نسخه چاپی
ارسال به دوستان
حواشی مربوط به فوت آیت الله مصباح کماکان ادامه دارد.اکنون احمد توکلی با یادداشتی که نگارش کرده میدان دار این حواشی شده است.پیشتر صدیقی با ذکر خاطره‌ای عجیب حاشیه ساخت.هرچند در نهایت مجبور شد عذرخواهی کند.
> توکلی چه نوشته است؟
ماجرا از این قرار است که احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و حسین رجایی، معاون سازمان دیده بان شفافیت و عدالت در یادداشت مشترکی، مدعی شده‌اند که غسال آیت الله مصباح یزدی، یک ابَربدهکار بانکی است که جنازه‌های روحانیون سرشناس را به خانه خود میبرد و غسل میدهد!این یادداشت را سایت‌های خبری از جمله فرارو،الف و انتخاب منتشر کرده اند.
در این یادداشت آمده است:چندی پیش جناب آقای صدیقی روایتی را از قول یک غسّال در سیما مطرح کرد که جنجال بسیاری در کشور برانگیخت به حدی که مدتی بعد مجبور به عذرخواهی شد. پیدا کردن غسّال یاد شده با توجه به کدی که ایشان در سخنان خود داد، چندان دشوار نبود.
غسّال آیت الله مصباح، همان غسال مرحوم آیت الله حق شناس است. همان ابرسرمایه داری که چندی پیش نیز برای حجت الاسلام پناهیان حاشیه آفریده بود. گرچه آقای پناهیان از خویش در برابر هجمه‌های ناجوانمردانه‌ای که علیه‌اش مطرح شده بود دفاع کرد اما در سخنانش اعتماد و حسن ظن فراوان به شخصی وجود داشت که ابهامات مالی بسیاری درخصوص وی مطرح است.
با ورود جریان عدالتخواه به این مسئله، ابعاد بیشتری عیان گشت. دیده بان شفافیت و عدالت پرونده آقای م- ک را یک پرونده ویژه تلقی کرد و با نام بردن صریح از وی، به علما هشدار داد از وی بپرهیزند که متاسفانه چندان کارگر نیفتاد. فردی که بررسی‌ها نشان میدهد شبکه بزرگ و تو در تویی از ارتباطات با مسئولان عالی رتبه و روحانیون سرشناس دارد.
همچنین، بررسی برخی پرونده‌هایی که در دیده بان شفافیت و عدالت در جریان است نشان‌دهنده نقشی است که متاسفانه جن‌گیرها و کهانت ورزان فاسد در سال‌های اخیر در اتخاذ تصمیمات مرموزانه و ناکارآمدساز و جورافزای برخی از مسئولان و سرشناسان داشته اند.
افرادی که در لباس تاجران خیّر و متدیّن به دنبال نفوذ بر علما و مسئولان هستند فارغ از آنکه، کار خیری که از عایدی غصب املاک دیگران یا اجاره موقوفات به ثمن بخس صورت گیرد را چه سود، حتی اگر نگهداری از صدها کودک معلول یا ساخت حوزه‌های علمیه باشد و بدتر آنکه پای چنین افرادی را به تمشیت امور در آستان مقدس علی بن موسی الرضا (ع) نیز باز نماید.
از دیگر موارد مشابه می‌توان به فردی به نام … اشاره کرد که به عنوان یکی از متهمین پرونده صندوق ذخیره فرهنگیان با بدهی چند صد میلیاردی به بانک سرمایه از کشور گریخته است. او هم در لباس فردی دست به خیر که در راستای گسترش دین و کمک به اقشار ضعیف، از هیچ کمکی به برخی وعاظ مشهور تهران دریغ نداشته است، به نفوذ اقدام میکرد.
این دست نگرانی‌ها به مسائل مالی ختم نمی‌شود. مدتی است می‌بینیم برخی روحانیون سرشناس، ارزش‌هایی چون عدالت و اخلاق را تخفیف می‌دهند تا ارزش‌های دیگری چون ثروت افزایی اجتماعی و رشد سیاسی را برجسته سازند. آیا ممکن است که مجالست با چنین ثروتمندانی، بر افکار هم تاثیر گذاشته باشد!؟
در برخود با این مشکلات ما با یک وضعیت پیچیده و تناقض آمیز روبرو هستیم. از سویی هم حمایت از گسترش دین و فرهنگ دینی و هم حمایت از مستضعفان هزینه اقتصادی دارد. شارع مقدس پرداخت وجوه شرعی چون خمس و زکات را در همین راستا وضع نموده است. حمایت از دین همواره به کمک‌های مردمی وابسته بوده است. این امر مبارکی است که برای جلوگیری از وابستگی نهاد دین به دولت‌ها همیشه توصیه شده است. در نتیجه قطع جریان کمک‌های مردمی یا پرداخت وجوه شرعی مطلوب نیست.
