نسخه چاپی
اگر افرادی از سایر کشورها بخواهند در ایران اقامت دریافت کنند از بعد سیاسی این اقامت در آینده میتواند هنگام بازگشت به کشور مبدا برای این افراد مشکل زا شود. ممکن است این گروه مشمول تحریمها و موضوعاتی از این قبیل شوند که این موضوع خود این یک امتیاز منفی است و مانعی برای این موضوع محسوب میشود.
عوامل دیگری که در این زمینه وجود دارند، عبارت هستند از اینکه سرمایه گذار خارجی قبل از ورود به یک کشور آن را از لحاظ وضعیت سیاسی، اقتصادی و ثبات آن بررسی میکند. کشور ما در حوزه اقتصاد کلان حقیقتا در طول ۱۰ سال گذشته ثباتی نداشته است. موضوع دیگری که در این رابطه بسیار مهم و تاثیر گذار است، بحث ارزش پول ملی است، فرض کنید سرمایه گذار خارجی بخواهد وارد کشور شود و سهامی را با دلار ۲۰ هزار تومانی دریافت کند، در گام اول این فرد سهام را با دلار نمیتواند خریداری کند و باید دلار را تبدیل به ریال کند و یک سهام را خریداری کند.
حال فرض کنید که سال بعد هر یک دلار، ۴۰ هزار تومان شود. وقتی سهام را بخواهد به فروش برساند، حتی به ازای ارزش دلاری قبل نیز نمیتواند مبلغی به دست آورد، یعنی نه تنها سود نکرده بلکه یک ضرر هم متحمل شده است. در چنین وضعیتی هرگز سرمایه گذار تشویق نمیشود. اقامت و موضوعاتی به این شکل مولفهها و پیش فرضهایی از جمله ثبات عوامل سیاسی، ثبات قوانین و مقررات، بهبود محیط حقوقی کشور، ثبات متغییرهای کلان اقتصادی را میطلبد تا چشم اندازی را برای سرمایه گذار ایجاد کند تا به این سبب سرمایه گذار تشویق شود.
سرمایه گذاران کشورهایی مانند سوریه و عراق که ایران را دوست دارند، ممکن است از این فرصت استفاده کنند و وارد کشور شوند، اما با توجه به موضوعات مطرح شده، عوامل موجود نمیتواند این افراد را به سرمایه گذاری تشویق کند.