ايران و آمريکا در چارچوب گفتوگوهايي پشت پرده، توافق کردهاند تا بار ديگر تبادل زنداني داشته باشند. از مدتها قبل و پيش از شلوغيهاي اخير در آمريکا، شرايط لازم براي امر تبادل مهيا شده بود و دو طرف اعلام آمادگي کرده بودند تا در ازاي آزادي اتباع خود، اتباع طرف مقابل را آزاد کنند.
ايران و آمريکا در
چارچوب گفتوگوهايي پشت پرده، توافق کردهاند تا
بار ديگر تبادل زنداني داشته
باشند. از مدتها قبل و پيش از شلوغيهاي اخير در
آمريکا، شرايط لازم براي امر تبادل مهيا شده بود و
دو طرف اعلام آمادگي کرده بودند
تا در ازاي آزادي اتباع خود، اتباع طرف مقابل را
آزاد کنند. هرچند اين گفتوگوها صرفا در
موضوع تبادل زندانيان بوده اما رئيسجمهور آمريکا
ضمن طرح ادعاي پيروزي قطعي خود در انتخابات رياست
جمهوري آمريکا در ماه نوامبر اعلام کرده بهتر است تا ايران
و آمريکا پيش از فرا رسيدن انتخابات توافقي جديد و
عالي داشته باشند. اين غيبگويي دونالد
ترامپ در حالي صورت گرفته که تحقق ادعاي او در
هالهاي از ابهام است. در روزهاي اخير رفتارهايي که رئيسجمهور
آمريکا در مقابل معترضان از خود نشان داد،
سبب شد تا مخالفتها با او افزايش پيدا کرده و
انتقادات زيادي نسبت به موضعگيريهايش در محافل
سياسي و رسانهاي آمريکا مطرح شود. از زمان روي کار آمدن
دونالد ترامپ در آمريکا، او ترجيح
داد راه و رسم يکجانبهگرايي را در پيش گرفته و
ارتباط و همکاري آمريکا را با سازمانهاي بينالمللي محدود
کند. خروج از توافقها و عهدنامههايي که در
دوره رؤساي جمهور پيشين آمريکا امضا شده، بيتوجهي به
سازمان ملل متحد و قطعنامههاي شوراي امنيت اين سازمان،
عدم اجراي دستورات قانوني ديوان بينالمللي
دادگستري و تشديد تنش با ايران از جمله
اقداماتي بوده که دولت ترامپ در سه سال
گذشته انجام داده است. اين سلسله اقدامات و
سياستهاي دولت ترامپ سبب شد تا او نتواند
در عرصه سياست خارجي دستاوردي داشته
باشد و با تکيه بر مسائل داخلي بکوشد تا پيروز
رقابتهاي انتخاباتي آمريکا لقب گيرد. با شيوع ويروس کرونا
در جهان و وضعيت وخيم آمريکا در مقابله با بيماري
کوويد 19، ترامپ شاهد آن است که تمام آنچه براي پيروزي
در انتخابات تدارک ديده بود، از
نرخ بيکاري پايين تا رشد اقتصادي از دست رفته و او
ديگر چيزي براي عرضه در رقابتهاي انتخاباتي
ندارد. چنين وضعيتي باعث شده تا
دونالد ترامپ در پي دستاوردسازي
در عرصه سياست خارجي برآيد و تلاش کند تا با
مديريت مسائل اساسي مطرح در سياست خارجي آمريکا، برگ
برندهاي براي پيروزي در انتخابات مهيا کند. ترامپ
در سالهاي گذشته با اتخاذ راهبرد «فشار حداکثري»
در قبال ايران کوشيد تا کشورمان را وادار به
مذاکرهاي با نتايج از پيش تعيين شده کند اما شکست سياست
«فشار حداکثري» و در مقابل «مقاومت حداکثري» ملت
ايران سبب تا او در اين امر ناکام بماند. حالا و با توجه
به نزديکبودن زمان انتخابات، رئيسجمهور آمريکا
ميخواهد به هر نحو ممکن موضوع ايران را سروسامان
داده تا بتواند از آن براي پيروزي در
نوامبر بهره ببرد. اعتقاد من اين است که مذاکره در
اين شرايط به نفع ايران نخواهد بود و جمهوري اسلامي
بايد دست کم تا ماه نوامبر براي بررسي اوضاع آمريکا و
احتمال تغيير دولت در اين کشور صبر کند.