کد خبر: ۹۶۷۶
تاریخ انتشار: ۰۲ آذر ۱۴۰۱ - ۱۲:۴۴
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
ایران در شرایطی است که مشکلات عدیده‌ای دارد و به‌همین دلیل اختلافات داخلی اوج گرفته‌است. واقعا چطور می‌شود برخی در این برهه دشوار اصرار به ندانم‌کاری دارند و نمی‌دانند رفتارهای غلط و رادیکال‌شان مردم و کشور را با چه تهدیدهایی مواجه می‌کند! در واقع وقتی مردم حس کنند، گروهی خود را خودی و آنها را غیرخودی می‌بینند.‌



ایران در شرایطی است که مشکلات عدیده‌ای دارد و به‌همین دلیل اختلافات داخلی اوج گرفته‌است. واقعا چطور می‌شود برخی در این برهه دشوار اصرار به ندانم‌کاری دارند و نمی‌دانند رفتارهای غلط و رادیکال‌شان مردم و کشور را با چه تهدیدهایی مواجه می‌کند! در واقع وقتی مردم حس کنند، گروهی خود را خودی و آنها را غیرخودی می‌بینند.‌ وقتی عده‌ای قلیل از همه امکانات شغلی برخوردارند و اکثریت جامعه شغل مناسب را رویایی محال می‌بینند، وقتی همه تریبون‌ها در اختیار گروهی خاص قرار می‌گیرد،‌ وقتی صدا و سیما که عنوان «ملی» را یدک می‌کشد، آشکارا فقط از یک‌سلیقه حمایت می‌کند و . . . می‌توانیم از بروز انشقاق در جامعه جلوگیری کنیم؟ پاسخ حتما «نه» است. تصمیم‌گیران باید صدای مردم را بشنوند و نظرات‌شان را بررسی کنند تا جایی که باید تغییرها را در دستور کار قرار بدهند. اینکه روی بعضی از مسایل پافشاری کنیم. یعنی اینکه نظرمان را «اصلح» بدانیم و به‌هیچ‌وجه حاضر نشویم، نظر غیر را بربتابیم، نتیجه‌اش این خواهد شد که مردم اعتمادشان به سیستم را از دست می‌دهند و حس بی‌اعتمادی رونق پیدا می‌کند. اگر مردم را صاحبان اصلی کشور بدانیم،‌ اگر بدانیم که قانون هر چه که باشد قابل‌تغییر است، اگر تندروی را کنار بگذایم، اگر کشور و نظام را فقط متعلق به خودمان ندانیم و ... می‌توانیم در آرامش و بدون هیچ ذهنیتی خواسته‌های مردم را بررسی کنیم و با علت‌یابی تا حد لازم با جامعه به همصدایی برسیم. با این توضیح که همصدایی می‌توان چاره‌ساز مشکلات باشد. متاسفانه گروه افراطی اصرار به ندانم‌کاری و نگاهِ تمامیت‌خواهانه دارد. تا زمانیکه ندانم‌کارها ندانند ندانم‌کاری‌های‌شان برای نظام، کشور و مردم چه دردسرهایی دارد، نمی‌توانیم به اصلاح امیدی داشته باشیم.
نام:
ایمیل:
* نظر: