضا ستاری
بوریس
جانسون پس از ناکامی در به تعطیلی کشاندن پارلمان و خروج قطعی بریتانیا از
اتحادیه اروپا در 31 اکتبر (9 آبان)، از این موضوع به عنوان حسرتی عمیق
یاد کرد و پارلمان را در این خصوص مقصر دانست.
او صراحتاً با بیان
اینکه به تعویق افتادن موضوع بریگزیت سبب عدم قطعیتهای بیشتر در میان
مردم شده از رایدهندگان به حزب محافظهکار عذرخواهی کرد؛ این در حالی است
که جانسون پیش از این گفته بود در هر شرایطی چه با توافق و چه بدون توافق
موضوع خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را اجرایی خواهد کرد. حال که مسئله
بریگزیت تا 31 ژانویه سال جاری میلادی توسط پارلمان تمدید شده است، جانسون و
حزب او علاوه بر مسئله بریگزیت با چالش انتخابات زودهنگام نیز مواجه
هستند؛ جایی که به واسطه ناکامی چند ساله محافظهکاران در حل معضل خروج از
اتحادیه اروپا و بنبست سیاسی بیسابقه در لندن، اکنون حزب رقیب یعنی حزب
کارگر به رهبری جرمی کوربین آماده تسخیر ساختمان شماره 10 در داونینگ
استریت لندن است.
جانسون در منگنه بریگزیت و انتخابات پارلمانی
بنابر
گزارشی که روز گذشته گاردین منتشر کرده است، جانسون در برنامهای
تلویزیونی با اشاره به این موضوع تاکید کرده که او و حزبش برای حفظ دولت و
اکثریت در پارلمان سخت تلاش خواهند کرد. جانسون همچنین با بیان اینکه
بلاتکلیفی درمورد بریگزیت منجر به سردرگمی مردم در برنامهریزی شده است، از
طرفداران خود خواست تا بار دیگر به او اعتماد کنند.
خروج بریتانیا از
اتحادیه اروپا اکنون پس از سه سال و نیم تبدیل به معضلی شده که به گفته
کارشناسان از زمان جنگ جهانی دوم به این سو تاکنون هیچ دولتی را اینچنین
درگیر بحران نکرده است. ترزا می نخستوزیر قبلی انگلستان بر سر همین
بریگزیت ناچار به کنارهگیری شد و حالا بوریس جانسون که خود یکی از
مهمترین عوامل برکناری ترزا می از قدرت بود، اکنون درگیر میراث بحرانی
دولت گذشته است. او با وعده قطعیت خروج از اتحادیه اروپا تا 9 آبان ماه
گذشته به روی کار آمد، اما همچنان تمامی برنامههایش نقش بر آب شده و
همچنین ناچار شده تا در مانیفست جدید حزبش موضوع بریگزیت سخت را از دستور
کار خارج کند. در این میان به گفته ناظران تلاش وی برای تعطیلی پارلمان که
سرانجام توسط دیوان عالی ناکام ماند ضربه سختی را به اعتبار جانسون زده و
در مقابل سرنوشت نامعلوم انتخابات آتی پارلمانی که قرار است 21 آذر برگزار
شود دولتش را در منگه سخت دوگانه گانهای به نام بریگزیت و انتخابات
پارلمانی قرار داده است.
در چنین شرایطی جانسون که تلاش میکند تا در
انتخابات زودهنگام بعدی، مجلسی موافق با موضوع بریگزیت بر سر کار باشد،
هشدار داد که درصورت عدم موفقیت حزب محافظهکار، ائتلافی مغشوش از حزب
کارگر به رهبری جرمی کوربین بر سر کار میآید که این امر به بحران بیشتر
دامن خواهد زد. او به روزنامه سان گفته که اگر پارلمان موافق با او بر سر
کار بیاید، برنامههای دولتش قادر خواهد بود تکلیف نامعلوم بریگزیت را مشخص
کند؛ اما رای دادن به هر حزبی به غیر از حزب محافظهکار این احتمال را
تقویت میکند تا با روی کار آمدن حزب کارگر یا یک ائتلاف مغشوش بر
پیچیدهتر شدن معادلات کنونی دامن زده شود.
