این روزها که برجام در حال احیا است و پالسهایی در حال مخابره در مورد رها شدن پولهای بلوکه شده ایران شنیده میشود چه نیک و پسندیده است اعضای دولت فعلی علی الخصوص حسن روحانی و محمد جواد ظریف و اعضای دولت منتخب علی الخصوص سید ابراهیم رئیسی و مثلا فرهاد رهبر که جزو چهرههای اقتصادی دولت بعدی خواهد بود روشن و شفاف توضیح دهند که داستان دقیق این پولهای بلوکه شده چیست و چرا مردم و جامعه نباید حساب چندانی روی آن باز کنند!
این روزها که برجام در حال
احیا است و پالسهایی در حال مخابره در مورد رها شدن پولهای بلوکه شده
ایران شنیده میشود چه نیک و پسندیده است اعضای دولت فعلی علی الخصوص حسن
روحانی و محمد جواد ظریف و اعضای دولت منتخب علی الخصوص سید ابراهیم رئیسی و
مثلا فرهاد رهبر که جزو چهرههای اقتصادی دولت بعدی خواهد بود روشن و شفاف
توضیح دهند که داستان دقیق این پولهای بلوکه شده چیست و چرا مردم و جامعه
نباید حساب چندانی روی آن باز کنند! اجازه دهید چند سطر به زبان ساده و
روان در مورد این پولها قلمی کنم. دوست شما از جنابعالی که کاسب هستید
خرید کرده اما به دلیل اینکه حساب بانکی شما دچار اشکال است لاجرم پولی به
شما نمیدهد اما میگوید این پول به امانت پیش من میماند تا مشکل حساب بانکیتان مرتفع شود. شما نیز به ناچار تا حل شدن مشکل حساب بانکیتان این درخواست را میپذیرید و بنا میشود طلب شما تا اطلاع ثانوی در حساب دوستتان به امانت باقی بماند. در
این اثنا ممکن است شما برای منزلتان نیاز به خرید داشته باشید اما در عین
حالی که پول دارید ولی به دلیل مشکل بانکی نمیتوانید از فروشگاه خرید
کنید، پس مجددا به ناچار با همان دوستتان تماس میگیرید و درخواست میکنید
از همان پولی که به امانت پیش وی دارید برای شما و منزلتان خرید کند.
دوست شما طبعا میپذیرد اما در عین حال کارت بانکی خودش را در اختیار شما
نمیگذارد و حتی به سلیقه خودش برای شما خرید کرده و با هزینه بیشتری برای
شما ارسال میکند. وقتی خرید به شما میرسد دو اتفاق افتاده: اولا
خریدها باب میل شما نیست و برندها ممکن است کیفیت لازم را نداشته باشد و
ثانیا، شما مجبور شوید یک هزینه پیک هم در کنار هزینههای دیگر متقبل شوید.
یعنی ضرر در ضرر. اگر مشکل حساب بانکی شما در ادارات دولتی گیر کند و
زمان زیادی بگذرد برای رفع آن، کار به جایی میرسد که بالاخره یک روز دوست
شما اطلاع میدهد که دیگر در حساب بانکی پولی نیست برای خرید! این یعنی شما
دیگر نمیتوانید به خانوادهتان بگویید پیش دوستام پول دارم و میتوانید
خرج کنید. خیر پولی در بساط نیست! حال عرض بنده این است دولت ایران در
قبال پولهای بلوکه شده همین داستان را دارد. یا پولها خرج شده و یا در
قبالش اسکناس چاپ شده است. آری؛ طبیعی آن بود که صبر میکردند پول برگردد
بعد خرج کنند و پول چاپ نمایند اما نوع و مدل تحریمهای دولت ترامپ به
گونهای بود که تهران ناچار شد اقدامات غیر طبیعی اقتصادی را در دستور کار
خود قرار دهد! اتفاقا سال گذشته ناصر همتی، رئیس سابق بانک مرکزی بر
روی همین موضوع صحه گذاشت و اظهار نمود که دولت به ازای پولهای بلوکه شده
پول چاپ کرده است. فلذا عرض پایانی برای ختم کلام تاکید و اصرار بر این
نکته است کهای کاش آقایان دولت جدید و قدیم اینقدر روی این پولها مانور
ندهند. این تحریک و تهییج بیدلیل جامعه است. برجام احیا شود پولی نمیآید
بلکه ممکن است دربها برای سرمایهگذاری تا حدودی باز شود. البته بنده
خوشبینانه عرض میکنم. زیرا تمام دنیا تجربه ترامپ را پیش رو دارد و ممکن
است همین فردا بایدن سکته کند و ترامپی باز هم بیاید و بگوید برجام را قبول
ندارم. یکی از دلایل پیشرفت غولهای اقتصادی دنیا آن است که سرمایه خود را
حساب شده منتقل میکنند و حسابی بر روی تجربههای تلخ خود حساس هستند.
برجام، ترامپ، موانع درونی در ایران و... از تجربههای تلخ بوده که هیچ
سرمایهگذار قدرتمند خارجی حاضر نیست آن تکرار شود. اینها باید به مردم گفته شود. درست است؟