نسخه چاپی
ارسال به دوستان
۷۳ سال از اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی گذشته است .رویایی که رهبران صهیونیست با عنوان از نیل تا فرات مطرح می کردند، اینک به پادگانی تروریستی محصور به دیوارهای بتنی تبدیل شده است.
ارتش صهیونیستی که روزگاری طی شش روز ارتش سه کشور بزرگ عربی را در جنگ 1967 میلادی (خرداد 1347 )شکست داد، امروز شکست خورده از مبارزان لبنانی در جنگ ۳۳ روزه ۲۰۰۶ و ۲۲ روزه ۲۰۰۸ مبارزان فلسطینی است.در این ۷۳ سال، گرچه جنگ و صلح ها و معاهداتی از جنگ شش روزه و اشغال لبنان تا کمپ دیوید و شرم شیخ شکل گرفته اما داغ فلسطین و قدس در دل امت اسلام به رغم همه توطئه ها سرد نشد.با پیروزی انقلاب اسلامی ، امام (ره) روز قدس را با نگاهی بلند به آرمان آزادی قدس شریف به عنوان قبله اول مسلمانان بنا نهاد و به گونه ای پایان اسرائیل از ابتدای انقلاب اسلامی به یکی از شعارهای انقلاب اسلامی تبدیل شد .شعار و چشم اندازی که طی بیش از چهار دهه در مقاطع مختلف به اشکال گوناگون مطرح شده است؛ از فراخوان امام به امت اسلام که اگر متحد شوید با یک سطل آب ، اسرائیل را آب خواهد برد تا سال 94 که رهبر انقلاب تصریح کردند صهیونیست ها ۲۵ سال آینده را نخواهند دید. اما برای پایان اسرائیل چه نماهایی را می توان متصور شد: ۱. حیفا و تل آویو با خاک یکسان خواهد شد بی اغراق می توان گفت در هفتادوسومین سال تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی ، ایران قدرتمند ترین دشمن اسرائیل است. قدرتی که به صراحت سران اسرائیل به آن اعتراف و ابراز نگرانی می کنند. نگرانی اسرائیل را وادار به مقابله علنی اما غیرمستقیم کرده و درگیری های این روزها حتی ابعاد گسترده تری نیز یافته است ؛ از هدف قرار دادن پایگاه های نیروهای مقاومت مورد حمایت ایران در سوریه تا جنگ های دریایی. سران رژیم صهیونیستی واقعیت را نمی توانند در نظر نگیرند که اگر اسرائیل دست از پا خطا کند، ایران واکنشی خواهد داشت که می‌تواند به پایان اسرائیل ختم شود.اشارات سردار سلامی فرمانده سپاه مبنی بر تایید تلویحی به هلاکت رسیدن چندین جاسوس اسرائیلی در مرکز عملیاتی این رژیم در اربیل ، انفجار در مرکز تولید موشک این رژیم در تومر ،اصابت موشک به نزدیکی تاسیسات اتمی دیمونا ، آتش سوزی در کارخانجات آمونیاک و....را به جرئت می توان هشداری عملی و جدی به این رژیم در راستای ضربه پذیر بودن امنیت آن دانست .در واقع یکی از سناریوها برای پایان اسرائیل درگیری نظامی این رژیم با ایران خواهد بود که می تواند پایان اسرائیل را در پی داشته باشد. ۲.زوال تدریجی براساس آمار و پیمایش ها، وضعیت رژیم صهیونیستی به لحاظ اجتماعی ، سیاسی در ابعاد داخلی ، افکار عمومی در ابعاد جهانی به گونه ای است که به نظر می رسد بدون در گیری نظامی هم اگر این روندها ادامه داشته باشد، اسرائیل در ۲۵ سال آینده وجود خارجی نخواهد داشت. اکنون از چند منظر داخلی وضعیت حکمرانی در این رژیم کاملا بغرنج و بحرانی است.شکاف اجتماعی و تبعیض موجود بین چند گروه اصلی در این رژیم عملا شرایط را به سمت نوعی فروپاشی اجتماعی سوق داده است که هم راستا با بلاتکلیفی های سیاسی هر روز بر عمق آن افزوده می شود . اکنون جامعه یهودیان فلسطین اشغالی از سه طبقه تشکیل شده اند ؛ یهودیان مهاجر غرب که دارای جایگاه بهترسیاسی و اجتماعی و حق رای هستند،جامعه یهودیان شرقی و عربی که شانس زیادی برای رشد در سلسله مراتب قدرت در این رژیم ندارند و دیگری یهودیان مهاجر آفریقایی و سیاه پوست که در کنار عرب های ساکن این مناطق و عملا در پایین ترین رده اجتماعی این رژیم قرار می گیرند . تبعیض ها و تنازعاتی که بین این سه گروه وجوددارد، یک معضل دایمی اجتماعی در این رژیم است که به تبع آن نوعی واگرایی و ناامیدی را در میان طبقات پایین این جامعه رقم زده است و نمونه هایی از برخورد ها و درگیری ها دراین زمینه را این روزها در سرزمین های اشغالی مشاهده می کنیم.