به همین دلیل جانسون با
ادبیات خاصش از طرفداران خود خواسته تا به دیدگاههای منسوخ فسیلی مانند
جرمی کوربین رهبر حزب کارگر نه بگویند. علاوه بر این جانسون که اینک با
معضل کلید خوردن همهپرسی مجدد اسکاتلند نیز روبهرو است، تاکید کرده که
درصورت تداوم دولتش هرگز مجوز برگزاری دومین همهپرسی استقلال اسکاتلند از
بریتانیا را نخواهد داد.
انگلیسیها پشیمان شدهاند
در همین راستا
علیرضا موسویزاده استاد دانشگاه و کارشناس تاریخ و سیاست بریتانیا معتقد
است که انگلستان به عنوان کشوری کاسب مسلک ملاحظات خاص خود را در زمینه
تجارت و اقتصاد دارد و به همین دلیل است که برخی از کارشناسان بدون توجه به
این موضوع، مسئله را به عنوان ناسازگاری انگلیس تعبیر میکنند. هرچند که
برگزاری رفراندوم برای خروج از اتحادیه اروپا از همان ابتدا نیز اشتباه
بود، اما چون این موضوع انجام شده و سیستم نیز برای بازگشت به حالت اولیه
هراس دارد، عرصه سیاست داخلی انگلیس دچار هرج و مرج شده است.
در این
میان منافع بوریس جانسون و امثال او در خروج از اتحادیه است، زیرا منطق
آنها این است که ماندن در اتحادیه اروپا سبب بسته شدن دست آنها در موازنه
تجاری خواهد شد؛ امری که معتقدم دروغی بیش نیست. یکی از ارکان سیاست خارجی
بریتانیا همکاری در اروپا است. بنابراین بودن در اتحادیه اروپا باعث میشود
راه تجارت با کشورهای اتحادیه برای او باز باشد. تجارت انگلیس با اروپا
مسئلهای اقلیمی است و نمیتوان آن را تغییر داد. جنگهای جهانی اول و دوم
در اروپا همه بر سر تجارت بود و به این نتیجه رسیدند که اگر در اروپا با هم
همکاری کنند منافع بسیاری خواهند داشت. همکاری در اتحادیه اروپا در حقیقت
کلوپی اقتصادی، سیاسی و ضربهگیر در برابر تنشها است. بیرون آمدن انگلیس
در حالی صورت میگیرد که خود این کشور ابتدا ایده آن را مطرح کرد و تا
چندین سال نیز طیف دوم او را راه نمیدادند. ولی بعدها در هر حال وارد آن
شد. ایده در حقیقت از حزب محافظهکار است. اگر شما رابطه خود را با کلوپی
قطع کنید، بارهای اقتصادی و مالی تا سالها شما را دنبال خواهد کرد و ممکن
است پسلرزههای این اقدام تنشهای دیگری به وجود بیاورد.
موسویزاده
تاکید میکند: اگر انگلستان امروز از اتحادیه خارج شود در درازمدت ضرر عدم
حضور در این بازار برای او زیاد خواهد بود. اگر در داخل اتحادیه باقی بماند
از لحاظ اقتصادی به نفع انگلیس خواهد بود ولی به دلیل این رفراندوم که
گافی احمقانه بود، در این بحران سیاسی دست و پا میزنند. وقتی رفراندوم
خروج از اتحادیه اروپا برگزار شد مردم بریتانیا هیچ چیزی نمیدانستند و
امروز به دلیل پیامدهای آن ماهیت مسئله را لمس کردهاند. امروز انگلیس به
دلیل رفراندوم در برابر کسانی که به خروج رای دادهاند مسئولیت دارد. به
همین دلیل است که دورنمای آینده را نمیتوان پیشبینی کرد، چون در رابطه با
آن چرخش منافع و چانهزنی مطرح است؛ ولی منطق میگوید انگلیسیها پشیمان
شدهاند.