جوزف بورل، مسئول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا که جانشین فدریکا موگرینی شده است، برای نخستینبار پس از قبول این سمت، به تهران سفر کرد و با حسن روحانی، علی لاریجانی و محمدجواد ظریف دیدار و گفتوگو داشت.
محمدرضا ستاری
جوزف بورل، مسئول جدید
سیاست خارجی اتحادیه اروپا که جانشین فدریکا موگرینی شده است، برای
نخستینبار پس از قبول این سمت، به تهران سفر کرد و با حسن روحانی، علی
لاریجانی و محمدجواد ظریف دیدار و گفتوگو داشت.
این در سفر در حالی
صورت گرفته که مناسبات میان ایران و اتحادیه اروپا و مهمتر از آن موضوع
برجام، از محوریترین بخشهای گفتوگوهای دیروز در تهران را تشکیل میداد؛
گفتوگوهایی که به نقل از سیدعباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه ایران، بسیار
صریح و شفاف با طرف اروپایی صورت گرفت.
هرچند از زمان انتشار خبر سفر
بورل به تهران، گمانهزنیهای مختلفی در خصوص دستاوردها و نتایج این دیدار
از سوی کارشناسان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و برخی از آنها نیز
زمینههایی از گشایش در مورد برجام را از جمله موارد مهم این سفر قلمداد
کردهاند، اما با بررسی تحولات گذشته و دورنمای آینده میتوان به نتایجی
متفاوت از گمانهزنیهای کنونی رسید.
نخست اینکه بورل در حالی به تهران
آمده که وضعیت توافق هستهای از هر زمان دیگری شکنندهتر است. این امر با
فعالشدن مکانیسم ماشه توسط سه کشور اروپایی در ماه گذشته، یکی از مهمترین
تحولات توافق هستهای پس از خروج آمریکا از برجام بود. هرچند اروپاییها
مدعی هستند که همچنان خواستار حفظ توافق هستهای به عنوان میراث دیپلماتیک و
چندجانبهگرایی خود هستند و روز شنبه نیز یکی از مقامات ارشد اروپا به
خبرگزاری رویترز گفته بود که آنها خواستار بازگشت برجام به شرایط عادی
هستند، اما شرایط موجود در برجام و نیز اختلافنظرهایی که در دو سوی تهران و
بروکسل وجود دارد، گویای ابهامات فروانی در خصوص آینده برجام است.
دوم
اینکه اگر اروپاییها توان و یا اراده حفظ و نگهداری برجام را در مقابل
تحریمهای آمریکا داشتند، در یک سال و نیم گذشته شرایط بسیار مساعدتر از
وضعیت کنونی برای افقگشایی در توافق هستهای بود. در آن زمان نه سطح
تنشها در منطقه خاورمیانه به این شدت افزایش یافته بود و نه اینکه وضعیت
میان ایران و آمریکا به نقطهای غیرقابل بازگشت رسیده بود.
مسئله سوم
این است که اروپاییها با فعالکردن مکانیسم ماشه که در واقع پاسخی به گام
پنجم هستهای ایران بود، اگر چه اعلام کردهاند که برنامهای برای بازگشت
تحریمهای بینالمللی علیه ایران ندارند، اما در صورت ارجاع پرونده به
شورای امنیت و با توجه به اینکه اکنون آمریکا بازیگر مسلط این شورا محسوب
میشود به سمت شلیک نهایی به بقایای برجام حرکت کردهاند.
چهارمین موضوع
این است که با توجه به اظهارنظرهای صریح مقامات سه کشور اروپایی، مبنی بر
لزوم یک توافق جامع با ایران و اینکه بوریس جانسون چندی قبل به صورت واضح
بیان کرده است که در توافق احتمالی آینده پیرو طرح ترامپ خواهیم بود، این
نتیجه حاصل میشود که اروپاییها به همراه ایالات متحده برای رسیدن به یک
توافق جدید با ایران قصد نابودی برجام را دارند تا با فعالکردن تحریمهای
بینالمللی چارهای به جز تندادن به مذاکرات جدید را برای تهران باقی
نگذارند.
در همین راستا و با توجه به موضع ایران در قبال توافق هستهای و
نیز دورنمای مشخص آن در آینده، صحبتهایی مبنی بر علاقه یا تلاش اروپا
برای حفظ برجام امری طبیعی و عادی محسوب میشود؛ چرا که به طور قطع آنها در
مواجهه با افکار عمومی به صراحت به بنبست پیشرو و دستهای بسته خود
اشاره نخواهند کرد. در نتیجه، در حالی که توافق هستهای دشوارترین روزهای
خود را سپری میکند، آنها از لزوم حفظ و تداوم آن سخن میگویند و در عمل
دقیقاً به سمتی گام برمیدارند که نتیجه نهایی آن در آیندهای نزدیک به جز
فروپاشی کامل توافق هستهای چیزی دیگری نخواهد بود. در این میان، جمله
کلیدی را در بطن تحولات اخیر میان ایران و اروپا شخص جوزف بورل بیان کرد؛
جایی که بهصراحت از علاقه اتحادیه اروپا به گفتوگو با ایران و نیز حفظ
برجام سخن گفت، ولی درنهایت اذعان کرد که نقش او به عنوان مسئول سیاست
خارجی اتحادیه اروپا نقشی هماهنگکننده است و تصمیم اصلی در این خصوص را سه
کشور انگلیس، فرانسه و آلمان خواهند گرفت.