نسخه چاپی
ارسال به دوستان
در روزهای گذشته نهادهای امنیتی به جهت حفظ امنیت مردم و با هدف قطع ارتباط آشوبگران با کانال‌های مدیریت آشوب در خارج از کشور، دسترسی به اینترنت را محدود کردند.
سرویس سیاسی-در روزهای
گذشته نهادهای امنیتی به جهت حفظ امنیت مردم و با هدف قطع ارتباط آشوبگران
با کانال‌های مدیریت آشوب در خارج از کشور، دسترسی به اینترنت را محدود
کردند.
همزمان با این اقدام، جیغ بنفش مقامات آمریکایی و رسانه‌های معاند بلند شد. رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات و برخی نماینده‌های عضو فراکسیون امید مجلس نیز در اقدامی تأمل برانگیز با کاخ سفید و رسانه‌های معاند همصدا شده و خواستار رفع محدودیت‌های اینترنتی شدند.
عصبانیت مقامات آمریکایی و رسانه‌های معاند از ایجاد محدودیت در دسترسی به اینترنت به این دلیل بود که آنها از یک‌سو با انتشار اخبار غلط در بستر فضای مجازی افکارعمومی را تهییج می‌کردند و از سوی دیگر از بستر همین فضای مجازی به ارتباط با آشوبگران و سازماندهی اغتشاشات می‌پرداختند.
در همین راستا، مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا صراحتا فراخوان داد که آشوبگران از طریق تلگرام فیلم و تصویر برای وی ارسال کنند.
مقامات آمریکایی و رسانه‌های معاند در روزهای گذشته با این ادعا که کسب و کار اینترنتی مردم ایران دچار اخلال شده، فریاد وامصیبتا سر داده و خواستار رفع محدودیت‌های اینترنتی شدند. اما چه کسی است که نداند که آمریکا که حتی داروی مردم ایران را نیز تحریم کرده است و علنا آشوبگران را به آتش زدن اموال عمومی و خصوصی تشویق می‌کند، هیچگاه برای کسب و کار مردم ایران دلواپس نمی‌شود.
در روزهای گذشته اینترنت خانگی تهران و تعداد زیادی از کلانشهرهای کشور برقرار شد اما این وضعیت- ارتباط آشوبگران با کانال‌های مدیریت آشوب در خارج از کشور و ایجاد مشکل در کسب و کارهای اینترنتی- لزوم ایجاد شبکه ملی اطلاعات (اینترنت ملی) را بیش از پیش آشکار کرد.
رسانه‌های دولتی و نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس و رسانه‌های زنجیره‌ای در روزهای گذشته مطالب و اظهارات متعددی درباره لزوم توقف محدودیت‌های اینترنتی منتشر کردند اما هیچگاه به این مسئله‌اشاره نکردند که خرابکاری‌اشرار و اخلال در کسب و کار اینترنتی مردم، ناشی از تعلل دولت در راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات است.
شبکه ملی اطلاعات، ظرفیت لازم برای نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی در کشور به‌منظور توسعه خدمات الکترونیکی و دسترسی به اینترنت از طریق بستر ارتباطی باند پهن سراسری برای کسب‌وکارها و دستگاه‌های اجرایی را فراهم می‌کند اما متاسفانه هنوز به مرحله اجرای کامل نرسیده است.
سابقه طرح شبکه ملی اطلاعات
طرح شبکه ملی اطلاعات اولین بار در سال 85(دولت نهم) توسط معاون وزیر ارتباطات مطرح شد. طرح کلی شبکه ملی اطلاعات پس از رفت و آمدهای چند ساله سرانجام در سال 88 به تصویب مجلس رسید.
شورای عالی فضای مجازی در سال 95 مصوبه‌ای را با هدف تبیین الزامات فنی شبکه ملی اطلاعات تهیه و ابلاغ کرد و 6 محور تکالیفی را بر عهده وزارت ارتباطات قرارداد. سرفصل این محورها شامل مشخصه‌های ارتباطات در فضای مجازی کشور، استقلال شبکه، مدیریت شبکه، خدمات شبکه، امنیت و سالم‌سازی شبکه و درنهایت مدل اقتصادی شبکه ملی اطلاعات بود اما متاسفانه وزارت ارتباطات در اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات دچار قصور و تقصیرهای فراوان
شد.
