"به تازگی رکورد ۷۵ ساله تورم در ایران شکسته شد؛ اگر غیر از این است، بانک مرکزی گزارش فروردین ۱۴۰۰ را منتشر کند.
ایران فقط در سالهای اِشغال، شاهد تورم بالاتر از 50 درصد بوده است." این جمله به تنهایی همچون آواری بر زندگی مردم فرود می آید و تمامی آمال و آرزوهای دهک های پایین جامعه به ویژه حقوق بگیران را هدف قرار می دهد. شاید دولتمردان این جمله را سیاه نمایی، تسویه حساب جناحی، بازی های نزدیک به انتخابات و... توصیف کنند، اما با نگاهی به آمارهای اعلام شده از سوی مرکز آمار، بانک مرکزی، مرکز پژوهشها و دیگر مراکز پژوهشی یا گزارشهای مستند رسانه ای، متوجه می شویم که زیاد هم بی راه نگفته اند. آنچه بیش از همه آزاردهنده است، حرکت خلاف مسیر دولتمردان با سیاست گذاری های کلان کشور است. امروزه در حالی شاهد گرانی چراغ خاموش و در برخی موارد علنی هستیم که علی ربیعی سخنگوی دولت قول داده بود در سهماهه نخست امسال هیچ تغییرات قیمتی اعمال نشود، اما از ابتدای سال قیمت بسیاری از کالاها و خدمات افزایش داشت که از آن جمله می توان به گرانی کرایه حمل و نقل، قیمت خودرو، گوشت، لبنیات، مرغ و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد. بدتر اینکه گویا قرار نیست برای این سومدیریت، چاره اندیشی شود و در همین ایام با کمال افتخار، روغن 35 درصد گران شده و زمزمه افزایش 50درصدی قیمت نان نیز به گوش میرسد. دلمان نمی خواهد دولت را به کینه ورزی متهم کنیم، اما با نزدیک شدن به ایام انتخابات و رشد بدین اندازه وحشتناک، معلوم نیست دولتمردان بدنبال ایجاد چه فضایی هستند.اگرچه معاون وزیر صمت اعلام کرده قیمت جدید نان کارشناسی و مراحل بررسی آن در استانداری و شورای آرد و نان طی شده، اما افزایش قیمت نان منوط به هماهنگی استانداری با مقامات ذیصلاح یعنی وزارت کشور و وزارت صمت است، اما نانوایی به استقبال رفته و قیمت را سرخود گران کرده اند. گرانی تعجب برانگیزی که نشانگر نبود قانون یا بهتر بگوییم ترس از قانون شکنی است. البته دلیل گرانی را می توان در این جمله رئیس سازمان صمت استان تهران مشاهده کرد که بهعلت حساسیتهایی که نسبت به استان تهران وجود دارد و مرکزیت آن، اعلام قیمت جدید برای نان همیشه با هماهنگی مقامات دولتی بوده و در دیگر شهرها اعلام شده است. البته شکر نیز بهصورت چراغخاموش گران شده بهنحوی که قیمت خردهفروشی شکر در بسته یککیلویی پیش از این 8 هزار و 700 تومان بود و اکنون در عمدهفروشیها به 11 هزار و 500 تومان و خردهفروشی به 15 هزار تومان رسیده است.
اکنون این نگرانی وجود دارد که گرانی آن هم در آستانه انتخابات با هدف خاص ناامید کردن مردم و پایین آمدن سطح مشارکت صورت گرفته باشد. تجربه گذشته نشان می دهد که در آستانه انتخابات قیمتها کنترل می شود و حتی کاهش می یابد به نوعی که مردم از کاهش قیمتها به عنوان درباغ سبز یاد می کردند، اما امروز چه عنوانی برای گرانی ها آن هم در آستانه انتخابات می توان انتخاب کرد.