نسخه چاپی
ارسال به دوستان
با گذشت نزدیک به یکماه از سال جدید نشانه های امید در طبیعت که با شکوفه زدن و ســبز شــدن و بارش هــای مداوم چهره شــهر را تغییر داده و همه چیز به ســوی روشــنایی و امید در حرکت است اما هنوز مسائل زیادی نیازمند بازخوانی و اصلاح دارد که این چهره رنگین شــده طبیعت را پایدار کند!
با گذشت نزدیک به یکماه از سال جدید نشانه های امید در طبیعت که با شکوفه زدن و ســبز شــدن و بارش هــای مداوم چهره شــهر را تغییر داده و همه چیز به ســوی روشــنایی و امید در حرکت است اما هنوز مسائل زیادی نیازمند بازخوانی و اصلاح دارد که این چهره رنگین شــده طبیعت را پایدار کند! دغدغه های اقتصادی آنقدر گریبانگیر شهر شده که مسئله مسکن و مخارج روزمره را به کانونی برای ناامیدی مبدل ساخته است و هنوز راهي براي روشنايي گشوده نشده، از سوي ديگر نگراني ها بابت برخي مواضع و موضع گيري هاي بعضي اهالي صاحب تريبون فشار اصلي مترتب بر جامعه را به حاشيه برده است !
مباحث امروزه در مورد حجاب زنان اين سرزمين به مسئله اصلي کشور مبدل شده در حاليکه تنگناي اقتصادي فرصت ها را براي يک زندگي آرام و مطلوب به حاشيه برده ! دغدغه برخي مسوولين براي گشايش مسئله اقتصادي به مسئله فرعي تقليل يافته است !
درحاليکه تحولات سياست خارجي در منطقه و روابط کشور با همسايگان که مسئله اي براي فرصت هاي تازه جهت ايجاد امنيت منطقه اي و کاهش تنش ها است و امکان ايجاد فرصتها ي اقتصادي براي کاهش رنج ناشي از بيکاري و کم رونقي بازار و کاهش قيمت ارز و.... است با اين نوع رويکردها به مسئله دست چندم مبدل شده است!
بايد اميد جامعه را باز سازي کرد! حال که طبيعت دست به بازسازي خود زده چرا ما از او ياد نگيريم و در پس حل مسائل با هم گفتگو نکنيم چرا از ظرفيت اهالي فن براي حل مسائل اقتصادي بهره نمي گيريم چرا به بيکاري جوانان و فرزندان اين کشور کمتر مي انديشيم ؟ چرا نسبت به تحولات نرخ ارز سکوت اختيار مي کنيم ؟چرا نسبت به نداشتن برنامه مناسب براي عبور از بحران اقتصادي مسائل دردساز را بيان ميکنيم ؟
چرا دستمان در دست هم نيست و با بهره گيري از قدرت دولت فقط زور آزمايي را تمرين مي کنيم !؟
طرح هاي تازه و خشم برانگيز براي حجاب زنان که بايستي بر مبناي امور فرهنگي باشد، بيشتر شکل جرم و امنيت دارد و اين مهم نه تنها امکان گفتگو را بعد از حوادث و رخ دادهاي سال گذشته وخسارت سنگين آن به جامعه ، که نيازمند ترميم روابط ميان مردم و تريبون داران و صاحبان قدرت نمي شود ؟بلکه دامنه شکاف را بيشتر مي کند ! وفضاي گفتگو مردم و دولت را با سدهاي تازه اي روبه رو مي کند ؟! به نظر مي رسد کساني که از ظرفيت هاي تريبون و اقتدار برخوردارند نسبت به اين همه مسئله که زندگي مردم را به چالش کشيده نمي انديشند و درجهت اجراي طرح هاي ناکارآمد مسئله فرهنگي را به جرم و امنيت و قدرت نمايي مبدل مي کنند !
از اين رو شايد لازم است براي بازگشت اميد و همدلي ،ياد بگيريم حرف همديگر را بشنويم و ابزار هاي زور وقدرت را براي جرم و جنايت و نا کارامدي بکار بگيريم، نه براي مسائل فرهنگي و اجتماعي که آنها نيازمند گفتگو و جستجوي راهکار مشترک براي حل مسئله است !
حق مردم را براي زندگي باور کنيم تا اميد جوانه هايش يخ نزند و بارورشود و مشکلات اصلي کشور که هرروز دامنگير جمع بيشتري از شهروندان مي شود ، بايستي مورد توجه قرار بگيرد ؛در واقع سوال اصلي اين جاست اين همه دغدغه براي روسري زنان آيا براي نا کارامدي ، ناپاسخگويي ،نا جستجوي راهکار مناسب و بهره گيري از ظرفيت تجارب کشورهاي ديگر و .... نيز وجود دارد !؟ ظاهرا همه صاحبان تريبون و اقتدار نسبت به اين مسئله سکوت کرده اند !حرف مردم و رنج مردم که دست و پايشان به خاطر طرح هاي ناکارآمد اقتصادي بسته شده اکنون مسئله انها نيست مسئله انها تشويش است و به چالش کشيدن پوشش زنان! در حاليکه مسائلي چون کودک کار و خيابان ، و کارتن خوابي و ..... مسئله شهر نيست پوشش زنان در اولويت همه قرار مي گيرد !
درحاليکه مدارس روزهاي نگران کننده اي را طي مي کنند و هنوز کسي متهم اصلي را شناسايي نکرده مسئله شهر نيست بلکه پوشش زنان مسئله است ! به راستي اين روش مطلوب است ؟!
نظر شما
آخرین اخبار
