«ابتکار» از تلاش برخی جریانهای اصولگرا برای کنار زدن قالیباف از صندلی ریاست مجلس گزارش میدهد
شهردار سابق تهران که حالا یکی از سرسختترین مدعیان کسب صندلی ریاست بهارستان است هر روز رقیبی جدید از درون خود جریان اصولگرا برای او قد علم میکند. یک بار با پایداریها میجنگد و روز دیگر احمدینژادیها را در مقابل خود میبیند.
الهام برخوردار
شهردار
سابق تهران که حالا یکی از سرسختترین مدعیان کسب صندلی ریاست بهارستان
است هر روز رقیبی جدید از درون خود جریان اصولگرا برای او قد علم میکند.
یک بار با پایداریها میجنگد و روز دیگر احمدینژادیها را در مقابل خود
میبیند. شاید هیچ وقت فکر نمیکرد حتی درصورت عدم حضور اصلاحطلبان او
برای رسیدن به صندلی ریاست اینچنین چالشهای مختلفی را در پیش داشته باشد.
در
زمان انتخابات هرچند پایداریها مانع سرلیستی اصولگرایان در انتخابات شدند
اما اینگونه وارد چالش نشده بود. حالا اما قضیه رویارویی درونی جناحهای
اصولگرایی خیلی جدیتر شده است، به گونهای که برخی طیفهای اصولگرا به
دنبال باز کردن پرونده قالیباف در زمان شهردار بودنش هستند. این طیف همان
پایداریها هستند که گویی قرار نیست به این آسانی میدان را برای او خالی
کنند.
زمانی که محمدعلی نجفی به عنوان شهردار انتخاب شد و موضوع تخلفات
دوره قالیباف و فسادهای رخ داده در آن زمان را مطرح کرد در آن زمان بسیاری
از جناحهای اصولگرا ماجرا را به دشمنی و رقابتهای جریانی ربط دادند. اما
حالا بعد از گذشت چند سال این بار موضوع تخلفات صورت گرفته در زمان شهرداری
قالیباف را برخی از طیفهای اصولگرا پیگیری کردهاند. درواقع حالا که
اختلافات درونی خود اصولگراها زیاد شده است و رقابتها برای کسب صندلی مجلس
یازدهم جدیتر شده پایداریها به عنوان رقیب و از مخالفان جدی شهردار سابق
در تلاش هستند تا با پیگیری دوباره تخلفات آن زمان مانع حضور او در مجلس
شوند.
حامیان دیروز مخالفان امروز
روز گذشته احمد توکلی، رئیس سازمان
دیدهبان شفافیت و عدالت در گفتوگو با «برنا» گفت: بنده مخالف فساد و
سوءاستفاده هستم و اینها را بنا به دلایل سیاسی نمیگویم، در واگذاریهای
شهرداری جرم و تخلف صورت گرفته است.
توکلی با تاکید بر اینکه بررسی
درمورد این تخلفات باید پیش از ورود به مجلس صورت میگرفت، تصریح کرد: وقتی
یک نفر میخواهد نماینده مجلس شود، شورای نگهبان صلاحیت آن فرد را بررسی
میکند. بر همین اساس، من نتایج بررسیهایی که انجام دادم را در قالب یک
نامه به شورای نگهبان ارسال کردم اما شورا سبک و سنگین نمیکند. روزی که
فهمیدند قالیباف اشکال دارد باتوجه به اینکه پُست کمی هم نداشت و شهرداری
نهاد کوچکی نیست، باید همان موقع اعلام میکردند نه حالا که یک ماه دیگر
میخواهند درمورد ریاست او رای بگیرند. اینگونه اقدامات سیاسی کاری و
تخریبی است که نتیجهای هم ندارد. این اظهارات احمدی توکلی درصورتی است که
او پیش از این در حمایت از قالیباف، شهردار اسبق تهران گفته بود: کارنامه
آقای قالیباف مملو از نقاط درخشان است و وقتی این کارنامه را ارزیابی
میکنیم، درمییابیم که در مجموع او لیاقت نمایندگی تهران را دارد. من او
را در قامت ریاست مجلس میبینیم زیرا کسی که میتواند در قامت نامزد
ریاستجمهوری رقابت کند، حتما و به مراتب میتواند رئیس مجلس هم بشود.