تجربه موفق در دیگر کشورها
در حال حاضر شبکه ملی اطلاعات در کشورهایی از جمله کره جنوبی، استرالیا، چین، روسیه، هند و برزیل به عنوان شبکهای سریع، امن و ارزان مورد استفاده قرار گرفته و ضمن کاهش هزینه برای کاربران، زمینه سواستفاده دشمنان از بستر فضای مجازی را نیز به شدت کاهش داده است.
برای نمونه، کره جنوبی پرسرعت‌ترین اینترنت جهان را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد و اینترنت ملی یکی از دلایل اصلی سرعت پیشرفته در این کشور بوده است. کره جنوبی که از نظر آمادگی الکترونیک و پهنای باند رتبه نخست را در دنیا دارد و 80 درصد پهنای باندش داخلی است. یعنی شبکهای دارد که بی‌نیاز از ارتباطات خارجی، 80 درصد ارتباطات و انتقالات دیتای آن در داخل شبکه به گردش در می‌آید.
«شبکه ملی اطلاعات» یعنی «محدودیت»؟!
بخش قابل توجهی از افکارعمومی این تصور را دارد که کارکرد اصلی شبکه ملی اطلاعات، ایجاد محدودیت دسترسی خارجی به اینترنت و فیلترینگ است. این در حالی است که شبکه ملی اطلاعات به هیچ وجه به معنی ایجاد محدودیت در راه دسترسی به اینترنت نیست، بلکه می‌توان آن را به یک محوطه یا محفظه امن برای ارتباط اینترنتی داخلی تعبیر کرد که البته با دغدغه‌های امنیتی طراحی شده است.
به گزارش تابناک، این محوطه امن از دو بخش عمومی و اختصاصی تشکیل شده که بخش اختصاصی آن مربوط به ارتباط نهادهای حاکمیتی و دستگاه‌های اجرایی و بنگاه‌های مالی با یکدیگر است و بخش عمومی آن مربوط به ارتباط اینترنتی سایر کاربران و شهروندان.
به عبارت دیگر، دغدغه اصلی در این طرح مباحث مربوط به امنیت اطلاعات کاربران ایرانی و استقلال نسبی از اینترنت بین‌المللی است. در حال حاضر، پهنای باند بین‌المللی برای اینترنت در اختیار شرکت‌های بزرگ خارجی است که در صورت نیاز به وارد کردن فشار به یک کشور مانند ایران، می‌توانند اقدام به قطع این دسترسی کرده و در نتیجه در صورت نبود شبکه داخلی، تمامی خدمات مبتنی بر اینترنت در کشور فلج خواهد شد. وجود شبکه ملی اطلاعات این تهدید بالقوه را از بین می‌برد.
افزایش امنیت اطلاعات کاربران از مهم‌ترین فواید شبکه ملی اطلاعات به شمار می‌رود. ضرورت امنیت شبکهای باعث شده است تا کشورهایی چون آلمان، روسیه، برزیل، چین و... در این راستا اقدامات مهمی را انجام بدهند.
هدف از اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات، کاهش هزینه‌های خرید پهنای باند، افزایش امنیت اطلاعات ملی، توسعه تجهیزاتی و اطلاعاتی، تبدیل شدن به شاهراه انتقال اطلاعات منطقه، توسعه نرم‌افزاری و مقوله‌هایی از این دست است.
وعده‌هایی که اجرا نشد!
مقامات ارشد دولت آقای روحانی در سال‌های اخیر وعده‌های متعددی درباره اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات مطرح کردند اما متاسفانه این وعده‌ها هیچگاه جامه عمل به خود نپوشید.
بر همین اساس شبکه ملی اطلاعات قرار بود در سال 97 نهایی شود اما در عمل با ضعف‌های اجرایی بسیاری همراه شد.
