حفظ برند ایران مهم است نه ظریف

گروه سیاسی/ محمدجواد ظریف دیروز در نشستی با فعالان فضای مجازی به سؤال‌هایی در زمینه چالش‌های عرصه، اصول و اهداف دستگاه دیپلماسی پاسخ داد و گفت: وزارت خارجه نماینده همه ایران است و وظیفه دفاع از عملکرد کل نظام را برعهده دارد در حالی که سایر دستگاه‌ها از عملکرد خود دفاع می‌کنند.
به گزارش ایرنا، وزیر امور خارجه در این نشست گفت: ما عادت کرده‌ایم سرمان را بالا بگیریم حاضر نیستیم چون برخی کشورها عمل کنیم. ظریف گفت: اگر ۱۰ سال دیگر به برجام نگاه کنند، آن را یکی از موفق‌ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی خواهند دید. اما من مدافع برجام نیستم. باید از منافع ایران در برجام دفاع کنم. در این شرایط است که می‌توانیم از قدرت خارجی امتیاز بگیریم.

 استعفایم برای حفظ برند ایران بود
وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنان خود با فعالان حوزه فضای مجازی درباره استعفایش گفت: دوستان می‌گویند چرا من آن شب استعفا کردم؟ چون تلاش من حفظ برند ایران بود. آن شب من به این نتیجه رسیدم دیگر من برند ایران نیستم. اگر می‌خواستم برند ظریف باشد، جایزه صلح نوبل را می‌گرفتم یعنی خیلی راحت بود. ظریف اضافه کرد: آن شبی که قرار بود جایزه صلح نوبل را اعلام کنند، کسی به من زنگ زد و گفت سخنرانی‌ات را نوشتی؟ به او گفتم خیالت راحت راحت باشد، به من جایزه صلح نوبل نخواهند داد. دو سال متوالی بالاترین امتیاز جایزه نوبل را بنده داشتم. آن بنده خدا هم پاسوز ما شد. خانم موگرینی هم پاسوز ما شد. برای اینکه قرار نبود برند یک فرد را دنبال کنم، قرار بود برند ایران را دنبال کنم.
وزیر امور خارجه افزود: تفاوت وزارت خارجه با سایر وزارتخانه‌ها این است که آنها از عملکرد خودشان دفاع می‌کنند ولی وزارت خارجه موظف است از عملکرد کسانی دفاع کند که بیشترین حمله را به او می‌کنند. من در خارج ایران نماینده کل ایرانم نه نماینده ظریف یا وزارت خارجه. حتی از سازندگان گاندو و کسانی که شب و روز به ما حمله می‌کنند باید دفاع کنم. وی با بیان اینکه برجام یکی از برجسته‌ترین تجربیات جمهوری اسلامی ایران است، گفت:‌ من مدافع برجام نیستم من مدافع جمهوری اسلامی ایران هستم. اگر از منافع برجام دفاع کنم، باید امتیاز بدهم اما وقتی از منافع جمهوری اسلامی دفاع می‌کنم، می‌توانیم از قدرت خارجی امتیاز بگیریم. ظریف تصریح کرد: برند ایران باید حفظ شود. وظیفه ما در وزارت خارجه حفظ برند ایران است نه یک فرد، تفکر یا دستگاه.

کسانی که علیه من دروغ می‌گفتند همه از آلبانی نبودند
ظریف گفت: برخی کمپین‌های رسانه‌ای در حمایت و علیه من تشکیل شد. دوستان آدرس کسانی را که به من اتهام دروغگویی می‌زدند درآوردند، همه‌شان از آلبانی نبودند اینجا هم هستند دوستانی که شبانه روز این زحمت را می‌کشند حتی اگر قرار باشد همصدای دیگران شوند. واقعیت این است در حوزه خارجی باید منافع ملی را در نظر بگیریم. امروز دوستان و فعالان فضای مجازی از جناح‌های مختلف اینجا هستند و باید بگویم سیاست ما این است که وزارت خارجه را گرفتار سیاست نکنیم. البته من هم نظرات خاص خودم را دارم اما معتقدم نباید درگیر مسائل داخلی باشیم. متأسفانه ما را وارد سیاست‌های داخلی کردند و این به ضرر کشور است. سیاست خارجی وجه‌المصالحه دعواهای سیاسی داخلی نیست، چطور است ترامپ اگر بگوید هفت تریلیون دلار در منطقه خرج کردیم و ضرر کردیم حرفش را تیتر می‌کنیم اما اگر بگوید جان کری از پس ظریف برنیامد را باور نمی‌کنیم؟

شش سال پیش گفتم آمده‌ام برای قربانی شدن
همان طور که پهپاد امریکایی را زدیم، سیاست خارجی‌اش هم مورد هدف قرار می‌گیرد. چرا می‌توانیم پهپاد را بزنیم اما در سیاست خارجی نه. چرا شکست پهپاد را می‌بینیم و شکست سیاست خارجی امریکا  را نمی‌بینیم؟ چرا بی‌اعتمادی و ناامیدی را به جامعه تزریق می‌کنیم. البته امید به دیگری داشتن سم مهلک است اما اینکه به مردم بگوییم اگر با خارجی صحبت کردی حتماً سرت کلاه می‌رود، چه فایده‌ای دارد. آقای جوادی آملی به من گفت وقتی با اینها دست می‌دهی، بعدش انگشتانت را بشمار. برخی دوستان خیلی انقلابی در مذاکره‌ای برخورد ما را دیدند و گفتند چرا روی یک کلمه اینقدر اصرار می‌کنی که باشد و در پاسخ گفتم به خدا بر سر برجام هم همین کار را کردم اما شما با من این طور برخورد کردید. من متوجه نمی‌شوم چرا برخی می‌خواهند با تخریب به اهداف‌شان برسند و اعتماد و امید مردم را سلب کنند. رئیس دستگاه دیپلماسی خاطرنشان کرد: از وزارت خارجه توقع نداشته باشید به جای کار روی برند ایران، روی برند وزارت خارجه کار کند. اگر آقای روحانی می‌گوید حاضرم به خاطر کشور قربانی شوم، من شش سال پیش گفتم آمده‌ام برای قربانی شدن، نه قهرمان شدن.

به هزینه این مردم شعار دادند
وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به پرسش منتقدی گفت: طرف دعوا شما نیستید طرف دعوای من جان کری‌ است. در یک جلسه کری به من گفت ما می‌توانیم فردو را بزنیم. خیال نکنید جایی است که نمی‌توانیم بزنیم. به او گفتم به فرض این که زدید بعد از آن چه؟ چقدر بعد از ویتنام موفق شدید؟ در عراق و افغانستان چه به دست آورده‌اید؟ می‌دانید که مردم ایران فرق می‌کنند. کری گفت به همین خاطر است که نمی‌خواهیم وارد دعوا شویم. رئیس دستگاه دیپلماسی افزود: ببینید من دعوایم آنجاست. دعوای شما نیست. شما به تنهایی به قاضی رفته اید، موفق هم بیرون آمدید. چون ما سکوت کردیم و حرف نزدیم. اینکه می‌گویید برجام یک جسد است. این جسد را خاک کنید. شش قطعنامه شورای امنیت را داشته باشید. آقای ترامپ هم برای شما جشن می‌گیرد و هیچ مشکلی ندارد. وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه یکسری گفتند قطعنامه کاغذپاره است رفتند شش قطعنامه علیه ایران برای کشور گرفتند، خاطرنشان کرد: هر چقدر به آنها التماس کردند که اگر قطعنامه‌ای بگیریم بدون رضایت امریکا نمی‌توانیم از آن قطعنامه بیرون بیاییم. آن وقت ریش ما گرو امریکا می‌شود. گوش نکردند و شعار دادند. به هزینه این مردم شعار دادند.

چرا با امریکا مذاکره کردیم
وی با طرح این سؤال که چرا ما مجبور شدیم با امریکا مذاکره کنیم؟ گفت: مذاکره با اعضای دائم شورای امنیت برای بیرون آمدن از قطعنامه شورای امنیت غیرقابل اجتناب است چون هرکدامشان می‌توانند خارج شدن شما را وتو کنند. رئیس دستگاه دیپلماسی با بیان اینکه ما هیچ کاری نکردیم مگر آنکه امریکا قبل از آن کاری را کرده باشد، ابراز داشت: همواره می‌گویند نقد داده‌ایم و نسیه گرفته‌ایم اما آقای ترامپ چه می‌گوید؟ آقای ترامپ می‌گوید ۱۵۰ میلیارد دلار نقد به ایران دادیم اما نسیه گرفته‌ایم. این حرف ترامپ است. من به شما می‌گویم ما هیچ اقدامی را انجام ندادیم مگر آنکه امریکا قبلش تعهد خود را انجام داده باشد. ظریف با بیان اینکه ما یک پیچ از نطنز را باز نکردیم قبل از آنکه اوباما امضا نکرده باشد، عنوان کرد: او کار دیگری نمی‌توانست بکند. ما چه کار می‌توانستیم بکنیم. آیا من می‌توانستم دختر اوباما را اینجا گروگان بگیرم؟ چکار می‌توانستیم که ما انجام ندادیم؟ من همان زمان هم می‌دانستم امریکا بدعهد است وگرنه بند ۳۶ و ۳۷ برجام با عبارت عدم تعهد طرف مقابل شروع نمی‌شد. وی افزود: بند ۳۶ برجام اول می‌گوید اگر ایران معترض به عدم پایبندی طرف مقابل شد می‌تواند اقداماتی را انجام دهد که ما هم‌اینک آن کارها را می‌کنیم. آیا ما براساس اعتماد مذاکره کردیم که این دو بند را در داخل برجام قرار داده‌ایم که اگر آنها به تعهداتشان عمل نکردند، ما می‌توانیم این کارها را بکنیم و تعهداتمان را انجام ندهیم.

وزارت خارجه از فقیرترین دستگاه‌های کشور است
وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنانش گفت:‌ الان هم معاونت اقتصادی بیشترین تمرکزش در تهاتر، بازارهای همسایگان و ترانزیت است و اینها چیزهایی است که می‌توانیم علیرغم تحریم از آن استفاده کنیم. من این رسم را ندارم که برای دفاع از وزارت خارجه بگویم فلان وزارتخانه خوب عمل نمی‌کند. این رسم را همه دارند که هر چه مشکل پیدا می‌شود، می‌گویند باید وزارت خارجه فعال شود. ظریف با بیان اینکه وزارت امور خارجه هزار و 200 دیپلمات دارد، افزود: مجموعه نیروی دیپلماسی و غیردیپلماسی ما کمتر از ۳ هزار نفر است. وزارت خارجه از فقیرترین دستگاه‌های کشور است و با کمتر از ۱۰۰ میلیون دلار بودجه اداره می‌شود.

۸۰ میلیارد دلار محقق شده بود، پدر جد ترامپ هم نمی‌توانست کاری بکند

وزیر امور خارجه گفت: اما چرا ناگزیر به مذاکره با امریکا  شدیم؟ چون شش قطعنامه شورای امنیت علیه ما گرفته بودند و ما ناچار بودیم برای آنکه بتوانیم این قطعنامه‌ها را برداریم، صحبت کنیم. این کار خیلی خوشایند من نیست. شما فکر می‌کنید دل من لک زده بود که با طرف امریکایی صحبت کنم؟  دلم لک زده که با آن بنده خدا در خیابان راه بروم تا در هر تظاهرات و راهپیمایی که در ایران می‌روم، از این خیابان بیایم و از خیابان بعدی بیرون بروم به خاطر آنکه برادران بلافاصله تابلوهایشان را که عکس من و یک گرگ در حال راه رفتن در یک خیابان هستیم، دست نگیرند. ظریف در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما بعد از برجام ۸۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی به ایران آوردیم. من چکار کنم  که کمتر از ۵ میلیارد دلار آن جذب شد.  اگر ۸۰ میلیارد دلار محقق شده بود، ترامپ که هیچ پدر جد ترامپ هم نمی‌توانست کاری بکند. چون آنقدر منابع اقتصادی در ایران شکل گرفته بود که هیچ کس نمی‌توانست ما را تحریم کند.  وزیر امور خارجه ادامه داد: البته دولت هم بحق سختگیری کرد و گفت اگر من این سرمایه‌گذاری را جذب کنم، پول آن از کجا در می‌آید ولی سختگیری‌های دیگری هم شد. ظریف یادآور شد: ما نمی‌توانیم با کسی قرارداد ببندیم و معامله انجام دهیم.
ما می‌توانیم ظرفیت‌های خارج را به داخل، و ظرفیت‌های داخلی را به خارجی‌ها معرفی کنیم.  من ۷۰ بازرگان را با خود به سفر می‌برم و در آنجا برایشان ملاقات می‌گذارم. دوستانی که با من سفر دارند، دیدند که بازرگانان و تجار را می‌بریم و آنها قرارداد می‌بندند و یادداشت تفاهم امضا می‌کنند.
اما اینکه یادداشت تفاهم برای اینکه در ایران عملیاتی شود باید سه سال دنبال آن بدوند، دیگر من نمی‌توانم عوض کنم. معاون اقتصادی من هم نمی‌تواند عوض کند.