نسخه چاپی
ارسال به دوستان
صاحب صرافی هیتال در فیلمی که روز گذشته در دادگاه به نمایش گذاشته شد، ماجرای خودرو لوکس هدیه داده شده به مدیر بانک مرکزی را افشا کرد. مالک صرافی هیتال نیاز به خرید ۱۰۰ میلیون درهم معادل ۳۰ میلیون دلار داشت، اما کارگزاری‌های بانک مرکزی این مبلغ را به صرافی نمی‌فروختند. مدیر مبادلات بانک مرکزی با تماس با یک کارگزاری مشکل صرافی را حل کرد و یک بی‌ام و ۷۳۰ هدیه گرفت!
سرویس جامعه جوان
آنلاین: صاحب صرافی هیتال در فیلمی که روز گذشته در دادگاه به نمایش
گذاشته شد، ماجرای خودرو لوکس هدیه داده شده به مدیر بانک مرکزی را افشا
کرد. مالک صرافی هیتال نیاز به خرید ۱۰۰ میلیون درهم معادل ۳۰ میلیون دلار
داشت، اما کارگزاری‌های بانک مرکزی این مبلغ را به صرافی نمی‌فروختند. مدیر
مبادلات بانک مرکزی با تماس با یک کارگزاری مشکل صرافی را حل کرد و یک
بی‌ام و ۷۳۰ هدیه گرفت! این مدیر سابق بانک مرکزی سند BMW را هم به نام
شوهرخواهرش زد تا هیچ ردی به‌جا نماند.
سومین جلسه دادگاه برخی از مدیران سابق بانک مرکزی به ریاست قاضی مسعودی مقام روز گذشته برگزار شد.
در ابتدای دادگاه نماینده دادستان اظهار داشت: رصد‌های اطلاعاتی ضابطین و اقاریر دیگر متهمان پرونده و سایر قرائن موجود بیانگر آن است که دفتری که آقای صالحی (مدیر سابق تبادلات ارزی بانک مرکزی) در بعد از ظهر‌ها در آن حاضر می‌شد یک دفتر کاملاً پوششی برای ارتباط غیرمتعارف و ناصحیح با کارگزاران بانک مرکزی بوده‌است. صالحی پول از افراد می‌گرفت و به نام خود عمده سرمایه‌گذاری‌ها را در بورس انجام می‌داد. مثلاً اسدبیگی در بازپرسی گفت من ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار به صالحی دادم، اسد بیگی در جلسه قبل دادگاه اظهارات خود را تصحیح کرد و گفت که من معادل ریالی آن ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار را به صالحی دادم.
مسعود شاه‌محمدی در ادامه بیان داشت: دو کارمند صالحی در اظهاراتشان گفته‌اند ما ۲۰ عدد سکه را با بسته‌بندی صرافی آل علی فروختیم و صالحی گفت پول حاصله را خرج دفتر کنید. حال سؤال این است، آقای صالحی شما به عنوان کارمند رده بالای بانک مرکزی چرا باید با اشخاصی که کارشان صد درصد به شما گیر بود، مراوده مالی با بهانه‌های مختلف داشته باشید؟! شما ریت را می‌بستید (تعیین نرخ ارز می‌کردید)، چرا باید این مقدار مراوده مالی با این اشخاص به بهانه‌های مختلف داشته باشید؟!
اجاره‌نشینی در خیابان پیروزی!
نماینده دادستان خطاب به متهم گفت: یکی از کارمندان دفترتان در اظهارات خود گفته در تابستان ۹۶، ۸۰ سکه از اسدبیگی دریافت‌شده و به فروش رسیده‌است. محسن صالحی پاسخ داد: این دو نفر استشهادیه امضا و تأکید کرده‌اند، ما در اظهاراتمان نگفته ایم که سکه‌ای متعلق به اسد بیگی فروخته‌ایم، بنابر‌این مطلبی که نماینده دادستان گفت اقرار محسوب نمی‌شود. این اظهارات هم نزد ضابطین بیان شده‌است.
نماینده دادستان گفت: خیر، این اظهارات نزد بازپرس بیان شده‌است.
قاضی از متهم صالحی پرسید: اموالتان در سال ۹۶ چه میزان بود؟
متهم گفت: نمی‌دانم؛ ۵/ ۱ الی ۲ میلیارد. قاضی گفت: با خانه و ماشین و تشکیلات؟
صالحی گفت: خانه نداشتم. در خانه ۸۵ متری خیابان پیروزی مستأجر بودم. از ۵ میلیون تا ۸۰۰ میلیون به من برای سرمایه‌گذاری پول می‌دادند!