رهبر معظم انقلاب- 22 خرداد 96- در دیدار مسئولان نظام فرمودند: «یکی دیگر از چیزهایی که در مدیریت کشور -که بتوانید کشور را اداره کنید- تأثیر دارد، مسئله فضای مجازی است؛ فضای مجازی خیلی مهم است. در مسئله فضای مجازی، آنچه از همه مهم‌تر است، مسئله شبکه ملّی اطّلاعات است. متأسّفانِه در این زمینه کوتاهی شده، کاری که باید انجام بگیرد، انجام نگرفته؛ این [طور] نمی‌شود».
به گزارش رجا، کارشناسان معتقدند که دو گروه با اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات مخالف هستند. گروه اول دلالانی هستند که منافع مادی آنها در واردات پهنای باند به کشور و توزیع آن است و گروه دوم نیز طیفی هستند که با استقلال کشور در حوزه اینترنت مخالف هستند و احتمالا منافع سیاسی آنها به این وابستگی گره خورده است.
در روزهای گذشته، غلامرضا جلالی، رئیس‌سازمان پدافند غیرعامل کشور تاکید کرد:«تجارب تلخ چندسال گذشته و اغتشاشات اخیر نشان داد آن‌هایی که حامی شبکه ملی اطلاعات و شبکه ملی اجتماعی نیستند یا جاهل و یا مغرضند. شبکه ملی اطلاعات یعنی اینترنتی ارزان‌تر، سریع‌تر و امن‌تر که می‌تواند به عنوان مبنای توسعه اقتصادی کشور قلمداد گردد. آیا باز هم قرار است از اتفاقات اخیر به‌دلیل منافع سیاسی چشم‌پوشی شود و درس عبرت نگیریم؟!».
اقدامات جنایتکارانه اوباش اجاره‌ای در روزهای گذشته در به آتش کشیدن بانک، پمپ بنزین، پایگاه اورژانس، آمبولانس، ماشین آتش‌نشانی و به شهادت رساندن حافظان امنیت، بیش از پیش بر ضرورت ایجاد شبکه ملی اطلاعات صحه گذاشت.
در حال حاضر وزارت ارتباطات به عنوان اصلی‌ترین متولی این حوزه باید پاسخگوی اجرایی نشدن شبکه ملی اطلاعات باشد.
همزمان با این اقدام، جیغ بنفش مقامات آمریکایی و رسانه‌های معاند بلند شد. رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات و برخی نماینده‌های عضو فراکسیون امید مجلس نیز در اقدامی تأمل برانگیز با کاخ سفید و رسانه‌های معاند همصدا شده و خواستار رفع محدودیت‌های اینترنتی شدند.
عصبانیت مقامات آمریکایی و رسانه‌های معاند از ایجاد محدودیت در دسترسی به اینترنت به این دلیل بود که آنها از یک‌سو با انتشار اخبار غلط در بستر فضای مجازی افکارعمومی را تهییج می‌کردند و از سوی دیگر از بستر همین فضای مجازی به ارتباط با آشوبگران و سازماندهی اغتشاشات می‌پرداختند.
در همین راستا، مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا صراحتا فراخوان داد که آشوبگران از طریق تلگرام فیلم و تصویر برای وی ارسال کنند.
مقامات آمریکایی و رسانه‌های معاند در روزهای گذشته با این ادعا که کسب و کار اینترنتی مردم ایران دچار اخلال شده، فریاد وامصیبتا سر داده و خواستار رفع محدودیت‌های اینترنتی شدند. اما چه کسی است که نداند که آمریکا که حتی داروی مردم ایران را نیز تحریم کرده است و علنا آشوبگران را به آتش زدن اموال عمومی و خصوصی تشویق می‌کند، هیچگاه برای کسب و کار مردم ایران دلواپس نمی‌شود.
در روزهای گذشته اینترنت خانگی تهران و تعداد زیادی از کلانشهرهای کشور برقرار شد اما این وضعیت- ارتباط آشوبگران با کانال‌های مدیریت آشوب در خارج از کشور و ایجاد مشکل در کسب و کارهای اینترنتی- لزوم ایجاد شبکه ملی اطلاعات (اینترنت ملی) را بیش از پیش آشکار کرد.
