کارل مارکس زمانی گفته بود: «تاریخ دوبار تکرار می شود؛ بار اول به صورت تراژیک، و بار دوم به گونه ای کمیک». بنیامین نتانیاهو دیروز همچون انتخابات پارلمانی ماه آوریل که به طرزی تراژیک از کسب اکثریت پارلمانی بازمانده بود، به گونه ای کمیک، نه تنها موفق به کسب اکثریت نشد که بخشی از کرسی های خود را هم از دست داد.
بنفشه غلامی/ کارل مارکس زمانی گفته بود:
«تاریخ دوبار تکرار می شود؛ بار اول به صورت تراژیک، و بار دوم به گونه ای
کمیک». بنیامین نتانیاهو دیروز همچون انتخابات پارلمانی ماه آوریل که به
طرزی تراژیک از کسب اکثریت پارلمانی بازمانده بود، به گونه ای کمیک، نه
تنها موفق به کسب اکثریت نشد که بخشی از کرسی های خود را هم از دست داد. او
اکنون برای بار دوم در 5 ماه اخیر باید دوره بیفتد و از احزاب اسرائیلی
بخواهد وارد ائتلاف با او شوند تا شاید بتواند کرسی خود را حفظ کند. این
دوره افتادن آنقدر برای او حیاتی است که دیشب سفر خود به نیویورک برای شرکت
در مجمع عمومی سازمان ملل را لغو کرد.
«بیبی» یک ماه تمام آبروی سیاسی
و حرفهای خود را در طبق گذاشت، به روسیه و امریکا و اینجا و آنجا سفر
کرد، سعی کرد خود را در قامت رهبران بزرگ جهان نشان دهد و بیلبوردهای
خیابانی را پر کرد از تصاویر خود که با «دونالد» در حال دست دادن هستند،
دست به حملات کور به سوریه و عراق زد، در لبنان پهپادپرانی کرد، طرح الحاق
دره اردن و شمال بحرالمیت به سرزمینهای اشغالی را - که رقیبش، «بنی»
میگوید از آن اوست - دزدید و به نام خود ثبت کرد و حتی متوسل به دروغهای
انتخاباتی شد تا در نهایت بتواند با جلب آرای انتخاباتی، آرای بیشتری برای
حزب خود لیکود بخرد و تعداد کرسیهای آن را افزایش دهد. اما همه تلاشهایش
بیهوده ماند. آماری که تا عصر دیروز رسانههای رژیم صهیونیستی همچون
«هاآرتص» از نتایج دومین انتخابات پارلمانی 5 ماه اخیر در سرزمینهای
اشغالی منتشر کردند، نشان میداد نتانیاهو با وجود همه تلاشهایش، نه تنها
موفق نشده شمار کرسیهای خود را افزایش بدهد که بخشی از آنچه را هم داشت از
دست داده است. حزب «لیکود»، حزب نتانیاهو که در انتخابات آوریل توانسته
بود 38 کرسی از 120 کرسی پارلمان رژیم صهیونیستی موسوم به «کنست» را از آن
خود کند، در انتخابات روز سهشنبه بر حسب شمارش 90 درصد آرای انتخاباتی 31
کرسی به دست آورد. 7 کرسی ای که 6 تای آنها کافی بود تا دیروز بتواند
پیروزی خود را با تکیه بر متحدانش اعلام کند. زیرا با توجه به ائتلافهای
معمولی که حزب نتانیاهو در 10 سال گذشته داشته است، او به طور خودکار 55
کرسی را در دست دارد. این 55 کرسی متشکل است از 31 کرسی «لیکود»، 9 کرسی
«شاس»، 8 کرسی «اتحاد یهودیت توراتی» (اولترا ارتدوکسها) و 7 کرسی اتحاد
احزاب راست موسوم به «یمینا».
به گزارش روزنامه «جروزالم پست»، نتانیاهو
بعد از اعلام نتیجه اولیه انتخابات در جمع حامیان خود به ائتلافها اشاره
کرد و گفت: «شرکای کنونی لیکود همچنان خواهان ادامه ائتلاف با آن هستند.»
وی همچون چند هفته گذشته سعی کرد با تأکید بر امنیت سرزمینهای اشغالی توجه
رسانهها را به سمت خود جلب کند، با اشاره مبهم به ایران گفت: «یک چیز
واضح است: اسرائیل چالشها و فرصتهای بزرگ امنیتی و دیپلماتیک را پیش روی
خود دارد و در این مسیر باید مطمئن باشیم دستاوردهایی را که تاکنون
داشتهایم حفظ کنیم.»