به نفع صرافی‌ها به ضرر بیت‌المال
در ادامه جلسه دادگاه نماینده دادستان بیان داشت: صالحی مدعی است نقشی در تعیین نرخ ارز نداشته است حال آنکه وی به کارمندانش می‌گفت من باید بگویم کدام نرخ بهتر است تا ارائه شود. صالحی ارتباطات مختلفی را با کارگزاران به کار می‌بست از جمله گروگان‌گیری و اخذ وجه از آن‌ها به واسطه سرمایه‌گذاری در بورس. روش دیگری که به واسطه آن صالحی از کارگزاران برای خدمات غیر قانونی پول می‌گرفت، تعیین نرخ ارز بود. صالحی از سایت‌های مختلف در فواصل زمانی مختلف طی روز نرخ ارز را استعلام می‌کرد و به کارمند خود پیام می‌داد که منتظر بمان و این نرخ را برای کارگزاران ارسال کن. در واقع صالحی با این کار خود و با این تعیین نرخ‌ها به ضرر بانک مرکزی و بیت‌المال کار می‌کرد و در ازای سودی که کارگزاران از این تغییر ریت نصیبشان می‌شد، طی تفاهمنامه‌های شفاهی مختلف با صالحی درصد بسیار بالایی از سود‌شان را به او پرداخت می‌کردند.
حل مشکل با یک تماس
در ادامه جلسه دادگاه، نماینده دادستان به ارتباط دیگر صالحی و آل علی پرداخت و گفت: کارگزاران بانک مرکزی در تعیین ریت (نرخ) ارز به صالحی وابسته بودند و صالحی هر چه به کارگزاران می‌گفت، آن‌ها می‌پذیرفتند. آل علی در سامانه نیما خالی فروشی می‌کرد. یعنی می‌گفت این درهم را می‌توانم بفروشم، اما در زمان تحویل، درهم وعده داده شده را در اختیار نداشت. در یک مورد مالک صرافی هیتال نیاز به خرید ۱۰۰ میلیون درهم معادل ۳۰ میلیون دلار داشت، اما کارگزاری‌های بانک مرکزی این مبلغ را به صرافی نمی‌فروختند. مدیر مبادلات بانک مرکزی با تماس با یک کارگزاری مشکل صرافی را حل کرد! آل علی هم در قبال این کار یک خودروی بی‌ام‌و به صالحی می‌دهد. صالحی از آنجایی که می‌خواهد ردی از خود بر جای نگذارد خودروی بی ام و را به نام شوهر خواهرش می‌کند. در ادامه جلسه دادگاه فیلم مواجهه آل علی با صالحی در خصوص یک دستگاه خودرو بی ام و پخش شد.
آل علی در فیلم مذکور در این زمینه می‌گوید: این خودرو را من به صالحی دادم. آن زمان یک فروش گسترده در سامانه نیما داشتیم. فردی بود که گفت ما این هفته ۳۰ میلیون یورو می‌فروشیم. معادل قولی که او داد شروع به فروختن چیزی حدود ۱۰۰ میلیون درهم کردیم. نتوانستیم بخریم و خیلی رفتم و آمدم. با آخرین کسی که تماس گرفتم صالحی بود. آل علی در مورد نحوه خرید این خودرو ادامه می‌دهد: به نمایشگاه رفتیم. به صاحب نمایشگاه گفتم دوستم می‌خواهد ماشین بخرد، او را کمک کنید. ماشین بی ام و ۷۳۰ را خود صالحی انتخاب کرد. پولش را من پرداخت کردم!
در نهایت قاضی مسعودی‌مقام با اعلام زمان بعدی دادگاه در ساعت ۹:۳۰ صبح روز ۸ مرداد ۹۹، ختم جلسه را اعلام کرد.
سومین جلسه دادگاه برخی از مدیران سابق بانک مرکزی به ریاست قاضی مسعودی مقام روز گذشته برگزار شد.
در ابتدای دادگاه نماینده دادستان اظهار داشت: رصد‌های اطلاعاتی ضابطین و اقاریر دیگر متهمان پرونده و سایر قرائن موجود بیانگر آن است که دفتری که آقای صالحی (مدیر سابق تبادلات ارزی بانک مرکزی) در بعد از ظهر‌ها در آن حاضر می‌شد یک دفتر کاملاً پوششی برای ارتباط غیرمتعارف و ناصحیح با کارگزاران بانک مرکزی بوده‌است. صالحی پول از افراد می‌گرفت و به نام خود عمده سرمایه‌گذاری‌ها را در بورس انجام می‌داد. مثلاً اسدبیگی در بازپرسی گفت من ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار به صالحی دادم، اسد بیگی در جلسه قبل دادگاه اظهارات خود را تصحیح کرد و گفت که من معادل ریالی آن ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار را به صالحی دادم.
مسعود شاه‌محمدی در ادامه بیان داشت: دو کارمند صالحی در اظهاراتشان گفته‌اند ما ۲۰ عدد سکه را با بسته‌بندی صرافی آل علی فروختیم و صالحی گفت پول حاصله را خرج دفتر کنید. حال سؤال این است، آقای صالحی شما به عنوان کارمند رده بالای بانک مرکزی چرا باید با اشخاصی که کارشان صد درصد به شما گیر بود، مراوده مالی با بهانه‌های مختلف داشته باشید؟! شما ریت را می‌بستید (تعیین نرخ ارز می‌کردید)، چرا باید این مقدار مراوده مالی با این اشخاص به بهانه‌های مختلف داشته باشید؟!
