نسخه چاپی
ارسال به دوستان
در کوران حوادث اخیر عراق، هفته گذشته «مایک پنس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا در سفری به عراق به جای آنکه به بغداد برود، مستقیماً به پایگاه نظامی «عین‌الاسد» در استان الانبار رفت و بعد از دیدار با نظامیان آمریکائی مستقر در آن پایگاه و گفتگوئی قابل تامل با سران عشایر منطقه، به اربیل، مرکز اقلیم کردستان عراق رفت و با مسئولین این اقلیم مذاکره کرد و به آمریکا بازگشت.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
در کوران حوادث اخیر عراق، هفته گذشته «مایک پنس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا در سفری به عراق به جای آنکه به بغداد برود، مستقیماً به پایگاه نظامی «عین‌الاسد» در استان الانبار رفت و بعد از دیدار با نظامیان آمریکائی مستقر در آن پایگاه و گفتگوئی قابل تامل با سران عشایر منطقه، به اربیل، مرکز اقلیم کردستان عراق رفت و با مسئولین این اقلیم مذاکره کرد و به آمریکا بازگشت.
درست بعد از سفر «مایک پنس» بود که اغتشاشات در شهرهای عراق به‌ویژه نجف، ناصریه، و بعضی دیگر از مناطق حساس شدت گرفت که درنهایت به استعفای «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر منجر شد. این استعفا را نمی‌توان بدون در نظر گرفتن اهداف «سفر مایک پنس» به عراق تحلیل کرد، به‌ویژه آنکه وی در دیدار با سران عشایر استان الانبار که از شرایط دشوار زندگی مردم عراق با او سخن گفته بودند، نکات تامل‌برانگیزی گفت که بسیاری از طرح‌ها و توطئه‌های آمریکا علیه دولت عادل عبدالمهدی را آشکار می‌کند.
عادل عبدالمهدی، حاضر نشده بود برای دیدار با معاون رئیس‌جمهور آمریکا به پایگاه نظامی «عین‌الاسد» برود کمااینکه سال گذشته نیز حاضر نشده بود دعوت «دونالد ترامپ» را برای دیدار با وی در همین پایگاه بپذیرد. سال گذشته، ترامپ در یک سفر مخفیانه و شبانه درحالی که چراغ‌های داخل هواپیما را خاموش کرده بودند به پایگاه نظامی عین‌الاسد رفت و دو ساعت بعد آنجا را به مقصد آمریکا ترک کرد و تا بعد از خروج از آسمان عراق اجازه نداد خبر این سفر منتشر شود.
مایک پنس، به سران عشایر استان الانبار گفته بود: «برای حل مشکلات خود از دولت عراق انتظاری نداشته باشید. از این پس پول از عربستان و امارات به سوی شما سرازیر خواهد شد و دو پایگاه عین‌الاسد و الحبانیه به مرکزهائی برای تحویل این پول‌ها تبدیل خواهند شد.»
نکته قابل توجه در این وعده مایک پنس اینست که حتی پول‌های عربستان و امارات ابتدا به دست نظامیان آمریکائی در دو پایگاه عین‌الاسد و الحبانیه خواهد رسید و سپس آنها آن پول‌ها را به سران عشایر الانبار خواهند داد. روشن است که این پول‌ها برای چه مصارفی داده خواهند شد و نظامیان آمریکائی مستقر در پایگاه‌های عین‌الاسد و الحبانیه چه شروطی برای تحویل این پول‌ها به سران عشایر دارند.
هرچند مایک پنس چنین طرحی را در نظر داشت ولی سران عشایر استان الانبار نگاه دیگری به او و طرح او داشتند بطوری که درباره این سخن معاون رئیس‌جمهور آمریکا گفتند: «ما از سخنان مایک پنس شگفت‌زده شدیم، چراکه در طول 16 سال گذشته دوستان آمریکائی ما از ایستادن در کنار دولت بغداد و حمایت از دموکراسی کشور سخن می‌گفتند و از ما می‌خواستند کنار دولت مرکزی باشیم اما با آمدن معاون ترامپ، حرف‌های جدیدی از طرف آمریکائی می‌شنویم که معانی زیادی دارد.»
این واقعه به روشنی نشان می‌دهد پول اغتشاشات نجف و سایر شهرها در روزهای گذشته از کجا تامین شده، طراح این اغتشاشات چه کسانی بودند، این وقایع چه اهدافی را دنبال می‌کنند و عادل عبدالمهدی قربانی چه توطئه‌ای شده است. منظور این نیست که عملکرد نخست‌وزیر عراق بی‌عیب و نقص بوده، بلکه نکته قابل توجه در این ماجرا اینست که فساد و فقر و بیکاری و سایر مشکلات عراق، ارثی است که از دولت‌های گذشته و شرایط این کشور به این دولت رسیده و چون عادل عبدالمهدی حاضر نشد غلام حلقه به گوش آمریکا باشد، تمام کاسه کوزه‌ها باید بر سر او بشکند.
هشدار حضرت آیت‌الله سیستانی که در بیانیه جمعه 8 آذر خود اعلام کردند اگر مردم صف خود را از اغتشاشگران جدا نکنند خطر جنگ داخلی و دیکتاتوری در انتظار عراق خواهد بود، باتوجه به واقعیت‌هائی که توضیح داده‌ایم، هشدار بجا و بموقعی است. تردیدی نیست که اغتشاشات عراق را تا اینجا آمریکا جهت‌دهی کرده و اگر مردم این کشور صفوف خود را از نفوذی‌ها جدا نکنند و فعالان سیاسی عراق هوشیاری به خرج ندهند، آینده این کشور را نیز آمریکا جهت‌دهی خواهد کرد. مطلوب آمریکا، استقرار دولتی در بغداد است که نوکر کاخ سفید باشد. ناکام ساختن آمریکا در این توطئه خطرناک، به هوشیاری فعالان سیاسی و تبعیت آنها از مرجعیت بستگی تام دارد.
در کوران حوادث اخیر عراق، هفته گذشته «مایک پنس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا در سفری به عراق به جای آنکه به بغداد برود، مستقیماً به پایگاه نظامی «عین‌الاسد» در استان الانبار رفت و بعد از دیدار با نظامیان آمریکائی مستقر در آن پایگاه و گفتگوئی قابل تامل با سران عشایر منطقه، به اربیل، مرکز اقلیم کردستان عراق رفت و با مسئولین این اقلیم مذاکره کرد و به آمریکا بازگشت.
درست بعد از سفر «مایک پنس» بود که اغتشاشات در شهرهای عراق به‌ویژه نجف، ناصریه، و بعضی دیگر از مناطق حساس شدت گرفت که درنهایت به استعفای «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر منجر شد. این استعفا را نمی‌توان بدون در نظر گرفتن اهداف «سفر مایک پنس» به عراق تحلیل کرد، به‌ویژه آنکه وی در دیدار با سران عشایر استان الانبار که از شرایط دشوار زندگی مردم عراق با او سخن گفته بودند، نکات تامل‌برانگیزی گفت که بسیاری از طرح‌ها و توطئه‌های آمریکا علیه دولت عادل عبدالمهدی را آشکار می‌کند.
عادل عبدالمهدی، حاضر نشده بود برای دیدار با معاون رئیس‌جمهور آمریکا به پایگاه نظامی «عین‌الاسد» برود کمااینکه سال گذشته نیز حاضر نشده بود دعوت «دونالد ترامپ» را برای دیدار با وی در همین پایگاه بپذیرد. سال گذشته، ترامپ در یک سفر مخفیانه و شبانه درحالی که چراغ‌های داخل هواپیما را خاموش کرده بودند به پایگاه نظامی عین‌الاسد رفت و دو ساعت بعد آنجا را به مقصد آمریکا ترک کرد و تا بعد از خروج از آسمان عراق اجازه نداد خبر این سفر منتشر شود.
مایک پنس، به سران عشایر استان الانبار گفته بود: «برای حل مشکلات خود از دولت عراق انتظاری نداشته باشید. از این پس پول از عربستان و امارات به سوی شما سرازیر خواهد شد و دو پایگاه عین‌الاسد و الحبانیه به مرکزهائی برای تحویل این پول‌ها تبدیل خواهند شد.»
نکته قابل توجه در این وعده مایک پنس اینست که حتی پول‌های عربستان و امارات ابتدا به دست نظامیان آمریکائی در دو پایگاه عین‌الاسد و الحبانیه خواهد رسید و سپس آنها آن پول‌ها را به سران عشایر الانبار خواهند داد. روشن است که این پول‌ها برای چه مصارفی داده خواهند شد و نظامیان آمریکائی مستقر در پایگاه‌های عین‌الاسد و الحبانیه چه شروطی برای تحویل این پول‌ها به سران عشایر دارند.
هرچند مایک پنس چنین طرحی را در نظر داشت ولی سران عشایر استان الانبار نگاه دیگری به او و طرح او داشتند بطوری که درباره این سخن معاون رئیس‌جمهور آمریکا گفتند: «ما از سخنان مایک پنس شگفت‌زده شدیم، چراکه در طول 16 سال گذشته دوستان آمریکائی ما از ایستادن در کنار دولت بغداد و حمایت از دموکراسی کشور سخن می‌گفتند و از ما می‌خواستند کنار دولت مرکزی باشیم اما با آمدن معاون ترامپ، حرف‌های جدیدی از طرف آمریکائی می‌شنویم که معانی زیادی دارد.»
این واقعه به روشنی نشان می‌دهد پول اغتشاشات نجف و سایر شهرها در روزهای گذشته از کجا تامین شده، طراح این اغتشاشات چه کسانی بودند، این وقایع چه اهدافی را دنبال می‌کنند و عادل عبدالمهدی قربانی چه توطئه‌ای شده است. منظور این نیست که عملکرد نخست‌وزیر عراق بی‌عیب و نقص بوده، بلکه نکته قابل توجه در این ماجرا اینست که فساد و فقر و بیکاری و سایر مشکلات عراق، ارثی است که از دولت‌های گذشته و شرایط این کشور به این دولت رسیده و چون عادل عبدالمهدی حاضر نشد غلام حلقه به گوش آمریکا باشد، تمام کاسه کوزه‌ها باید بر سر او بشکند.
هشدار حضرت آیت‌الله سیستانی که در بیانیه جمعه 8 آذر خود اعلام کردند اگر مردم صف خود را از اغتشاشگران جدا نکنند خطر جنگ داخلی و دیکتاتوری در انتظار عراق خواهد بود، باتوجه به واقعیت‌هائی که توضیح داده‌ایم، هشدار بجا و بموقعی است. تردیدی نیست که اغتشاشات عراق را تا اینجا آمریکا جهت‌دهی کرده و اگر مردم این کشور صفوف خود را از نفوذی‌ها جدا نکنند و فعالان سیاسی عراق هوشیاری به خرج ندهند، آینده این کشور را نیز آمریکا جهت‌دهی خواهد کرد. مطلوب آمریکا، استقرار دولتی در بغداد است که نوکر کاخ سفید باشد. ناکام ساختن آمریکا در این توطئه خطرناک، به هوشیاری فعالان سیاسی و تبعیت آنها از مرجعیت بستگی تام دارد.
نظر شما
آخرین اخبار