رقیب حزب «لیکود»، «آبی و سفید» متعلق به «بنی
گانتز» هم که پس از انتخابات تأکید کرد که حزبش موفق به شکست دادن نتانیاهو
شده است، هرچند تا عصر دیروز و بر مبنای شمارش 90 درصد آرا با 32 کرسی
نسبت به «لیکود» پیشتاز بود. اما در واقع شرایط مشابهی با حزب رقیب دارد و
امید خود را به ائتلافها بسته است.
آویگدور و دوراهی «بیبی» و «بنی»
در
این مرحله چه «بیبی» و چه «بنی»، چشم به «آویگدور» و حزب او یعنی
«اسرائیل بیت نو» دوختهاند. آویگدور لیبرمن در انتخابات 5 ماه قبل با
«گانتز» ائتلاف کرد و باعث شد، نتانیاهو از تشکیل دولت بازماند. لیبرمن
دیروز بعد از اینکه آمار اولیه نشان داد 9 کرسی از مجموع کرسیهای پارلمان
را به دست آورده، ضمن اشاره به اینکه اسرائیل در شرایط ویژهای قرار گرفته
است، اعلام کرد، فقط حاضر به تشکیل یک ائتلاف است: ائتلافی که بتواند دولت
وحدت ملی را تشکیل دهد. ائتلاف مورد نظر او شامل سه حزب «لیکود»، «آبی و
سفید» و «اسرائیل بیت نو» است. اما آیا «گانتز» حاضر خواهد بود قدرت را با
«نتانیاهو» شریک شود؟ با این حال نتانیاهو که طعم نخستوزیری در کامش شیرین
است، باید امید خود را به آویگدور لیبرمن بدوزد و امیدوار باشد او بر وعده
خود درباره تشکیل دولت وحدت ملی، پافشاری کند و او را از تکرار مذاکره با
احزاب کوچکتر رهایی بخشد. اما نباید فراموش کرد آویگدور لیبرمن در
انتخابات ماه آوریل نیز اظهارات مشابهی را مطرح کرده بود، اما در نهایت
کنار «بنی گانتز» قرار گرفت.
نقش لیبرمن و حزب او در این انتخابات آنجا
مشخص میشود که بدانیم مطابق آمار ارائه شده، بلوک چپگرایان 56 کرسی و بلوک
راستگرایان 55 کرسی را به دست آوردهاند و هر کدام از این دو بلوک برای
دست یافتن به اکثریت پارلمانی نیاز به 61 کرسی دارند. بنابراین «اسرائیل
بیت نو» با 9 کرسی خود میتواند نقشی تعیین کننده داشته باشد.
اعراب، پیروز واقعی انتخابات
هرچند
نبرد برای کرسی نخستوزیری بین یهودیان صهیونیست است، اما برنده واقعی
انتخابات روز سهشنبه در سرزمینهای اشغالی فلسطین را باید اعراب دانست.
لیست ائتلاف اعراب متشکل از 4 حزب فلسطینی، موفق شدند شمار کرسیهای خود را
به طور قابل توجهی افزایش دهند و به 13 کرسی برسانند. به گزارش سایت شبکه
خبری «الجزیره»، دیانا بوتو، تحلیلگر فلسطینی در مصاحبهای با این شبکه
گفتهاست: «با توجه به نگرانی اعراب از شرایط موجود و بویژه طرح معامله قرن
و الحاق دره اردن که اخیراً از سوی نتانیاهو مطرح شد، میزان مشارکت اعراب
در این انتخابات بالا بود. همین باعث شد تا شمار کرسیهای اعراب در این
انتخابات افزایش یابد. ضمن آنکه بین کسانی که به نفع اعراب رأی دادند،
شماری از یهودیان نیز دیده شدند.» اما عوده بشاره، دیگر تحلیلگر فلسطینی
دلیل موفقیت اعراب در این انتخابات را چیز دیگری میداند. او میگوید: «اگر
اعراب به چنین دستاوردی رسیدند، علت آن به وجود آمدن اتحاد بین آنها بود.
آنها فهمیدهاند تنها با اتحاد است که میتوانند مقابل سیاستهای
نژادپرستانه و آپارتایدی نتانیاهو بایستند.»