همان مشکلی که در دولت احمدینژاد رسانههای واقعی و مستقل با آن دولت داشتند کم کم در این دولت نیز در حال تکرار است. اگر صرفا بخواهم به یک نمونه اشاره نمایم نوع مواجهه این دولت با مسائلی است که مردم با آن درگیر هستند.
همان مشکلی که در دولت
احمدینژاد رسانههای واقعی و مستقل با آن دولت داشتند کم کم در این دولت
نیز در حال تکرار است. اگر صرفا بخواهم به یک نمونه اشاره نمایم نوع مواجهه
این دولت با مسائلی است که مردم با آن درگیر هستند. مصائب معیشتی موضوع
پنهان و یا پیچیدهای نیست که برخی در دولت تصور کنند با چند تیتر یک
روزنامههای کیهان، جوان و وطن امروز مرتفع شود و جامعه به این باور برسد
که آری؛ گرانی و تورم به اتمام رسیده است! خیر. در دولت احمدینژاد که
ملقب بود به معجزه هزاره سوم، حسین شریعتمداری و دوستانش و از سوی دیگر
انتشار برخی آمارهای شائبهبرانگیز غیر دقیق تلاش میشد تورم و فشار گرانی
بر گرده مردم نادیده انگاشته شود. این تناقضها کار را به جایی رساند که در
نهایت رئیس جمهور وقت با حالت تمسخر از مردم خواست از سوپر مارکت محله او
خرید کنند تا احساس نمایند که ارزانی شده است! این موضوع حتی در
مناظرههای انتخابات پرحاشیه و پر دامنه سال ۱۳۸۸ نیز رسوخ کرد و آن جمله
معروف یکی از کاندیداها در مورد فهمیدن و درک تورم از سوی «ننه جون اش» به
سوژه رسانهها و فعالان شبکههای اجتماعی تبدیل شد. ای کاش این دولت
از تجربه دولتهای نهم و دهم استفاده کند. آن دولت و محبانش راه به خطا
رفتند و متاسفانه همانها که چنین تزهای رسانهای را به احمدینژاد
میدادند امروز در حال مشاوره به این دولت هستند. جوهر این مطلب یک نکته بیشتر نیست: سید
ابراهیم رئیسی مراقب باشد با طناب پوسیده بازماندههای رسانهای دولت
احمدینژاد به چاه نرود. دستاورد را نمیتوان به زور در حلق مردم کرد، خلق
الله همین که برای خرید به سوپر مارکت محل بروند و خرید نمایند
میفهمند حال اقتصاد کشور بهتر یا بدتر شده است. چنین تیترهای مشعشعی که
روزنامههای مذکور در حمایت از دولت رئیسی به چاپ میرسانند بیش از آنکه
تبلیغ و به نفع دولت باشد ضد تبلیغ و به ضرر رئیس جمهور محترم است.