طبیعی است که علما و روحانیون به ثروتمندان خیّر حسن ظن داشته باشند یا آنها را بستایند. اما چه کنیم وقتی قلیلی از این ثروتمندان بدین طریق برای خود وجهه و اعتبار کسب می‌کنند و از آن برای کسب مقاصدی غیرقانونی و نامشروع سود می‌جویند!؟ چه کنیم وقتی همواره عده‌ای با مقاصد سیاسی و اقتصادی خاص به دنبال نفوذ در بیوت علما بوده‌اند و تاریخ نشان داده که بعضا هم موفق شده اند!؟
از سوی دیگر مقابله با این نوع پدیده‌ها و جریانات نیز واجد هزینه‌های بسیار است. هرگونه تلاشی برای اصلاح و نقد این رویه ها، توسط دشمنان دین به عنوان یک فرصت مغتنم نگریسته میشود. فرصتی برای تبلیغ به نفع سکولاریسم و زدودن دین از عرصه اجتماع. برای مشابهت‌سازی حکومت اسلامی با جاهلیّت کلیسای قرون وسطی! غافل از آنکه حتی در غرب سکولار نیز، موسسات خیریه گاهاً به عنوان پوششی برای پولشویی یا فرار مالیاتی عمل می‌کنند. ولی وجود این نفاق و سالوس، حجتی برای تعطیلی خیریه‌ها نیست.
هر جا دین باشد نفاق و دورویی و ریا نیز هست. این ما هستیم که با ضعف و دوستی‌های غیر الهی، راه را برای سلطه شیطان بر خویش هموار میکنیم و دچار فتنه میشویم. چنان که امام علی علیه السلام در خطبه ۵۰ نهج البلاغه می‌فرمایند:
« اِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ اَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ اَحْکَامٌ تُبْتَدَعُ، یُخَالَفُ فِیهَا کِتَابُ‌اللَّهِ وَ یَتَوَلَّى عَلَیْهَا رِجَالٌ رِجَالًا عَلَى غَیْرِ دِینِ اللَّهِ. فَلَوْ اَنَّ الْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ الْحَقِّ لَمْ یَخْفَ عَلَى الْمُرْتَادِینَ، وَ لَوْ اَنَّ الْحَقَّ خَلَصَ مِنْ لَبْسِ الْبَاطِلِ انْقَطَعَتْ عَنْهُ اَلْسُنُ الْمُعَانِدِینَ، وَ لَکِنْ یُوْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَیُمْزَجَانِ، فَهُنَالِکَ یَسْتَوْلِی الشَّیْطَانُ عَلَى اَوْلِیَائِهِ وَ یَنْجُو الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ منَ اللَّهِ الْحُسْنى.»
«جز این نیست که آغاز پیدایش فتنه ها، پیروى از هواهاى نفسانى است و نیز بدعت هایى که گذاشته مى شود، بدعت هایى بر خلاف کتاب خداست. آن گاه کسانى، کسان دیگر را در امورى که مخالف دین خداست، یارى مى کنند. اگر باطل با حق نمى آمیخت، حق بر
جویندگانش پنهان نمى ماند و اگر حق به باطل پوشیده نمى گشت زبان معاندان از طعن به حق بریده مى شد ولى همواره پاره اى از حق و پاره اى از باطل درهم مى آمیزند. در چنین حالى، شیطان بر دوستان خود مستو لى مى شود و تنها کسانى رهایى مى یابند که پیشتر الطاف الهى شامل حالشان شده باشد.»
