سرنوشت وزارت آموزش و پرورش در دولتهای اول و دوم حسن روحانی سرنوشت قابل تاملی است؛ استعفا، عدم رای اعتماد، استیضاح، کارت زرد و...پس از رای عدم اعتماد مجلس به محمدعلی نجفی، گزینه پیشنهادی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش دکتر علی اصغر فانی بود که به عنوان سرپرست این وزارتخانه منصوب شد.
آفتاب یزد ـ رضا بردستانی:
سرنوشت وزارت آموزش و پرورش در دولتهای اول و دوم حسن روحانی سرنوشت قابل
تاملی است؛ استعفا، عدم رای اعتماد، استیضاح، کارت زرد و...
پس از رای
عدم اعتماد مجلس به محمدعلی نجفی، گزینه پیشنهادی برای تصدی وزارت آموزش و
پرورش دکتر علی اصغر فانی بود که به عنوان سرپرست این وزارتخانه منصوب شد.
27مهر1392، حسن روحانی رئیسجمهور ایران، فانی را به عنوان وزیر پیشنهادی
وزارت آموزش و پرورش به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.
نمایندگان مجلس
در نشست علنی روز یکشنبه ۵ آبان بعد از استماع صحبتهای موافقان و مخالفان
وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش و سخنان علی اصغر فانی با انتخاب این وزیر
پیشنهادی با ۱۸۵ رای موافق ۵۳ رای مخالف و ۲۴ رای ممتنع موافقت کرده و به
این ترتیب وی وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم شد.
علی اصغر فانی چهار
کارت زرد از مجلس شورای اسلامی دریافت کرد که از این لحاظ میتوان او را
رکورد دار به حساب آورد. نهایتاً در ۱۹ خرداد ۱۳۹۴ طرح استیضاح وزیر آموزش و
پرورش با ۶۴ امضا و در 10 محور توسط هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی اعلام
وصول شد. جلسه استیضاح در چهارشنبه ۳ تیر ۱۳۹۴ برگزار شد و اگرچه فانی
توانست به عنوان وزیر آموزش و پرورش ابقا شود اما او در مهرماه ۱۳۹۵ از سمت
خود استعفا کرد. به غیر از رضا فرجی دانا که استیضاح شد و محمود نیلی احمد
آبادی که نتوانست از مجلس رای اعتماد بگیرد، فخرالدین احمد دانش آشتیانی
نیز به سرنوشت کسانی دچار شد که پیشتر نتوانستند مجلس را برای وزیر شدن
راضی کنند!
نوبت به سید محمد بطحایی رسید! سید محمد بطحایی از ۲۹ مرداد
۱۳۹۶ با ۳۶ رای مخالف و ۱۳ رای ممتنع و ۲۳۸ رای موافق، وزیر آموزش و پرورش
دولت حسن روحانی شد. در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۹۸ یعنی کمتر از دو سال بعد؛
اخباری مبنی بر استعفای وی منتشر شد که خبر پذیرش استعفا توسط وزارت آموزش و
پرورش تکذیب شد. با این حال ساعاتی بعد حسن روحانی با استعفای بطحایی
موافقت کرد! علت این استعفا که ظاهراً تصمیم وی برای شرکت در انتخابات مجلس
اعلام شده بود ولی گویا به علت امتناع دولت از اجرای قانون رتبه بندی
فرهنگیان بود و وی عطای بودن در دولت را به لقای آن بخشید.
محسن حاجی
میرزایی گزینه بعدی بود که به مجلس معرفی شد و رای اعتماد گرفت و اما نکته
مهم در نخستین انتصاب محسن حاجی میرزایی در سمت وزیر آموزش و پرورش است. او
در نخستین تصمیم و اولین انتصاب در توییتی مینویسد: از اندیشمند فرهیخته
جناب آقای دکتر علی طیب نیا تقاضا کردم به عنوان رئیس کمیته اقتصاد آموزش و
پرورش مشاور بنده به همراه فرهنگیان باشند و این کمیته را با حضور
اقتصاددانان جوان تشکیل دهند. مطمئنم اقتصاد آموزش و پرورش با حضور ایشان
تحول واقعی را تجربه خواهد کرد.
اگرچه خیلیها معتقدند حاجیمیرزایی
تلاش دارد تا از جایگاه خوب و نقش مثبت و تاثیرگذار علی طیبنیا به نفع خود
بهره برداری کند اما اقتصادی بودن علی طیبنیا باعث شد تا برخی به این
انتصاب واکنشی سرد و منفی نشان دهند!
سوالاتی از این دست که «مگر آموزش و
پرورش یک سازمان و ارگان اقتصادی است یا مگر قرار است آموزش و پرورش از
اینجا به بعد کار اقتصادی انجام دهد؟» از جمله ابهاماتی بود که بر سر راه
این انتصاب قرار گرفت. علی طیب نیا از خوش نام ترین وزرای دولت حسن روحانی
بود که از ادامه همکاری با دولت سر باز زد و در افکار عمومی جایگاه خوب و
مثبتی دارد و شاید محسن حاجی میرزایی به همین دلیل وی را در کنار خود قرار
داد تا از محبوبیت وی استفاده کند اما باید توجه داشت که ماهیت اقتصادی علی
طیب نیا و ماهیت غیر اقتصادی آموزش و پرورش، انواع واکنشهای منفی به
دنبال
خواهد داشت.
اگر چه از نظر برخی از تحلیلگران، حضور علی
طیبنیا در وزارت آموزش و پرورش میتواند به اوضاع اقتصادی این وزارتخانه ی
عریض و طویل سر و سامانی دهد اما باید به روزهای آینده چشمدوخت و دید
محسن حاجیمیرزایی و علی طیب نیا در این وزارتخانه چه کارنامهای از خود بر
جای خواهند گذاشت. اما تا اینجا واکنشها نسبت به این انتصاب واکنشهای
قابل تاملی بوده و چندان رضایت بخش نمیتواند تلقی شود!