دعوای
درون جناحی اصولگرایان حالا این جریان سیاسی را با مشکل جدی روبهرو کرده
است. هرچند آنها یک بار دیگر در زمان انتخابات ریاستجمهوری ۹۶ قالیباف را
مجبور به کنارهگیری به نفع ابراهیم رئیسی کردند. اما حالا ماجرا خیلی
متفاوت است. این بار اصولگرایان پایداریها را در مقابل دارند که حتی از
اصولگرایی نیز عبور کردهاند. بنابراین حالا این جریان سیاسی باید بین این
دو یکی را انتخاب کند. البته اگر همچنان میخواهند شهردار سابق را به عنوان
یک نیروی اصولگرا حفظ کنند. آیا جعبه سیاه دوران مدیریت شهردار سابق باعث
فصل جدیدی در جریان اصولگرایی خواهد شد یا همچنان سربسته باقی خواهد ماند؟
پایدرایها در قبال چه امتیازاتی از این پیگیری دست خواهند کشید و
اصولگرایان تا کجا حاضر هستند برای محمدباقر قالیباف هزینه کنند؟
اما و اگرهای ماندن قالیباف در صحنه سیاسی
قالیباف
پیشتر از هم طیفان اصولگرایش ضربه خورده و همین باعث شد که با طرح ایده
نواصولگرایی راهی جدا از مسیر اصولگرایان را دنبال کند. راهی که به نظر
میرسید قرار است به انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ ختم شود اما یک ایستگاه
عقبتر به انتخابات مجلس ۹۸ رسید. سردار که هنوز سودای ریاستجمهوری را در
سر دارد شاید این بار میخواهد برای رسیدن به پاستور از راه بهارستان عبور
کند. به همین خاطر به کمتر از ریاست مجلس راضی نخواهد شد. قالیباف
شاخصترین چهره اصولگرایان در انتخابات اسفندماه ۹۸ بود اما همچنان برای
برخی اصولگرایان خط قرمز محسوب میشود. این طیف همان پایداریها هستند.
طیفی که در آن زمان با زیرکی تمام ضمن مخالفت با سرلیستی قالیباف توانستند
چهرههای زیادی از جبهه خود را راهی پارلمان یازدهم کردند و بیشترین سهم را
گرفتند. اما این پایان داستان اصولگرایان نیست و اتفاقا شروع سهمخواهیها
و جنگ جناحهاست. دعواها از زمانی شدت گرفت که بحث رئیس آینده مجلس آتی
مطرح شد. قطعا قالیباف برای پایداریها همچنان یک خط قرمز است و حاضر
نیستند به راحتی رای خود را پشت نام او بیاورند. خاصه برای جایگاه ریاست
مجلس. روایتها حکایت از برنامهریزیهای جدی برای حمله رسانهای و سیاسی
به قالیباف دارد که باز کردن پرونده شهردار سابق در زمان مدیریت او در
بهشت، جزو یکی از همین برنامههای پایداریهاست.
اما اینجا داستان
کاملا متفاوت است و قالیباف بعید به نظر میرسد دوباره حاضر باشد امتیازی
را از دست بدهد و در مقابل این تهدید پایداریها کوتاه بیاید. البته
اصولگرایان این بار شاید برای همیشه تکلیف خود را با قالیباف روشن کنند و
این بار سردار اجازه ندهد به او رودست بزنند. آیا این جریان سیاسی حاضر
خواهد شد که جعبه سیاه دوران مدیریت قالیباف در شهرداری بررسی شود یا نه در
مقابل پایداریها خواهند ایستاد؟ باید دید لابی کدام یک از این طیفها
قدرت و نفوذ بیشتری دارد. همچنین باید توجه داشت که مجلس یازدهم در شرایطی
کار خود را آغاز میکند که کشور درگیر بحران کروناست و وضعیت اقتصادی و
معیشتی مردم نیز به شدت تحت تاثیر آن قرار گرفته است. در چنین اوضاعی مردم
دیگر تحمل دعواهای سیاسی را ندارند بنابراین شاید اصولگرایان نیز به همین
خاطر جلوی این دعواهای سیاسی را بگیرند و اجازه ندهند وارد چالش جدیدی
شوند.