نسخه چاپی
ارسال به دوستان
اين روزها که کرونا در آشفته بازار تصميمات متشتت، از قم و مشهد تا مشهد و گيلان را در بحران فرو برده و تهراني‌ها هم مثل رسانه ملي در گرداب اخبار ضد و نقيض گرفتارند، جاي خالي آيت‌ا... هاشمي بدجوري به چشم مي‌آيد.
اين روزها که کرونا در
آشفته بازار تصميمات متشتت، از قم و مشهد تا مشهد و گيلان را در بحران فرو
برده و تهراني‌ها هم مثل رسانه ملي در گرداب اخبار ضد و نقيض گرفتارند، جاي
خالي آيت‌ا... هاشمي بدجوري به چشم مي‌آيد. جاي خالي مرد عبور از بحران در
شرايطي ملموس‌تر شده است که برخي بزرگان کشور که بايد در اين اوضاع خطير،
يار و ياور رهبري باشند متاسفانه يا در وسط ميدان، گل به خودي مي‌زنند و
تصميمات مقابله با کرونا را وتو مي‌کنند و يا در گوشه‌اي امن، روزه سکوت
گرفته و ناجوانمردانه به ياري جامعه نمي‌آيند!
واقعيت آن است که در چهل سال گذشته، هر جا بحراني براي کشور پيش مي‌آمد نگاه‌ها همه به سمت هاشمي بود تا راهي بگشايد و چاره‌اي ساز کند. يک خطبه نمازجمعه‌اش براي آرام کردن ملتي کافي بود. هاشمي در مواقع بحراني يک گفت‌وگوي تلويزيوني مي‌کرد و استرس‌ها را مي‌شست. چون مردم قبولش داشتند. البته با کمي اغراق، حتي فکر مي‌کردند همه چيز زير سر هاشمي است! و مي‌گفتند هاشمي بخواهد جنگ مي‌شود، بخواهد صلح مي‌شود! فکر مي‌کردند هاشمي باشد اقتصاد درست مي‌شود، نباشد ورشکستگي در راه است! باور داشتند اگر هاشمي در بحران‌ها بگويد اوضاع درست مي‌شود، حتما مي‌شود! البته اين موضوع فقط براي داخل کشور نبود و وجود هاشمي در اطراف و اکناف کشور هم به همين‌گونه تاثير داشت و خيلي‌ها امروز معتقدند تنها دوره‌اي که بحران‌هاي خاورميانه به پايين‌ترين سطح خود رسيد دوره ميدانداري هاشمي در روابط ايران و عربستان بود و بعد از آن ديگر چنين اتفاقي نيفتاده و نخواهد افتاد. واقعيت تلخ آن است که امروز بحران کرونا در ايران مرد عبور از بحران ندارد. شخصيتي معتمد رهبري که نخواهد ماهي خود را از اين آب گل آلود بگيرد يا رقيب خود را از صحنه بدر کند. بحران کرونا امروز اگر هاشمي را داشت قطعا معجز‌ه‌اي در درمانش اتفاق نمي‌افتاد ولي به يقين مردم با حضور او دلگرمي و اتفاق بيشتري پيدا مي‌کردند، کشورهاي همسايه به احترام او، همراهي و همدلي بيشتري انجام مي‌دادند و از همه اينها مهم‌تر، با حضور و مقبوليت حداکثري هاشمي براي سران سه قوه، مجمع تشخيص مصلحت نظام مي‌توانست به‌عنوان ستاد فرماندهي مقابله با بحران کرونا با اذن لازم از رهبري، به مسائلي از قبيل قرنطينه شهرهاي مذهبي با قاطعيت ورود پيدا کرده و با هدايت و کنترل رسانه ملي و همراهي مراجع و شخصيت‌هاي برجسته کشور، اتحاد استراتژيک لازم را براي عبور از اين بحران کم سابقه -و شايد بي‌سابقه- را در دو مرحله «کنترل بيماري» و کاهش تبعات اقتصادي- اجتماعي و امنيتي بعد از آن مهيا نمايد. پيشنهاد نگارنده در اين شرايط خطير و فقدان شخصيت کم نظيري همچون آيت‌ا... هاشمي به‌عنوان بازوي بي‌بديل امام و رهبري اين است که در راستاي عبور متحد از بحران کرونا، رئيس جمهور با اذن لازم از رهبري در جايگاه فرماندهي ميدان مقابله با کرونا قرار گرفته و همه قوا، مراجع، امام‌جمعه‌ها، رسانه ملي و نهادهاي نظامي و امنيتي به‌صورت يکپارچه به ياري بالاترين مقام اجرايي کشور بشتابند تا شايد فرصت مقابله ملي و فراگير با اين ويروس بحران آفرين بيش از اين از دست نرود که قطعا ادامه مسير فعلي نتايج خوبي براي آينده کشور در پي نخواهد داشت.
واقعيت آن است که در چهل سال گذشته، هر جا بحراني براي کشور پيش مي‌آمد نگاه‌ها همه به سمت هاشمي بود تا راهي بگشايد و چاره‌اي ساز کند. يک خطبه نمازجمعه‌اش براي آرام کردن ملتي کافي بود. هاشمي در مواقع بحراني يک گفت‌وگوي تلويزيوني مي‌کرد و استرس‌ها را مي‌شست. چون مردم قبولش داشتند. البته با کمي اغراق، حتي فکر مي‌کردند همه چيز زير سر هاشمي است! و مي‌گفتند هاشمي بخواهد جنگ مي‌شود، بخواهد صلح مي‌شود! فکر مي‌کردند هاشمي باشد اقتصاد درست مي‌شود، نباشد ورشکستگي در راه است! باور داشتند اگر هاشمي در بحران‌ها بگويد اوضاع درست مي‌شود، حتما مي‌شود! البته اين موضوع فقط براي داخل کشور نبود و وجود هاشمي در اطراف و اکناف کشور هم به همين‌گونه تاثير داشت و خيلي‌ها امروز معتقدند تنها دوره‌اي که بحران‌هاي خاورميانه به پايين‌ترين سطح خود رسيد دوره ميدانداري هاشمي در روابط ايران و عربستان بود و بعد از آن ديگر چنين اتفاقي نيفتاده و نخواهد افتاد. واقعيت تلخ آن است که امروز بحران کرونا در ايران مرد عبور از بحران ندارد. شخصيتي معتمد رهبري که نخواهد ماهي خود را از اين آب گل آلود بگيرد يا رقيب خود را از صحنه بدر کند. بحران کرونا امروز اگر هاشمي را داشت قطعا معجز‌ه‌اي در درمانش اتفاق نمي‌افتاد ولي به يقين مردم با حضور او دلگرمي و اتفاق بيشتري پيدا مي‌کردند، کشورهاي همسايه به احترام او، همراهي و همدلي بيشتري انجام مي‌دادند و از همه اينها مهم‌تر، با حضور و مقبوليت حداکثري هاشمي براي سران سه قوه، مجمع تشخيص مصلحت نظام مي‌توانست به‌عنوان ستاد فرماندهي مقابله با بحران کرونا با اذن لازم از رهبري، به مسائلي از قبيل قرنطينه شهرهاي مذهبي با قاطعيت ورود پيدا کرده و با هدايت و کنترل رسانه ملي و همراهي مراجع و شخصيت‌هاي برجسته کشور، اتحاد استراتژيک لازم را براي عبور از اين بحران کم سابقه -و شايد بي‌سابقه- را در دو مرحله «کنترل بيماري» و کاهش تبعات اقتصادي- اجتماعي و امنيتي بعد از آن مهيا نمايد. پيشنهاد نگارنده در اين شرايط خطير و فقدان شخصيت کم نظيري همچون آيت‌ا... هاشمي به‌عنوان بازوي بي‌بديل امام و رهبري اين است که در راستاي عبور متحد از بحران کرونا، رئيس جمهور با اذن لازم از رهبري در جايگاه فرماندهي ميدان مقابله با کرونا قرار گرفته و همه قوا، مراجع، امام‌جمعه‌ها، رسانه ملي و نهادهاي نظامي و امنيتي به‌صورت يکپارچه به ياري بالاترين مقام اجرايي کشور بشتابند تا شايد فرصت مقابله ملي و فراگير با اين ويروس بحران آفرين بيش از اين از دست نرود که قطعا ادامه مسير فعلي نتايج خوبي براي آينده کشور در پي نخواهد داشت.
نظر شما
آخرین اخبار