این علمای سرشناس هیچ از خود پرسیده‌اند چرا امام رحمه الله علیه، از چنین ثروتمندانی فریب نمیخورد؟ البته امام چون جمع شدن ثروت‌های افسانه‌ای را از راه صحیح آسان نمیدید، وقتی فردی در این بازار کساد ۴۰ میلیارد تومان خمس می‌آورد از خودش میپرسید منبع کسب او چیست. مَنِشی که در نزد رهبر انقلاب نیز می‌توان دید هنگامی که باعث به دام افتادن امثال شهرام جزایری میشود. همان شهرام جزایری که معدود وعاظ مشهوری به وجوهات کلان او دست رد نزدند و منشاء آن برایشان سوال نشد! همان‌ها که حتی پس از صدور حکم وی هم از خیرات و مبراتش به نیکی یاد می‌کردند و هرگاه مسئولیت داشتند برای نجات ثروتمندان نابکارِ زرپرست، قضات را تحت فشار قرار میدادند.
همچنین بعید است امام (ره) وقتی می‌دیدند فردی آن قدر به روحانیت علاقه مند میشود که با زیرپا گذاشتن مقررات قانونی (مواد ۵۲ و ۵۳ آیین نامه مقررات بهداشتی آرامستان ها، ابلاغی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، طی نامه شماره ۸۷۰۷۵/ت – مورخ ۰۹/۰۵/۱۳۸۹) پیکر روحانیان را به منزل خویش میبرد و غسل میدهد؛ و چه بسا این عشق و شوق وی تنها شامل پیکر علمای سرشناس میشود و نصیب پیکر هیچ طلبه فاضل و مهذب ولی گمنامی نمی‌شود، از وی کرامت بپذیرند، چه رسد به آن که کرامت ادعایی را در سیمای رسمی جمهوری اسلامی نقل کرده و زبان طعن معاندان را بر اسلام و انقلاب و نماز جمعه دراز کنند.
باز هم به علما و امراء هشدار میدهیم که به جای معاشرت با ثروت اندوزان، با حفظ حقوق و احترام کلی به همه ملت از جمله ثروتمندان، با مستضعفان متدین و وطن خواه بجوشند تا سلامت و پاک بمانند و مردم از این طریق در سلامت پاکی سر کنند که پیامبر گرامی فرمود:
« صِنفانِ مِن اُمَّتی اذا صَلُحا صَلُحَت اُمَّتی، و اذا فَسَدا فَسَدَت اُمَّتی، قیلَ: یا رسولَ اللّه ِ و مَن هُما؟ قالَ: الفُقَهاءُ و الاُمَراءُ.»
«دو گروه از امّت من هستند که اگر آنها درست شوند امّتم درست میشود و اگر آنها فاسد گردند امّتم فاسد می‌گردد. پرسیدند: اى رسول خدا! آن دو گروه کدامند؟ فرمود: فقیهان و زمام داران.»
> واکنش فرزند آیت الله مصباح
اما ادعای توکلی خیلی زود با واکنش حجت الاسلام علی مصباح یزدی، فرزند مرحوم آیت الله مصباح یزدی مواجه شد. به گزارش فرارو، او گفت: "آقای توکلی اشتباه می‌کنند و این اطلاعات غلط است. بنده این موضوع را تایید نمی‌کنم. فردی که مدنظر ایشان و دیگران است غسال حاج آقا نبودند."
لازم به ذکر است، پس از درگذشت آیت الله مصباح یزدی صدیقی امام جمعه تهران در یک مصاحبه تلویزیونی به رخدادی از قول یکی از افراد حاضر در مراسم غسل پیکر مطهر حضرت آیت‌الله مصباح‌یزدی اشاره کرد و گفته بود: «آیت‌الله مصباح یزدی را در خانه غسل دادند و کسی غسل داد که آیت‌الله حق‌شناس را غسل داده بود، دامادِ داماد ایشان آقای دکتر محمدی جزو مریدان آیت‌الله حق‌شناس بود. او تعریف کرد آیت‌الله جاودان به ما پیام داد که اگر از آقای مصباح یک کرامتی دیدید به ما بگویید. غسال روایت می‌کند وقتی این پیام را دریافت کردم آرزو کردم که‌ای کاش آیت‌الله مصباح در آن دنیا شفاعتی بکند. تا این آرزو را کردم دیدم آیت‌الله مصباح چشمانشان را باز کردند و یک نگاه مهربانانه‌ای کرد و دوباره چشمانش را بست».این سخنان جنجالی بزرگ را به پا کرد و نهایتا منجر به عذر خواهی کاظم صدیقی شد.
نظر شما
آخرین اخبار