رسانه‌های دولتی و نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس و رسانه‌های زنجیره‌ای در روزهای گذشته مطالب و اظهارات متعددی درباره لزوم توقف محدودیت‌های اینترنتی منتشر کردند اما هیچگاه به این مسئله‌اشاره نکردند که خرابکاری‌اشرار و اخلال در کسب و کار اینترنتی مردم، ناشی از تعلل دولت در راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات است.
شبکه ملی اطلاعات، ظرفیت لازم برای نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی در کشور به‌منظور توسعه خدمات الکترونیکی و دسترسی به اینترنت از طریق بستر ارتباطی باند پهن سراسری برای کسب‌وکارها و دستگاه‌های اجرایی را فراهم می‌کند اما متاسفانه هنوز به مرحله اجرای کامل نرسیده است.
سابقه طرح شبکه ملی اطلاعات
طرح شبکه ملی اطلاعات اولین بار در سال 85(دولت نهم) توسط معاون وزیر ارتباطات مطرح شد. طرح کلی شبکه ملی اطلاعات پس از رفت و آمدهای چند ساله سرانجام در سال 88 به تصویب مجلس رسید.
شورای عالی فضای مجازی در سال 95 مصوبه‌ای را با هدف تبیین الزامات فنی شبکه ملی اطلاعات تهیه و ابلاغ کرد و 6 محور تکالیفی را بر عهده وزارت ارتباطات قرارداد. سرفصل این محورها شامل مشخصه‌های ارتباطات در فضای مجازی کشور، استقلال شبکه، مدیریت شبکه، خدمات شبکه، امنیت و سالم‌سازی شبکه و درنهایت مدل اقتصادی شبکه ملی اطلاعات بود اما متاسفانه وزارت ارتباطات در اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات دچار قصور و تقصیرهای فراوان
شد.
تجربه موفق در دیگر کشورها
در حال حاضر شبکه ملی اطلاعات در کشورهایی از جمله کره جنوبی، استرالیا، چین، روسیه، هند و برزیل به عنوان شبکهای سریع، امن و ارزان مورد استفاده قرار گرفته و ضمن کاهش هزینه برای کاربران، زمینه سواستفاده دشمنان از بستر فضای مجازی را نیز به شدت کاهش داده است.
برای نمونه، کره جنوبی پرسرعت‌ترین اینترنت جهان را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد و اینترنت ملی یکی از دلایل اصلی سرعت پیشرفته در این کشور بوده است. کره جنوبی که از نظر آمادگی الکترونیک و پهنای باند رتبه نخست را در دنیا دارد و 80 درصد پهنای باندش داخلی است. یعنی شبکهای دارد که بی‌نیاز از ارتباطات خارجی، 80 درصد ارتباطات و انتقالات دیتای آن در داخل شبکه به گردش در می‌آید.
«شبکه ملی اطلاعات» یعنی «محدودیت»؟!
بخش قابل توجهی از افکارعمومی این تصور را دارد که کارکرد اصلی شبکه ملی اطلاعات، ایجاد محدودیت دسترسی خارجی به اینترنت و فیلترینگ است. این در حالی است که شبکه ملی اطلاعات به هیچ وجه به معنی ایجاد محدودیت در راه دسترسی به اینترنت نیست، بلکه می‌توان آن را به یک محوطه یا محفظه امن برای ارتباط اینترنتی داخلی تعبیر کرد که البته با دغدغه‌های امنیتی طراحی شده است.
به گزارش تابناک، این محوطه امن از دو بخش عمومی و اختصاصی تشکیل شده که بخش اختصاصی آن مربوط به ارتباط نهادهای حاکمیتی و دستگاه‌های اجرایی و بنگاه‌های مالی با یکدیگر است و بخش عمومی آن مربوط به ارتباط اینترنتی سایر کاربران و شهروندان.
