طبق اصل تفکيک قوا به نوعي پذيرفتيم که هر قوهاي دقيقا به کار خود بپردازد، قوا از تداخل در امور يکديگر پرهيز کنند و قواي سه گانه صرفا به وظايفي که مطابق قانون اساسي برايشان مقرر شده، بپردازند. تداخل قوا در امور يکديگر محمل قانوني ندارد و حساسيت کار را از بين ميبرد.
طبق اصل تفکيک قوا به نوعي
پذيرفتيم که هر قوهاي دقيقا به کار خود بپردازد، قوا از تداخل در
امور يکديگر پرهيز کنند و قواي سه گانه صرفا به وظايفي که مطابق قانون
اساسي برايشان مقرر شده، بپردازند. تداخل قوا در امور يکديگر محمل
قانوني ندارد و حساسيت کار را از بين ميبرد. در ارتباط با بحث مبارزه
با فساد، يعني کساني که رشوه ميگيرند و از طريق نامشروع اموالي بهدست
ميآورند؛ در واقع هر فعل و انفعال مالي که شخصي بهناحق بگيرد و از
طريق بيتالمال به آلاف و الوفي برسد، مختلسين و سوءاستفادهکنندگان از
قانون در اين رابطه کم نداريم. اما به تدريج اصلاحاتي صورت گرفت و
قوانين ديگري وضع شد. در کنار همه اينها سازمانهاي نظارتي مثل بازرسي
کل کشور و ديوان محاسبات شکل گرفت که زيرمجموعه قوه قضائيه هستند و
کارشان هم دقيقا در ارتباط با همين مسائل است. در اين ارتباط خلأ قانوني
نداريم و چيز تازهاي هم نيست که بگوييم ميخواهيم مبارزه با فساد را از
همين امروز آغاز کنيم. نهايتا نمايندگان مجلس اگر نقصان يا ايرادي در
قوانين مربوطه ميبينند اصلاح کنند يا قوانين جديدي در خصوص برخورد
با اين افراد، که در نظام اقتصادي اخلال بهوجود ميآورند، وضع
کنند. اگر نمايندگان فکر ميکنند که ايراد، ابهام يا اشکالي در قوانين
مربوطه وجود دارد آنها را اصلاح کنند. کارکرد قوه مقننه مشخص است که
وضع و تصويب قوانين و نظارت است و به نحو ديگري در امور ساير قوا
نميتواند دخالت کند. بنابراين بهنظر ميرسد وقتي آقايان در خصوص
هر مسالهاي صحبت ميکنند بايد قدري در مسائل مربوطه تامل کنند و با
رعايت احتياط و در نظر گرفتن قانون و حيطه اختيارات خود -اگر وعده،
هشدار يا تذکري ميخواهند بدهند- صحبت کنند. اينکه مجلس در خصوص
مسائلي مثل مبارزه با فساد نظر بدهد در شرايطي که اين مسائل در
اختيارش نيست، اساسا دخالت در قواي ديگر محسوب ميشود و وجاهت قانوني
ندارد. طرح اين مسائل چنين امري را به اذهان متبادر ميکند که دستگاه
قضايي در وظايف خود نسبت به اين مساله کوتاهي ميکند؛ لذا نمايندگان به
اين مساله ورود کردهاند در حالي که اين مساله از اساس درست نيست.
تکرار يک موضوع بدون اينکه برخورد شود يا در عمل بدان توجه شود
حساسيت قضيه را کم ميکند. اينکه در خصوص مسائلي فشاري وارد شود و
سخنها سربدهند اما عمل نکنيم تاثير آن کمتر ميشود و جذابيت خود را
در جامعه از دست ميدهد. طي سالها مشاهده کردهايم که اينگونه
صحبتها به وفور مطرح شده اما به اندازه اظهارنظرها عملي نديدهايم و
فقط طرح موضوع بوده است. هر چند شايد اين مساله به اين موضوع
برميگردد که نهادهاي نظارتي بايد دقت بيشتري نظارت کنند و بيش از
شعار دادن، عمل کنند. در نتيجه بهتر است که قوه مقننه به امور محوله
خود بپردازد و وظيفه مبارزه با فساد را به متولي خاص آن يعني
قوهقضائيه محول کند.