وقتی می‌گفتیم شفافیت برای این روزها بود!

حالا پرونده کرونا آلوده به خیلی مسائل شده است. بخشی، سیاسی بازی که نه لزومی دارد نه فایده‌ای بخشی، اسیر حاشیه آن هم حواشی دردناک! بخشی هم مخصوص دعوا و بگو - مگوی آقای وزیر و اطرافیان با صغیر و کبیر این سرزمین.

اینها یک معنا بیشتر ندارد و آن این که وزیر انتخاب شده از سوی دولت نه تنها ضعیف‌ترین است که شوربختانه، پرادعاترین نیز هست.

از قدیم‌الایام یادمان هست که با بیمار مدارا می‌کردند، با اطرافیان بیمار هم مدارا می‌کردند اصلا وقتی مصیبتی وارد می‌شد نظیر سیل و زلزله و بیماری‌های همه‌گیر، همه با هم مهربان می‌شدند، دولت همه امکانات خود را بسیج می‌کرد تا دردی را بکاهد، مصیبتی را جبران کند و ضرر و زیانی را پوشش دهد.در انواع بلایا این برخوردها را دیده‌ایم اما این روزها و در میانه بلای ویران‌کننده کرونا، مردم گوشه‌ای ایستاده و نشسته و شاهد دعوای رئیس‌جمهور و رئیس دفتر رئیس‌جمهور هستند با وزیر بهداشت! بعد خبر می‌رسد در تقسیم و تزریق واکسن کرونا انواع بی‌تدبیری‌ها، سوءمدیریت‌ها و پلشتی‌ها رخ داده بعد شروع می‌کنیم به مرور رخ داده‌ها و نوشته‌ها و هشدارها بعد به این نتیجه می‌رسیم که اساسا بعد آمدن سعید نمکی دولت یک «وزیر» کم دارد و این یک وزیر باعث می‌شود دولت چه مهره‌هایی که از دست بدهد آن هم دولتی که زیرسخت‌ترین و سنگین‌ترین فشارها است.

این روزها، ما رسانه‌ای‌ها به جای آقای وزیر خجالت می‌کشیم از این که تیتر بزنیم مسئولان به جای پاکبان‌ها واکسن زده‌اند بعد یادمان می‌آید قبلا این روزها را پیش‌بینی کرده بودیم روزهایی که از شفافیت و بانک اطلاعاتی می‌نوشتیم تا انگشت‌نمای عالم نشویم که نگویند مسئولان ایران به جای پاکبان‌ها واکسن زده‌اند! برای آن که بخواهند شماتت کنند شهردار آبادان و وزیر و معاون رئیس جمهور چه تفاوتی دارد؟ و یکی هم نیست از آقای وزیر بپرسد وقتی مصاحبه می‌کردید و سخنرانی و التماس و دعا و ناله و نفرین! اصلا حواس تان به وزارتخانه عریض و طویل بهداشت و درمان بود که باید حواسش شش‌دانگ جمع باشد یا هنوز هم به عمق ماجرا پی نبرده‌اید آقای وزیر!؟