نسخه چاپی
ارسال به دوستان
حسن روحانی رئیس جمهور بار دیگر در سخنرانی اش مطرح کرده که باید در مسائل استراتژیک به سمت همه پرسی گام برداشت و این موضوع را بعد از چهل سال حل کرد. این نخستین باری نیست که رئیس جمهوری موضوع رفراندوم را مطرح می‌کند.
حسن روحانی رئیس جمهور بار
دیگر در سخنرانی اش مطرح کرده که باید در مسائل استراتژیک به سمت همه پرسی
گام برداشت و این موضوع را بعد از چهل سال حل کرد. این نخستین باری نیست
که رئیس جمهوری موضوع رفراندوم را مطرح می‌کند، او بارها این نظر را تکرار
کرده است بی آنکه به صورت مصداقی به موارد مورد نظرش در بحث رفراندوم
بپردازد اما چرا هیچ گاه شفاف درباره اینکه دقیقا این مسائل استراتژیک چه
مسائلی هستند و منظورش از رفراندوم چیست نظری نمی‌دهد؟ در واقع روحانی با
طرح مکرر همه پرسی یک پیام می‌دهد. پیامی‌به جریان مقابل با این مضمون که
«من پاشنه آشیل شما را می‌دانم شما از اینکه در مقولات مهم به رای مردم
رجوع کنید، می‌ترسید.»
این مهم‌ترین پیام روحانی در بحث رفراندوم است. رئیس جمهور می‌داند که مثلا اگر قرار باشد در مسائلی مانند سیاست خارجه ایران همه پرسی شود که آیا باید وضعیت کنونی کما فی السابق مانند چهل سال گذشته باقی بماند و به هیچ عنوان با برخی کشورها کنار نیاییم یا اینکه شیوه را تغییر دهیم و در نحوه تعامل‌مان با برخی کشورها تحول ایجاد کنیم غوغایی به پا خواهد شد و جریان رقیب در مقابل این موضوع می‌ایستد. به هر حال طبیعی است اگر مثلا چنین مسئله ای به رفراندوم گذاشته شود آن موقع تبعات خیلی زیادی نیز دارد .
از سویی دیگر روحانی با طرح رفراندوم به حدود اختیاراتش اشاره می‌کند و اینکه باید رئیس جمهور اختیارات بیشتری داشته باشد و راه موافقت با افزایش این اختیارات همان رفراندوم است . اساسا موضوعی مانند مرز و حدود اختیارات نیز یکی دیگر از چالش‌های امروز است که اگر به رفراندوم گذاشته شود با مخالفت جریان رقیب روحانی روبه‌رو خواهد شد. روحانی چالش برانگیز بودن بحث رفراندوم را می‌داند .
می‌داند اگر این مباحث مطرح شود به فشار علیه جریان‌های رقیب منتهی می‌شود، اما امروز بدون رفراندوم تنها این روحانی است که تحت فشار است. او با طرح مکرر همه پرسی این سیگنال را به مردم هم می‌فرستد که ما امروز به این شیوه در برخی مسائل به تفاهم نخواهیم رسید و با بن بست مواجه شدیم و چاره آن تحقق موضوع رفراندوم است.
این مهم‌ترین پیام روحانی در بحث رفراندوم است. رئیس جمهور می‌داند که مثلا اگر قرار باشد در مسائلی مانند سیاست خارجه ایران همه پرسی شود که آیا باید وضعیت کنونی کما فی السابق مانند چهل سال گذشته باقی بماند و به هیچ عنوان با برخی کشورها کنار نیاییم یا اینکه شیوه را تغییر دهیم و در نحوه تعامل‌مان با برخی کشورها تحول ایجاد کنیم غوغایی به پا خواهد شد و جریان رقیب در مقابل این موضوع می‌ایستد. به هر حال طبیعی است اگر مثلا چنین مسئله ای به رفراندوم گذاشته شود آن موقع تبعات خیلی زیادی نیز دارد .
از سویی دیگر روحانی با طرح رفراندوم به حدود اختیاراتش اشاره می‌کند و اینکه باید رئیس جمهور اختیارات بیشتری داشته باشد و راه موافقت با افزایش این اختیارات همان رفراندوم است . اساسا موضوعی مانند مرز و حدود اختیارات نیز یکی دیگر از چالش‌های امروز است که اگر به رفراندوم گذاشته شود با مخالفت جریان رقیب روحانی روبه‌رو خواهد شد. روحانی چالش برانگیز بودن بحث رفراندوم را می‌داند .
می‌داند اگر این مباحث مطرح شود به فشار علیه جریان‌های رقیب منتهی می‌شود، اما امروز بدون رفراندوم تنها این روحانی است که تحت فشار است. او با طرح مکرر همه پرسی این سیگنال را به مردم هم می‌فرستد که ما امروز به این شیوه در برخی مسائل به تفاهم نخواهیم رسید و با بن بست مواجه شدیم و چاره آن تحقق موضوع رفراندوم است.
نظر شما
آخرین اخبار
