با توجه به وضعیت امروز کشور و وجود چالشهای مختلف در عرصههای مختلف و به ویژه در بخش اقتصادی که منجر به تحمل دشواریهای معیشتی از سوی مردم شده است یکی از گزینههایی که برای برون رفت از این شرایط مطرح میشود حرکت به سمت معرفی و انتخاب یک رئیس جمهور تکنوکرات در 1400 است.
با توجه به وضعیت امروز
کشور و وجود چالشهای مختلف در عرصههای مختلف و به ویژه در بخش اقتصادی که
منجر به تحمل دشواریهای معیشتی از سوی مردم شده است یکی از گزینههایی که
برای برون رفت از این شرایط مطرح میشود حرکت به سمت معرفی و
انتخاب یک رئیس جمهور تکنوکرات در 1400 است. به طور کلی تکنوکراسی یا فن
سالاری که استفاده از مدیران کاربلد و کاردان را مدنظر
قرار میدهد تا
در راستای حل مشکلات و توسعه اقدماتی انجام شود بدون تردید میتواند برای
کشور مفید باشد. با این حال موضوعی که در این زمینه باید مورد توجه قرار
داد این است که با وجود انباشتی از مشکلات داخلی و خارجی نمیتوان انتظار
داشت یک رئیس جمهور تکنوکرات بتواند اقدام متفاوتی انجام دهد. اگر
تکنوکراسی به عنوان یک راه حل در این زمینه مورد توجه قرار گیرد لازمه
دستیابی به موفقیت است که کابینهای متشکل از تکنوکراتها نیز تشکیل شود و
در واقع این حرکت باید از حزب و تشکلهایی که مبانی تکنوکراسی و اعضایی
تکنوکرات دارند آغاز شود. در این صورت میتوان امیدوار بود حل مشکلات با
استفاده از راهکارهایی فن سالارانه با سرعت بیشتری
انجام شود. در واقع
حضور افرادی کاردان و فن سالار که براساس یک رویه منسجم به دنبال ارائه
برنامهای دقیق و کارآمد برای مواجهه با چالشهای مختلف کشور به ویژه در
حوزه اقتصادی باشند. اما پازل دستیابی به راهکار برای برون رفت از وضعیت
کنونی تنها به مدیران فن سالار نیاز ندارد بلکه به برخی تحولات سیاسی و
اقتصادی نیز در این زمینه نیاز است. به عبارتی وقتی کشور ذیل تحریمهایی
بسیار شدید قرار دارد توان مدیریتی بخشی از راه حل است بخش دیگر تلاش برای
تعامل بهتر با جهان به منظور رفع تحریمهای سنگین فعلی است. در واقع مدیر
بدون امکانات همچون سرباز بدون فشنگ است. سربازی که فشنگ ندارد به هر میزان
نیز سرباز ماهری باشد، نمیتواند کاری از پیش ببرد. مدیری که امکانات و
پشتوانههای مالی او در وضعیت نامناسبی باشد و در تحریمهای شدید گرفتار
باشد نیز طبیعتا با چالشهای زیادی مواجه میشود. بنابراین به نظر میرسد
تغییر در وضعیت فعلی کشور نیاز به راه حل یک بعدی ندارد که تکنوکراسی را
بتوان به عنوان گزینه مطلوب معرفی کرد و از آن انتظار تغییر شرایط را داشت
بلکه امروز با زنجیرهای از مشکلات مواجه هستیم که به ترکیبی از راهحلها
در کنارهم نیاز دارد تا بتوان بر موانع غلبه کرد. بنابراین تکنوکراسی لازم
است اما کافی نیست!