در کنار این ، قدرت گرفتن روز افزون طیف های تندرو مذهبی و فساد در سیاستمداران این رژیم نیز بر آتش این نارضایتی ها افزوده است . ۳. همه پرسی واقعیت آن است که برخلاف آن چه رسانه های غربی عبری سعی می کنند از رویکرد انقلاب اسلامی در نحوه مواجهه با رژیم صهیونیستی در افکار عمومی جهان، به تصویر بکشند، راهکار ایران برای حل بحران فلسطین «همه پرسی » بوده است.در واقع راه حل ایران برای فلسطین بیش از آن که سلبی یا نظامی باشد ،رویکردی ایجابی و برخاسته از خواسته تمام فلسطینیان است ، اگر مقاومت در فلسطین همچنان ادامه داشته باشد و اگر امت اسلام از این مطالبه دست بر ندارند و اگر هزینه های حمایت از رژیم صهیونیستی برای آمریکایی ها افزایش یابد و به قول رهبر انقلاب که روز گذشته تصریح کردند : «منطق مبارزه فلسطینی هم که از سوی جمهوری اسلامی در اسناد سازمان ملل به ثبت رسیده، منطقی مترقّی و جذّاب است؛ مبارزان فلسطینی می توانند یک همه‌پرسی از همه ساکنان اصلی فلسطین را مطرح کنند. این همه‌پرسی، نظام سیاسی کشور را معیّن می کند و ساکنان اصلی از هر قوم و دین، از جمله آوارگان فلسطینی در آن شرکت خواهند کرد؛ آن نظام سیاسی، آوارگان را به داخل برمی گرداند و سرنوشت بیگانگان سُکنی‌گزیده را تعیین می کند.این مطالبه بر مبنای دموکراسی رایجی است که در دنیا پذیرفته شده و هیچ کس در مترقّی بودن آن نمی تواند خدشه وارد کند. مجاهدان فلسطینی، مبارزه مشروع و اخلاقی خود با رژیم غاصب را باید به قدری ادامه دهند که ناچار به قبول این مطالبه شود.» یکی از سناریوهای پایان اسرائیل همه پرسی است. این منطق وقتی کارایی زیادی پیدا می کند که اگر به تحولات جمعیتی در این رژیم نگاهی دقیق تر بیندازیم ، هم اکنون معضل جمعیت و رشد آن برای این رژیم یکی از مشکلات جدی است و شاید به جرئت بتوان گفت مسئله جمعیت یکی از مهم‌ترین معضلات رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. از 1948 یعنی زمان تشکیل این رژیم اگرچه شاهد مهاجرت میلیون ها یهودی به فلسطین اشغالی بوده ایم اما معضل رشد جمعیت یهودیان و پیری این جمعیت همچنان پابرجاست .از آن گذشته رشد جمعیت فلسطینی‌ها در فلسطین اشغالی در حال سبقت گرفتن از یهودیان است زیرا علاوه بر این که افزایش نیروی انسانی در هر نوع درگیری و اقدام میدانی تعیین‌کننده خواهد بود ،در نظام دموکراتیکی که صهیونیست‌ها مدعی آن هستند، تعداد نفرات و رأی‌هایی که اخذ می‌شود تعیین کننده است. بنابراین از یک سو جمعیت فلسطینی‌ها در حال افزایش و سبقت از یهودیان است و از سوی دیگر مسئله مهاجرت که یکی از بنیادهای تأسیس رژیم صهیونیستی است، با مهاجرت معکوس در حال متزلزل شدن است. براساس آمارها فقط ۲۰ درصد از5 میلیون نفری که پس از ۱۹۴۸ تا ۲۰۱۶ به رژیم صهیونیستی مهاجرت کرده بودند در سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ در شرایط مختلف مهاجرت معکوس کرده و به کشورهای اصلی خود بازگشته اند. بر اساس آن چه گفته شد درگیری مستقیم نظامی، زوال تدریجی و فروپاشی داخلی یا همه پرسی بالاخره یکی از نماهای پایان اسرائیل است؛ پایانی که امروز بیش از هر زمانی امت اسلام به آن نزدیک تر شده است.
نظر شما
آخرین اخبار