به عبارت دیگر، دغدغه اصلی در این طرح مباحث مربوط به امنیت اطلاعات کاربران ایرانی و استقلال نسبی از اینترنت بین‌المللی است. در حال حاضر، پهنای باند بین‌المللی برای اینترنت در اختیار شرکت‌های بزرگ خارجی است که در صورت نیاز به وارد کردن فشار به یک کشور مانند ایران، می‌توانند اقدام به قطع این دسترسی کرده و در نتیجه در صورت نبود شبکه داخلی، تمامی خدمات مبتنی بر اینترنت در کشور فلج خواهد شد. وجود شبکه ملی اطلاعات این تهدید بالقوه را از بین می‌برد.
افزایش امنیت اطلاعات کاربران از مهم‌ترین فواید شبکه ملی اطلاعات به شمار می‌رود. ضرورت امنیت شبکهای باعث شده است تا کشورهایی چون آلمان، روسیه، برزیل، چین و... در این راستا اقدامات مهمی را انجام بدهند.
هدف از اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات، کاهش هزینه‌های خرید پهنای باند، افزایش امنیت اطلاعات ملی، توسعه تجهیزاتی و اطلاعاتی، تبدیل شدن به شاهراه انتقال اطلاعات منطقه، توسعه نرم‌افزاری و مقوله‌هایی از این دست است.
وعده‌هایی که اجرا نشد!
مقامات ارشد دولت آقای روحانی در سال‌های اخیر وعده‌های متعددی درباره اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات مطرح کردند اما متاسفانه این وعده‌ها هیچگاه جامه عمل به خود نپوشید.
بر همین اساس شبکه ملی اطلاعات قرار بود در سال 97 نهایی شود اما در عمل با ضعف‌های اجرایی بسیاری همراه شد.
رهبر معظم انقلاب- 22 خرداد 96- در دیدار مسئولان نظام فرمودند: «یکی دیگر از چیزهایی که در مدیریت کشور -که بتوانید کشور را اداره کنید- تأثیر دارد، مسئله فضای مجازی است؛ فضای مجازی خیلی مهم است. در مسئله فضای مجازی، آنچه از همه مهم‌تر است، مسئله شبکه ملّی اطّلاعات است. متأسّفانِه در این زمینه کوتاهی شده، کاری که باید انجام بگیرد، انجام نگرفته؛ این [طور] نمی‌شود».
به گزارش رجا، کارشناسان معتقدند که دو گروه با اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات مخالف هستند. گروه اول دلالانی هستند که منافع مادی آنها در واردات پهنای باند به کشور و توزیع آن است و گروه دوم نیز طیفی هستند که با استقلال کشور در حوزه اینترنت مخالف هستند و احتمالا منافع سیاسی آنها به این وابستگی گره خورده است.
در روزهای گذشته، غلامرضا جلالی، رئیس‌سازمان پدافند غیرعامل کشور تاکید کرد:«تجارب تلخ چندسال گذشته و اغتشاشات اخیر نشان داد آن‌هایی که حامی شبکه ملی اطلاعات و شبکه ملی اجتماعی نیستند یا جاهل و یا مغرضند. شبکه ملی اطلاعات یعنی اینترنتی ارزان‌تر، سریع‌تر و امن‌تر که می‌تواند به عنوان مبنای توسعه اقتصادی کشور قلمداد گردد. آیا باز هم قرار است از اتفاقات اخیر به‌دلیل منافع سیاسی چشم‌پوشی شود و درس عبرت نگیریم؟!».
اقدامات جنایتکارانه اوباش اجاره‌ای در روزهای گذشته در به آتش کشیدن بانک، پمپ بنزین، پایگاه اورژانس، آمبولانس، ماشین آتش‌نشانی و به شهادت رساندن حافظان امنیت، بیش از پیش بر ضرورت ایجاد شبکه ملی اطلاعات صحه گذاشت.
در حال حاضر وزارت ارتباطات به عنوان اصلی‌ترین متولی این حوزه باید پاسخگوی اجرایی نشدن شبکه ملی اطلاعات باشد.
نظر شما
آخرین اخبار
