میگویند «پراید» شده 100 میلیون تومان، خانه خریدن یک افسانه است و شغل داشتن از محالات اما داستان این روزها پراید 100 میلیونی و خانه ی چند ده میلیاردی و شغل با درآمدهای لاکچری نیست؛ دعوا بر سر تخم مرغ شانهای نزدیک به 40 هزار تومان و «کره» قالبی 8 هزارتومان است که به برخی میتوان گفت بیخیال پراید و خانه شوید اما مگر میشود به مردم گفت بیخیال نان و خورشت شد؟!
میگویند «پراید» شده 100
میلیون تومان، خانه خریدن یک افسانه است و شغل داشتن از محالات اما داستان
این روزها پراید 100 میلیونی و خانه ی چند ده میلیاردی و شغل با درآمدهای
لاکچری نیست؛ دعوا بر سر تخم مرغ شانهای نزدیک به 40 هزار تومان و «کره»
قالبی 8 هزارتومان است که به برخی میتوان گفت بیخیال پراید و خانه شوید
اما مگر میشود به مردم گفت بیخیال نان و خورشت شد؟!
باورکنید
نوشتن، وقتی ندانی از کجای ماجرا آغاز کنی؛ سختترین کار است منتها همین
ابتدای امر توضیح واضحات بدهیم که نه «جو زده» شده ایم، نه «سوادمان نم
کشیده» و نه خدای ناکرده میخواهیم «من در آوردی» چیزهایی گفته یا نوشته
باشیم که شاملِ«ما نیز هستیم» بشویم اما موضوع سخن، گرانی است، مخاطب اما
نمایندگان مجلس.
> طرح میدانیم، لایحه میشناسیم!
این که؛
پیشنهادهای مطرح شده در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، چه به صورت طرح و چه
به صورت لایحه که به ترتیبِ فوریتی که برای ارائه در نمایندگان دارد
دستهبندی میشوند. طرحها و لوایح دوفوریتی، آنهایی هستند که پس از تصویب
دو فوریت، بلافاصله به چاپ و توزیع آنها اقدام و پس از ۲۴ ساعت از موقع
توزیع در صحن علنی ارائه میشوند.بر اساس تاریخ؛ طرح یا لایحه دو فوریتی با
اصلاح نظامنامه (آییننامه) مجلس شورای ملی در دوره پنجم مجلس باب شد.
پیش از آن تنها یک فوریت وجود داشت. نخستین مصوبه دوفوریتی تاریخ مجالس
قانونگذاری ایران، لایحهای برای لغو القاب بود. در پانزدهم اردیبهشت ۱۳۰۴
دولت سردارسپه، لایحهای برای لغو لقبهای نظامی به مجلس داد که افراد
غیرنظامی به کار میبردند (مانند سردار، سپهدار و غیره). این لایحه به
خواست برخی نمایندگان در همان روز با قید دو فوریت به شور و رای گذاشته و
با افزودن لغو کلیه القاب کشوری به آن، تصویب شد. دومین مصوبه و نخستین طرح
دوفوریتی نیز همان سال، برای انقراض سلطنت خاندان قاجار بود که عده زیادی
از نمایندگان در نهم آبان به مجلس دادند و به تصویب رساندند. بهطور کلی
لوایح و طرحهای که به مجلس ارائه میشود بر دوگونهاند:
1- طرحها و
لوایح قانونی عادی که دو شوری میباشند بدین معنا که مجلس در خصوص این گونه
طرح هاو لوایح دریک شور کلیات را به تصویب میرساند و در شور دیگر به
جزئیات میپردازد و مورد تصویب قرار میدهد. غالب طرحها و لوایح، عادی
میباشند اما در بعضی از موارد که سرعت تصویب قانون ضرورت دارد به نوع
دیگری طرح و لایحه تقدیم میشود.
2- طرحها و لوایح فوری طرحها ولوایح
مزبور یک شوری میباشند بدین معنا که دریک شور هم کلیات وهم جزئیات مورد
بحث قرار میگیرد و احیاناً به تصویب میرسد. این قسم از طرحها و لوایح
خود ممکن است به یکی از سه شکل ذیل باشد:
الف) طرحها و لوایح یک فوریتی
ـ این قسم از طرحها و لوایح پس از تصویب فوریت آن درمجلس به کمسیون
مربوطه ارجاع میشود تا خارج از نوبت مورد بررسی قرارگیرد. (ماده۱۱۶
آییننامه داخلی مجلس)
ب) طرحها ولوایح دوفوریتی ـ دراین گونه طرحها
ولوایح پس از تصویب دوفوریت آن بلا فاصله به طبع (چاپ) وتوزیع آن بین
نمایندگان اقدام میشود و بیست و چهار ساعت پس از توزیع در مجلس مطرح
میگردد. این گونه طرحها و لوایح به کمسیون ارجاع نمیشود.
ج) طرحها و
لوایح سه فوریتی ـ در این قبیل طرحها و لوایح پس ازتصویب سه فوریت آن،
مجلس در همان جلسه وارد دستور میشود (ماده ۱۱۶ آییننامه) ونیازمند ارجاع
به کمیسون نیز نیست. ضمناً هنگامی که طرح و لوایح با قید فوریت در دستور
کار مجلس قرار بگیرد قبلاً از طرف رئیس مجلس مراتب به اطلاع شورای نگهبان
میرسد و شورای مزبور باید در این جلسات حضور یابد و نظر خود را حتی
المقدور و بلا فاصله پس از آرای مجلس و یا حداکثر تا ۲۴ ساعت اظهار کند.
(ماده۸۶ آییننامه داخلی مجلس)
> همسر و دو سر سیم برق و باقی ماجرا
حوالی
1372 یعنی حدوداً سه دهه قبل؛ «مهدی فخیم زاده» فیلمی ساخت و نام آن را
«همسر» گذاشت، یک سوی ماجرا «مهدی هاشمی» بود و دوستانش و سوی دیگر ماجرا؛
«فاطمه معتمد آریا» و چند بانوی دیگر موضوع مدیرعاملی یک شرکت خصوصی بود و
اختلاس و سوء مدیریت... خلاصه مهدی هاشمی که در آن فیلم همسرِ فاطمه معتمد
آریا بود و رقیب وی در گرفتن پست مدیریت، وقتی فهمید دوستانش با سوء
استفاده از اعتماد او به اصطلاح «در امانت خیانت کرده اند» در زیرزمین شرکت
حبس شد و چون هیچ وسیلهای نبود که اعلام کند در زیرزمین حبس شده، با
استفاده از دو سر سیم برق؛ آنقدر اقدام به قطع برق ساختمان کرد تا فهمیدند
او در آن جا است و نجاتش دادند و باقی ماجرا هم ختم شد به دستگیری
خیانتکنندگان در امانت.
حکایت، حکایت ما است که چون کسی به حرف مان گوش
نمیدهد مجبوریم دو سر سیم برق را «هی» بچسبانیم به هم تا بالاخره یکی
بفهمد ماجرا چیست مثل همین پیشنهاد «طرح ده فوریتی» که میدانند و میدانیم
وجود خارجی ندارد.
> داستان ربودن خلخال از پای زن یهودی را همه شنیده ایم
این
یادداشت را با نگاهی گذرا به داستان ربودن خلخال از پای زن یهودی به پایان
که نه؛ اما درز میگیریم؛ خطبه ی 27 نهج البلاغه فرازی مشهور دارد: «اطلاع
یافتهام یکى از سربازان معاویه به یک زن مسلمان حمله کرده و دیگرى به زنى
غیر مسلمان که با مسلمانان هم پیمان بوده است و سپس طلاهاى او را از بدنش
بزور بیرون آورده است و زن تنها وسیله ى دفاعش التماس، خواهش و گریه و
درخواست کمک بوده است. سربازان معاویه بدون رنج و زحمت و بدون ریختن یک
قطره خون و زخم دیدن با دست پر بازگشته اند. اگر مرد مسلمانى از این پس از
روى تاسف و غصه بمیرد سزاوار است و سرزنش نمى شود....».
> حالا به ما حق بدهید درخواست طرح ده فوریتی بدهیم؟!
اصل
داستان گرانی است و افزایش قیمتها! چون هنوز فکر میکنیم مجلسی انقلابی
است که شعار انقلابی بدهد و دولتی خوب است که از «تدبیر و امید» دم بزند و
مسئولی که خوش عکس و پر سخن باشد در این میان اما یادمان رفته که برای مهار
گرانی آن هم گرانیهایی که اگر «مرد مسلمان» بشنود و از غصه دق کند نباید
او را «سرزنش» کرد نه طرح و لایحه که«عمل نشان باید داد» حالا دیدید که با
وجودِ دانستنِ عدم وجود طرح ده فوریتی، حق داشتیم از مجلس بخواهیم برای
غلبه بر گرانیها و بیتدبیری ها حتی اگر لازم دید طرح ده فوریتی بدهد؟!