کمتر از يک هفته تا انتخابات آمريکا مانده و ارزيابيهاي مبتني بر نظرسنجي، جو بايدن را جلوتر ميداند درحالي که آنچه از ارزيابي نظرسنجيهاي مبتني بر کارت الکترال و الکترال کالج بهدست ميآيد، ترامپ را پيشتاز معرفي ميکند و سايت پيشبينيکننده statespoll آمريکايي 292 راي الکترال را از آن ترامپ دانسته که آمار قابلتوجهي درمقابل جو بايدن است که احتمالا حائز 216 راي الکترال خواهد شد.
کمتر از يک هفته تا
انتخابات آمريکا مانده و ارزيابيهاي مبتني بر نظرسنجي، جو بايدن را جلوتر
ميداند درحالي که آنچه از ارزيابي نظرسنجيهاي مبتني بر کارت الکترال و
الکترال کالج بهدست ميآيد، ترامپ را پيشتاز معرفي ميکند و سايت
پيشبينيکننده statespoll آمريکايي 292 راي الکترال را
از آن ترامپ دانسته که آمار قابلتوجهي درمقابل جو بايدن است که احتمالا
حائز 216 راي الکترال خواهد شد. اما در اينکه پيشبيني اين سايت که نتيجه
انتخابات 2016 و 2018 سنا و مجلس را بهدرستي و با دقت بالا پيشبيني کرده
بود را بپذيريم يا نظرسنجيهاي عمومي را مدنظر قرار دهيم، به نظر ميرسد که
چون اين مباني تحليلي نيست بهتر است خودمان را معطل نکنيم و بيشتر منتظر
باشيم تا هفته آينده نتايج انتخابات را تحليل کنيم و ببينيم کدام يک برنده
ميشوند و متناسب با برنامههايي که دارند، روشها و سياستهايي را اتخاذ
کنيم که بتوانيم مقابله کنيم. برخلاف نظر برخي که معتقدند کار انتخابات
آمريکا به ديوان عالي ميکشد و ورود قاضي برت را در راي نهايي موثر
ميدانند، معتقدم که چنين نخواهد شد و به نظر ميرسد موضوعي نيست که ديوان
عالي بررسي کند و اگر اختلاف نظر باشد مثل موردي که با راي دادگاه عالي بوش
از ال گور پيشي گرفت و پيروز انتخابات شد به اين دادگاه ارجاع داده
ميشود. اما اکنون چنين شرايطي حاکم نيست و تنها از آنجايي که ترامپ اعلام
کرده، اگر شکست بخورد، حتما تقلب شده، احتمالا به انتقال مسالمتآميز قدرت
احترام نميگذارد. درحقيقت اکنون که نظرسنجيها حاکي از اختلاف زياد بين
ترامپ و بايدن در کارت الکترال است، احتمال اينکه کار به ديوان عالي بکشد،
بعيد به نظر ميرسد ضمن اينکه از قبل هم جمهوريخواهان اکثريت را داشتند و
اکنون با حضور قاضي ايمي برت، تنها اکثريتشان قويتر ميشود. اينکه به
صورت کلي تفاوتي بين آن دو قائل نشويم، ما را به سمت برنامهريزي دقيق به
پيش نميبرد بلکه بايد برعکس وارد جزئيات شويم و بدانيم ترامپ در صورت
پيروزي چه سياستهايي در قبال جهان، منطقه و ايران اتخاذ خواهد کرد و ما چه
کارهايي بايد در مقابل سياستهايش انجام دهيم و برعکس سناريوي پيروز بايدن
را هم در نظر بگيريم که در آنصورت چه سياستهايي اتخاذ کنيم. ترامپ در
عمل با اين واقعيت که فشار حداکثري نتيجه مطلوبي که آمريکا خواهان آن بوده
را حاصل نکرده، روبهرو شده و مشاور امنيت ملي آمريکا هم بهصراحت به اين
نکته که بيشتر از اين تحريمي نمانده که بخواهند انجام دهند، اشاره کرد و
تحريمهاي اخير هم که متوجه افراد و شرکتها شد، تاثير آنچناني در روند
ماجرا ندارد. بنابراين به نظر ميرسد که ترامپ در صورت پيروزي حتما
سياستهايش را تغيير خواهد داد نه بهواسطه اينکه بخواهد انعطاف نشان دهد
بلکه به واسطه اينکه به سمت سياستهاي تاثيرگذار پيش رود، چون عملا
سياستهايي که بهکار برده به شکست منتهي شده است. ترامپ در حالي با
عوامفريبي دم از معامله ميزند که درعمل به سياستهاي گذشته پايبند است و
اگر از سياستهاي گذشته دست بردارد و به برجام برگردد، نشان از انعطاف دارد
ولي تداوم سياستهاي گذشته چنانچه از سال 97 تابهحال به نتيجه نرسيده،
باز هم نتيجهاي دربر نخواهد داشت. ترامپ در صورت پيروزي بايد راهکار جديدي
اتخاذ و به خواستههاي ايران توجه کند. نکته مهمي که تحليلهاي نظير اينکه
«حتي اگر بايدن هم پيروز شود، تاثير رواني اندکي خواهد داشت»، مورد
بيتوجهي قرار ميگيرد اين است که طرف ايران را در نظر نميگيرند و فکر
ميکنند آمريکا فعال مايشاست و هرطور که بخواهد تصميم ميگيرد. اين طرف
قضيه هم ايران است و اينکه چه سياستي اتخاذ ميکند و چه اقداماتي انجام
ميدهد. درواقع اينطور نيست که ايران دست بسته باشد. ايران مسئولان و
امکاناتي دارد که براساس تحولاتي که رخ ميدهد، سياستهايي اتخاذ ميکند و
اينکه خرداد 1400 چه کسي رئيسجمهور ايران خواهد بود، روي روندي که در پيش
داريم، تاثيرگذار است. سياست خارجي کلان کشور توسط رئيسجمهور تعيين
نميشود و رئيسجمهور منتخب تاثيرگذار است ولي تعيينکننده نيست و
آمريکاييها بهخوبي بدان واقف هستند.