نسخه چاپی
ارسال به دوستان
آغاز کلام با غزل شورانگیز شیخ اجل سعدی شیرازی (رحمه‌الله علیه)، مرا به روزهای نوجوانی خود در شیراز مقابل سعدیه زیبا برد. در آن دوران از میان همه اشعار آن معجزه‌گر سخن، «ماه فروماند از جمال محمد» را ورد زبان داشتیم؛ بیتی که اشاره به بزرگ‌مردی دارد که تاریخ بشریت را از آغاز تا فرجام با نام خود معطر کرده است.
سر ارادت بر آستان حضرت دوست
مهدی رحمانیان . مدیرمسئول
چشم مرا تا به خواب دید جمالش/ خواب نمی‌گیرد از خیال محمد/
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی/ عشق محمد بس است و آل محمد
آغاز کلام با غزل شورانگیز شیخ اجل سعدی شیرازی (رحمه‌الله علیه)، مرا به روزهای نوجوانی خود در شیراز مقابل سعدیه زیبا برد. در آن دوران از میان همه اشعار آن معجزه‌گر سخن، «ماه فروماند از جمال محمد» را ورد زبان داشتیم؛ بیتی که اشاره به بزرگ‌مردی دارد که تاریخ بشریت را از آغاز تا فرجام با نام خود معطر کرده است. او کسی نیست جز حضرت محمد رسول‌الله (ص) که در دوران چیرگی تاریکی و ظلمت بر نور، یعنی در فاصله فراموشی تعالیم پیامبران پیشین تا ندای دوباره جبرئیل امین، مبعوث شد برای احیا و به‌کمال‌رساندن دوباره مکارم اخلاق. حاصل 23 سال تلاش ایشان در ترویج یکتاپرستی، اخلاق، معرفت، کرامت، انسانیت و احترام به یکدیگر در راستای برادری و برابری، برگ زرینی است بر تارک کتاب آموزش‌های انبیای الهی از آدم ابوالبشر تا نوح نبی، ابراهیم خلیل، موسی کلیم‌الله و عیسی روح‌الله. آرزوی رسل این بوده است که انسان‌ها از آغاز خلقت تا به امروز، جویندگان زندگی بهتر و در پی تعالی و بهره‌مندی در عین پایبندی به حق همزیستی و حیات باشند و از حذف و تعصب دوری ورزیده و مهر و مدارا را سرلوحه عمر بسیار کوتاه خود قرار دهند. اینکه تا چه میزان در جهان امروز و در جامعه ایران امروز، این تعالیم نورانی سرلوحه همگان قرار دارد، منظور این یادداشت نیست.
هدف ما از این یادداشت بیان این نکته است که در این سال‌ها خاصه در یک دهه اخیر در مسیر فعالیت‌های رسانه‌ای خود از صمیم قلب در مناسب‌های مختلف ملی و دینی دست به انتشار آثاری از صاحب‌نظران زده‌ایم؛ آثاری از صاحبان اندیشه و خرد که همگی در ستایش مقام شامخ رسول خدا (ص) بوده است. بدیهی است پرداختن به جایگاه رسول خاتم (ص) در روزهای پایانی ماه صفر، هفته گرامیداشت میلاد پر‌برکتشان در ربیع‌الاول یا روز بعثت آن وجود نورانی در ماه رجب، بیش از هر زمان دیگری امری برخاسته از باطن و عقیده همراهان من در «شرق» بوده است؛ این خواسته قلبی همواره دنبال شده و در این مسیر، استادان و گران‌مایگانی، در رثای ایشان دست به قلم برده‌اند و حاصل فکر و نظر آنان در «شرق» بازتاب داده شده است. پنجشنبه هفته گذشته نیز دو یادداشت خواندنی از استادان ارجمند حوزه و دانشگاه، آقایان محمد‌تقی فاضل‌میبدی و محمدرضا نوراللهیان در باب اهمیت رسول خاتم صلوات‌الله‌علیه و حضرت علی ابن موسی‌الرضا علیه‌السلام منتشر شد که تداوم همان مسیر مورد اشاره بود. در روزهایی که این نوع اقدامات به دلیل برخی نگرش‌ها، رو به کاستی رفته است، برخی افراد و محافل به‌‌جای همراهی، هم‌افزایی و همسویی با رسانه‌های مستقل و تقویت آنها و حمایت از تداوم این شیوه حسنه، براساس خواندن تیتر یک یادداشت، انواع نسبت‌های ناروا را به نویسنده و رسانه منتشرکننده آن داده‌اند که الحق جای تعجب و نگرانی دارد. آنچه مهم است، این است که همه ما باید با گفتار و رفتارمان مراقب حفظ شأن و جایگاه بزرگان دین، به‌ویژه وجود نازنین پیامبر گرامی اسلام و سایر اولیاءالله باشیم. چنانچه واژه به‌کار‌رفته درباره رحلت نبی مکرم اسلام باعث برداشت‌های ناصوابی شده، این‌جانب از مخاطبان فرهیخته «شرق» پوزش می‌طلبم و از سوی دیگر امید دارم افراد و جریان‌های سیاسی تلاش کنند بزرگان دین را مستمسکی برای علایق جناحی خود قرار ندهند. به هر تقدیر، آنچه گفته شده، اگر با نیت اصلاح و تذکار بیان شده، به دیده منت آن را می‌پذیریم و اگر آلوده به اغراض جریانی و انتخاباتی از سوی منتقدان بوده، دعای خیر ما همراهشان آن‌هم در آغاز بهار ماه‌ها که با میلاد خاتم‌النبیین آذین بسته شده است. ناگفته پیداست هرگز در مسیر ارادت ما به آن رسول آسمانی و رحمت‌آفرین، ذره‌ای خلل وارد نخواهد شد که به قول فخر دیگر شیراز، ایران و جهان، لسان‌الغیب حافظ: سر ارادت ما و آستان حضرت دوست که هر‌چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست
آغاز کلام با غزل شورانگیز شیخ اجل سعدی شیرازی (رحمه‌الله علیه)، مرا به روزهای نوجوانی خود در شیراز مقابل سعدیه زیبا برد. در آن دوران از میان همه اشعار آن معجزه‌گر سخن، «ماه فروماند از جمال محمد» را ورد زبان داشتیم؛ بیتی که اشاره به بزرگ‌مردی دارد که تاریخ بشریت را از آغاز تا فرجام با نام خود معطر کرده است. او کسی نیست جز حضرت محمد رسول‌الله (ص) که در دوران چیرگی تاریکی و ظلمت بر نور، یعنی در فاصله فراموشی تعالیم پیامبران پیشین تا ندای دوباره جبرئیل امین، مبعوث شد برای احیا و به‌کمال‌رساندن دوباره مکارم اخلاق. حاصل 23 سال تلاش ایشان در ترویج یکتاپرستی، اخلاق، معرفت، کرامت، انسانیت و احترام به یکدیگر در راستای برادری و برابری، برگ زرینی است بر تارک کتاب آموزش‌های انبیای الهی از آدم ابوالبشر تا نوح نبی، ابراهیم خلیل، موسی کلیم‌الله و عیسی روح‌الله. آرزوی رسل این بوده است که انسان‌ها از آغاز خلقت تا به امروز، جویندگان زندگی بهتر و در پی تعالی و بهره‌مندی در عین پایبندی به حق همزیستی و حیات باشند و از حذف و تعصب دوری ورزیده و مهر و مدارا را سرلوحه عمر بسیار کوتاه خود قرار دهند. اینکه تا چه میزان در جهان امروز و در جامعه ایران امروز، این تعالیم نورانی سرلوحه همگان قرار دارد، منظور این یادداشت نیست.
هدف ما از این یادداشت بیان این نکته است که در این سال‌ها خاصه در یک دهه اخیر در مسیر فعالیت‌های رسانه‌ای خود از صمیم قلب در مناسب‌های مختلف ملی و دینی دست به انتشار آثاری از صاحب‌نظران زده‌ایم؛ آثاری از صاحبان اندیشه و خرد که همگی در ستایش مقام شامخ رسول خدا (ص) بوده است. بدیهی است پرداختن به جایگاه رسول خاتم (ص) در روزهای پایانی ماه صفر، هفته گرامیداشت میلاد پر‌برکتشان در ربیع‌الاول یا روز بعثت آن وجود نورانی در ماه رجب، بیش از هر زمان دیگری امری برخاسته از باطن و عقیده همراهان من در «شرق» بوده است؛ این خواسته قلبی همواره دنبال شده و در این مسیر، استادان و گران‌مایگانی، در رثای ایشان دست به قلم برده‌اند و حاصل فکر و نظر آنان در «شرق» بازتاب داده شده است. پنجشنبه هفته گذشته نیز دو یادداشت خواندنی از استادان ارجمند حوزه و دانشگاه، آقایان محمد‌تقی فاضل‌میبدی و محمدرضا نوراللهیان در باب اهمیت رسول خاتم صلوات‌الله‌علیه و حضرت علی ابن موسی‌الرضا علیه‌السلام منتشر شد که تداوم همان مسیر مورد اشاره بود. در روزهایی که این نوع اقدامات به دلیل برخی نگرش‌ها، رو به کاستی رفته است، برخی افراد و محافل به‌‌جای همراهی، هم‌افزایی و همسویی با رسانه‌های مستقل و تقویت آنها و حمایت از تداوم این شیوه حسنه، براساس خواندن تیتر یک یادداشت، انواع نسبت‌های ناروا را به نویسنده و رسانه منتشرکننده آن داده‌اند که الحق جای تعجب و نگرانی دارد. آنچه مهم است، این است که همه ما باید با گفتار و رفتارمان مراقب حفظ شأن و جایگاه بزرگان دین، به‌ویژه وجود نازنین پیامبر گرامی اسلام و سایر اولیاءالله باشیم. چنانچه واژه به‌کار‌رفته درباره رحلت نبی مکرم اسلام باعث برداشت‌های ناصوابی شده، این‌جانب از مخاطبان فرهیخته «شرق» پوزش می‌طلبم و از سوی دیگر امید دارم افراد و جریان‌های سیاسی تلاش کنند بزرگان دین را مستمسکی برای علایق جناحی خود قرار ندهند. به هر تقدیر، آنچه گفته شده، اگر با نیت اصلاح و تذکار بیان شده، به دیده منت آن را می‌پذیریم و اگر آلوده به اغراض جریانی و انتخاباتی از سوی منتقدان بوده، دعای خیر ما همراهشان آن‌هم در آغاز بهار ماه‌ها که با میلاد خاتم‌النبیین آذین بسته شده است. ناگفته پیداست هرگز در مسیر ارادت ما به آن رسول آسمانی و رحمت‌آفرین، ذره‌ای خلل وارد نخواهد شد که به قول فخر دیگر شیراز، ایران و جهان، لسان‌الغیب حافظ: سر ارادت ما و آستان حضرت دوست که هر‌چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست
نظر شما
آخرین اخبار
