نسخه چاپی
سال ۱۳۲۰ در روستای باوان واقع در دامنههای کوه شیخ بازید در منطقه صومای جنوبی از توابع آذربایجانغربی پسری به دنیا آمد که اسمش را هیتلر نهادند. او دوران کودکی و نوجوانی را با کشاورزی و دامداری سپری کرد. هیتلر از ابتدای جوانی شخصیتی شجاع و باوقار داشت، به همین دلیل در دوران انقلاب اسلامی بسیار زود به صفوف مردم انقلابی پیوست تا اینکه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.
در سال ۱۳۶۰ به طور رسمی با شهید مهدی باکری میثاق بست. همراه او و سایر رزمندگان تا آخرین لحظه از زندگیاش پای آرمانهای انقلاب اسلامی ایران ایستاد. هیتلر که دیگر او را مصطفی مینامیدند، قدم به راه دشواری نهاد که مسیر زندگیاش را کاملا تغییر داد. با ورود به گروه انقلابیون و محفل شهدای بزرگی همچون مهدی امینی، سخت مجذوب حلقه فرماندهان سپاه در منطقه آذربایجانغربی شد.
در این راه پُرخطر، بارها مرگ را تجربه کرد و بارها جسم ورزیده و نحیفش آماج گلولههای دشمنان وطن قرار گرفت. در راه حفظ وطن تا آنجا پیش رفت که به مقام جانبازی ۷۰درصد رسید. جراحت و آسیبهایی که در جسمش بود، مانع این نشد که مصطفی پیکار با دشمنان در کوهستانهای کردستان را فراموش کند.
هوش، ذکاوت، دشمنیابی و تدابیر عملیاتیاش از او «چریکی» کارآزموده ساخته بود. مصطفی در بیشتر عملیاتهای منطقه شمالغرب ایران حضور داشت و بیشترین ضربات مهلک را بر پیکره گروهکهای ضدانقلاب وارد کرد، به همین دلیل نام او همواره در صدر لیست حذف گروهکها قرار داشت.
میتوان گفت که این پیشمرگ مسلمان کُرد در منطقه ارومیه و سلماس داغهای گرانی را بر دل ضد انقلاب از خود به یادگار گذاشت، به طوری که هیچکدام از آنان برای دشمنان قابل جبران نخواهد بود. مصطفی در کردار و رفتارش و در ارادتش به نظام و انقلاب ذرهای ریا و تردید نبود، حتی آنقدر به خودباوری اعتقادی رسیده بود که خود را سلمان کردی مینامید.
این رزمنده خستگیناپذیز، در نخستین روزهای اسفند جاری به همرزمان شهیدش پیوست.
حجتالاسلاموالمسلمین سیدمهدی قریشی، نماینده ولیفقیه در آذربایجانغربی و امامجمعه ارومیه طی پیامی درگذشت جانباز سرافراز و مجاهد انقلابی حاج مصطفی سلطانی را تسلیت گفته است.
متن این پیام بدین شرح است: