نسخه چاپی
علی شریعتی
عضو اتاق بازرگانی ایران
بیشتر جریاناتی که در دو سال اخیر در عراق اتفاق افتاد، به واسطه منازعات و درگیریهای سیاسی داخل عراق بود که تاثیر زیادی در موضوعات اقتصادی هم داشت. برای اولین بار در تاریخ عراق ارزش پول ملی این کشور به یکباره دچار نوسان شد که اختلالی در بازار ایجاد کرد. اما سیستم بازاریابی ایران در عراق کمی با دیگر کشورها متفاوت است، استراتژی ایران بایدحفظ و توسعه بازار باشد ولی دیگر کشورها هم بیکار ننشستهاند. کشورهای عربنشین خصوصا به رهبری عربستان، بسیار علاقهمند به رخنه، حضور و ایجاد ارتباط با عراق هستند و میخواهند در این زمینه فعال باشند. بنابراین باید توجه داشته باشیم که اگر غفلت کنیم ممکن است بازارهای خود را از دست بدهیم. از سوی دیگر موسسات بزرگ خصولتی و دولتی از چند جناح سعی میکنند فعالیتهایی در عراق داشته باشند که همه اینها باید تجمیع شود و زیرنظر یک چتر باشد. اینطور که هر کسی جزیره ای عمل کند درست نیست. خطر جدی این است که موسسات بزرگ خصولتی در ایران بسیار خوشنام و دارای فعالیت هستند، متاسفانه در عراق این ویژگی را ندارند. باید کار بخش خصوصی در این میان مشخص شود، این فعالیتهای دولتی باعث ایجاد شبهه میشود که برآیند آن برای ما خیلی مثبت نیست. از آنجا که در بازار عراق همه طیفها و کشورها حضور دارند، الزاما قوانین و قواعدی که در داخل ایران داریم حاکم نیست. مردم عراق به دنبال بهرهبرداریهای سیاسی نیستند. دولت عراق بارها اعلام کرده که به دنبال دخالت نیستیم. حالا ایران کمکهای سیاسی یا نظامی میکند پروتکلهای خاص خود را دارد ولی دوست ندارند دولتیهای ایران در عراق تجارت کنند چراکه آنها را متصل به قدرت دانسته و این را یک بازی عادلانه نمیدانند. یعنی میگویند اینها دولت هستند و زور ما به دولت نمیرسد. تجار عراقی به تجار ایرانی احترام میگذارند اما به کارهای دولتی نه! چراکه میگویند اینها قدرت نامحدود دارند و ممکن است به ما آسیب بزنند. بنابراین گرچه کار شرکتهای بزرگ خصولتی مثبت است ما باید سعی کنند که در کارهای برونمرزی زیرساخت درست کنند و خود فعالیت مستقیم نکنند چون خروجی لازم را ندارد.