اجاره‌نشینی در خیابان پیروزی!
نماینده دادستان خطاب به متهم گفت: یکی از کارمندان دفترتان در اظهارات خود گفته در تابستان ۹۶، ۸۰ سکه از اسدبیگی دریافت‌شده و به فروش رسیده‌است. محسن صالحی پاسخ داد: این دو نفر استشهادیه امضا و تأکید کرده‌اند، ما در اظهاراتمان نگفته ایم که سکه‌ای متعلق به اسد بیگی فروخته‌ایم، بنابر‌این مطلبی که نماینده دادستان گفت اقرار محسوب نمی‌شود. این اظهارات هم نزد ضابطین بیان شده‌است.
نماینده دادستان گفت: خیر، این اظهارات نزد بازپرس بیان شده‌است.
قاضی از متهم صالحی پرسید: اموالتان در سال ۹۶ چه میزان بود؟
متهم گفت: نمی‌دانم؛ ۵/ ۱ الی ۲ میلیارد. قاضی گفت: با خانه و ماشین و تشکیلات؟
صالحی گفت: خانه نداشتم. در خانه ۸۵ متری خیابان پیروزی مستأجر بودم. از ۵ میلیون تا ۸۰۰ میلیون به من برای سرمایه‌گذاری پول می‌دادند!
به نفع صرافی‌ها به ضرر بیت‌المال
در ادامه جلسه دادگاه نماینده دادستان بیان داشت: صالحی مدعی است نقشی در تعیین نرخ ارز نداشته است حال آنکه وی به کارمندانش می‌گفت من باید بگویم کدام نرخ بهتر است تا ارائه شود. صالحی ارتباطات مختلفی را با کارگزاران به کار می‌بست از جمله گروگان‌گیری و اخذ وجه از آن‌ها به واسطه سرمایه‌گذاری در بورس. روش دیگری که به واسطه آن صالحی از کارگزاران برای خدمات غیر قانونی پول می‌گرفت، تعیین نرخ ارز بود. صالحی از سایت‌های مختلف در فواصل زمانی مختلف طی روز نرخ ارز را استعلام می‌کرد و به کارمند خود پیام می‌داد که منتظر بمان و این نرخ را برای کارگزاران ارسال کن. در واقع صالحی با این کار خود و با این تعیین نرخ‌ها به ضرر بانک مرکزی و بیت‌المال کار می‌کرد و در ازای سودی که کارگزاران از این تغییر ریت نصیبشان می‌شد، طی تفاهمنامه‌های شفاهی مختلف با صالحی درصد بسیار بالایی از سود‌شان را به او پرداخت می‌کردند.
حل مشکل با یک تماس
در ادامه جلسه دادگاه، نماینده دادستان به ارتباط دیگر صالحی و آل علی پرداخت و گفت: کارگزاران بانک مرکزی در تعیین ریت (نرخ) ارز به صالحی وابسته بودند و صالحی هر چه به کارگزاران می‌گفت، آن‌ها می‌پذیرفتند. آل علی در سامانه نیما خالی فروشی می‌کرد. یعنی می‌گفت این درهم را می‌توانم بفروشم، اما در زمان تحویل، درهم وعده داده شده را در اختیار نداشت. در یک مورد مالک صرافی هیتال نیاز به خرید ۱۰۰ میلیون درهم معادل ۳۰ میلیون دلار داشت، اما کارگزاری‌های بانک مرکزی این مبلغ را به صرافی نمی‌فروختند. مدیر مبادلات بانک مرکزی با تماس با یک کارگزاری مشکل صرافی را حل کرد! آل علی هم در قبال این کار یک خودروی بی‌ام‌و به صالحی می‌دهد. صالحی از آنجایی که می‌خواهد ردی از خود بر جای نگذارد خودروی بی ام و را به نام شوهر خواهرش می‌کند. در ادامه جلسه دادگاه فیلم مواجهه آل علی با صالحی در خصوص یک دستگاه خودرو بی ام و پخش شد.
آل علی در فیلم مذکور در این زمینه می‌گوید: این خودرو را من به صالحی دادم. آن زمان یک فروش گسترده در سامانه نیما داشتیم. فردی بود که گفت ما این هفته ۳۰ میلیون یورو می‌فروشیم. معادل قولی که او داد شروع به فروختن چیزی حدود ۱۰۰ میلیون درهم کردیم. نتوانستیم بخریم و خیلی رفتم و آمدم. با آخرین کسی که تماس گرفتم صالحی بود. آل علی در مورد نحوه خرید این خودرو ادامه می‌دهد: به نمایشگاه رفتیم. به صاحب نمایشگاه گفتم دوستم می‌خواهد ماشین بخرد، او را کمک کنید. ماشین بی ام و ۷۳۰ را خود صالحی انتخاب کرد. پولش را من پرداخت کردم!
در نهایت قاضی مسعودی‌مقام با اعلام زمان بعدی دادگاه در ساعت ۹:۳۰ صبح روز ۸ مرداد ۹۹، ختم جلسه را اعلام کرد.
نظر شما
آخرین اخبار
