علیرغم آنکه فشارهای اقتصادی بر مردم شدت بیشتری گرفته ولی کماکان مسئولان مختلف برداشت تلطیف شده و پاکیزهای از این فشار دارند.به نیکی مشخص است آقایان گرامی و معزز، در دنیای دیگری سیر میکنند و متر ومعیارشان جیب خودشان است.
علیرغم آنکه فشارهای
اقتصادی بر مردم شدت بیشتری گرفته ولی کماکان مسئولان مختلف برداشت تلطیف
شده و پاکیزهای از این فشار دارند.به نیکی مشخص است آقایان گرامی و معزز،
در دنیای دیگری سیر میکنند و متر ومعیارشان جیب خودشان است.فی المثل چندی
پیش در رادیو یکی از مسئولان مرتبط در مصاحبهای وقتی با سوالات خبرنگار در
مورد آشفته بازار مسکن مواجه شد و اینکه حتی در ایام کرونا نیز قیمتها 50
درصد رشد داشته ضمن تایید این بلبشو اظهار کرد که در این شرایط حتی
معاونین وزرا نیز نمیتوانند مسکن تهیه کنند!این گفته نشان میدهد آقایان
به این دلیل این روزها به فکر مسکن افتادهاند زیرا آنقدر آش شور شده که
صدای آشپز هم درآمده. به عبارت ساده به قدری قیمتها افزایش پیدا کرده که
مسئولان عالیرتبه نیز برای تهیه مسکن جهت سرمایهگذاری و یا فراهم نمودن
مقدمات تشکیل زندگی برای فرزند یا نوه خود کمی(!) دچار مشکل شده اند.
البت حضور در چنین پستهایی آپشنهایی دارد که میتوان با سود بردن از آنها بر مشکلات این چنینی فایق آمد.
بهرحال
غرض،عرض این نکته است که با وجود رسیدن کارد گرانی به استخوان مردم غالب
مسئولان و تصمیم گیران در دنیای دیگری سیر میکنند که با دنیای ما متفاوت
است.مثال بارزتر در این باره ورد زبان این روزهای مقامهای مختلف دولتی
است. آنان در این ایام کرونایی مدام به خود میبالند که در حوزه مواد غذایی
شاهد وفور کالا هستیم و در زمینه تولید دچار اشکالی نشدیم. علی برکت
الله.پیشتر هم تاکید داشتند با وجود هشدارهای کرونایی و احتمال نایاب شدن
برخی مواد غذایی و مصرفی مردم با فرهنگ کشورمان به سمت فروشگاهها هجوم
نبردند و برخلاف برخی کشورهای آمریکایی و اروپایی قفسه فروشگاههای بزرگ پر
از کالا بود.باز هم علی برکت الله. لیکن به نظر میرسد در این باره مغلطه
بزرگی در حال رخ دادن است و آن اینکه زمانی میتوان به بالا نس بودن سیستم
عرضه و تقاضا در بازار کالای مصرفی مردم نازید که شرایط اقتصادی این مُلک
طبیعی باشد.اگر در فلان شهر کانادا مردم هجوم بردند و فروشگاه را جارو
کردند و بردند قطعا قدرت خریدی بوده ولی اینجا اگر هم گفته شود قرار است
کمبودی رخ دهد قدرت خریدی وجود ندارد که مردم بخواهند هجوم ببرند و
بخرند.شاید در
نقاط بالای شهر تهران چنین هجومی صورت گیرد اما در مناطق متوسط و پایین شهر و شهرستانها آب از آب تکان نمیخورد.
خب
طبعا اگر این آقایان مسئول، قبول زحمت میفرمودند یک توک پا به
فروشگاههایی غیر از محل زندگی خود (!) تشریف میبردند تایید مینمودند که
قاطبه مردم برای خرید مایحتاج ضروری خود نیز دچار مشکل هستند و با ترس و
لرز و حساب و کتاب فراوان از قفسههای فروشگاهها کالا برمی دارند.چندی پیش
عکاس خوش ذوق خبرگزاری ایسنا به بازار رفته بود و کلوزآپی از مردمی که به
قیمتها نگاه میکنند و انگشت به دهان میمانند گرفته بود.این تصاویر به
درستی نشان میداد بسیاری به بهانه خرید به فروشگاهها میروند اما یا
دست خالی برمی گردند ویا از بخشی از لیست خرید خود بالاجبار صرفنظر میکنند.
فلذا
اینکه از صدر تا ذیل دولت تاکید دارند در این ایام تولید نخوابید و کمبودی
رخ نداد فضیلتی ندارد.این آقایان یا بیاطلاع هستند و یا میدانند در جیب
مردم چه خبر است و اطلاع غلط میدهند.جامعه ایرانی این روزها به دو قطب
اصلی تقسیم شده است.اقلیتی برخوردار که
قاطبه شان رانتی هستند و در هر شرایطی وضع شان
بهتر میشود و پسرفتی ندارند و اکثریتی نیازمند که غالب شان روی لبه تیغ حرکت میکنند و در آستانه سقوط اقتصادی هستند.
نکته
پایانی هم آنکه این دولت در روزهای پایانی خود است و بیانگیزه و مجلس نیز
در روزهای ابتدایی است و سرگرم تقسیم پست.عدهای در دولت به طمع بقای میز
در توئیتر صبح به صبح یک توئیت مزخرف تحویل ملت میدهند و در مجلس نیز
تعدادی تازه از راه رسیده فارغ از دنیا شعاری با نمک(مثل تحریم فیلمهای
کره ای) سر میدهند.می خواهم بگویم بعید است با این تفاسیر حداقل در کوتاه
مدت اتفاق متفاوتی رخ دهد.کمی انسان باشیم و به خودمان رحم کنیم در این
وانفسا!