حسين دهلوی نت آخر را نواخت

حسين دهلوي چهره ماندگار فرهنگ ايران صبح ديروز سه‌شنبه دارفاني را وداع گفت.حسين دهلوي که صبح روز سه‌شنبه(23 مهرماه) دار فاني را در سن 92 سالگي وداع گفت، از هنرمندان پيشکسوت عرصه موسيقي بود که سال‌هاي اخير را با بيماري فراموشي سپري کرد.سوسن اصلاني، نوازنده سنتور، آهنگساز و همسر حسين دهلوي در گفت‌وگويي که سال 96 داشت، يکي از دلايل اصلي بيماري آلزايمر همسرش را افسردگي عنوان کرده و گفته بود: «زماني هم که حال دهلوي بهتر بود از او آنچنان که بايد، بهره نبردند. دهلوي به‌دليل افسردگي آلزايمر گرفت. او قرار بود رهبري ارکستر ملي را بر عهده بگيرد، اما اين قول‌ها در حد حرف بود و انجام نشد که براي او ضربه بدي بود. بعدها او ديگر به‌دليل کسالتش نتوانست اثري بسازد.» زنده‌ياد حسين دهلوي سال 1306 در تهران ديده به جهان گشود.او آموزش موسيقي را از پنج سالگي نزد پدرش، معزالدين دهلوي، که از شاگردان علي‌اکبر شهنازي بود، آغاز کرد و در 9 سالگي با تشويق مادرش به ساز ويلن علاقه‌مند شد.او دوره اول ويلن را نزد پدرش فراگرفت و سپس دوره دوم(رديف راست کوک) را نزد ابوالحسن صبا گذراند و به هنرستان موسيقي رفت و سپس به فراگيري علمي موسيقي گرايش پيدا کرد و هارموني، کنترپوان و اصول آهنگسازي را نزد حسين ناصحي فرا گرفت.دهلوي در سال 1339 از هنرستان عالي موسيقي در رشته آهنگسازي فارغ‌التحصيل شد. او در دوره هنرستان با همکاري ابوالحسن صبا ارکستر شماره يک هنرهاي زيبا را راه‌اندازي و تعدادي از آثار صبا را براي ارکستر تنظيم کرد.پس از درگذشت استاد صبا در سال 1336، رهبري اين ارکستر که بعدا ارکستر صبا ناميده شد، به دهلوي واگذار شد و شاخه‌هاي 2، 3 و 4 هم به آن افزوده شد. اين ارکسترها از زمان گشايش تلويزيون ايران در سال 1337 به‌صورت هفتگي در تلويزيون به اجراي برنامه پرداختند.حسين دهلوي در سال 1341 به رياست هنرستان موسيقي ملي برگزيده شد و تا فروردين 1350 اين سمت را عهده‌دار بود. او خود در دوره دوم هنرستان رشته‌هاي تئوري موسيقي ايران، تلفيق شعر و موسيقي، فرم موسيقي ايران، هارموني و ارکستر را آموزش مي‌داد. در اين سال، وي براي سفر دو ساله مطالعاتي به آلمان و اتريش رفت.نخستين اثر دهلوي در زمينه ارکستر موسيقي ملي، به نام «سبک‌بال» در سال 1332 و در دستگاه شور تصنيف شد. کنسرتينو براي سنتور و ارکستر، يکي از بخش‌هاي اين آلبوم، نتيجه همکاري مشترک دهلوي با فرامرز پايور است. آثار بعدي دهلوي مانند گفت‌وگوي دل در شور(1336) و «فروغ عشق» در بيات اصفهان از تجربيات ارزشمند وي در تلفيق شعر و موسيقي ايراني به‌شمار مي‌روند.يکي از مهم‌ترين آثار حسين دهلوي کتاب «پيوند شعر و موسيقي آوازي» است که حاصل بيش از 40 سال تجربه او در تلفيق موسيقي با شعر است و جايزه کتاب سال جمهوري اسلامي را به‌دست آورد.آخرين کوشش او در زمينه کارهاي جمعي موسيقي ملي، پايه‌گذاري ارکستر مضرابي است که با همکاري 66 نفر از نوازندگان سازهاي مضرابي ايراني تشکيل شد و در سال 1372 روي صحنه رفت.
پيام‌هاي تسليت
معاون امورهنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، مديرکل دفتر موسيقي اين وزارتخانه و گروه موسيقي فرهنگستان هنر با انتشار پيامي درگذشت هنرمند استاد حسين دهلوي را تسليت گفتند. در پي درگذشت استاد حسين دهلوي پيام تسليتي از سوي محمد الهياري مديرکل اين دفتر منتشر شد. در اين پيام آمده است: استاد حسين دهلوي، جان ارجمند و زلال هنر شريف موسيقي، 23 مهرماه، پس از سال‌هاي مديد بيماري و شکيبايي، به خلوت جاودان نغمه‌ها پيوست.شخصيت ارزشمندي که علاوه بر آراستگي به توانمندي‌هاي سرشار در عرصه‌هاي آهنگسازي، نوازندگي، تاليف و درخشش در زمره چهره‌هاي ماندگار اين مرز و بوم، به تمامي دوستدار شفيق مردم و فرهنگ وزين ايران بود.همچنين معاون امورهنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي نيز درگذشت اين استاد را تسليت گفت.سيد مجتبي حسيني در اين پيام نوشت: «آثار استاد دهلوي را از نوجواني مي‌شنيدم، به شورم مي‌آورد و شعوري نغز در آنها جاري بود. استاد دهلوي از نوگرايان موسيقي ايراني بود، اما با شناختي عميق که از سنت موسيقايي ايراني داشت، راه نوآوري در موسيقي را مي‌گشود، به نوآوري و همگامي با زمانه در موسيقي ايراني باور داشت و موسيقي و هنر را راهي براي اعتلا و توسعه جامعه مي‌دانست.شناخت، معرفت، دقت و انضباط استاد دهلوي و آثارش در خانه ذهنم پديده‌اي ممتاز و کم نظير ساخته بود و آرزو داشتم اين پديده را که ساعت‌ها به شنيدنش دل و جان سپرده بودم، از نزديک ببينم و از او بياموزم. بعدها که دوستاني از خيل شاگردان استاد يافتم بيشتر با استاد آشنا شدم، چند باري استاد دهلوي را ديدم و هميشه شوق ديدارش را داشتم. امروز و در اين خزان خبر رسيد که استاد دهلوي خرقه تهي کرد و سفر کرد، غمي سخت در جانم ريخت که تا هستم بر دلم خواهد ماند. استاد دهلوي غم رفتنت هميشه در دلم مي‌ماند، اما در ذهنم تصوير استوار و سرحال و منضبط استاد در حال رهبري ارکستر، روشن است.استاد دهلوي آهنگساز، رهبر ارکستر و آموزگار عاشق موسيقي و خالق آثار ماندگاري بود که نواي گوش نواز و دلنشين آثارش در ياد و جان مي‌ماند، موسيقي از حيث نظر و عمل در ذهن و جان استاد دهلوي جمع و جاري بود چنانکه موسيقي و شعر و پيوندشان را به درستي مي‌شناخت در آهنگسازي و رهبري هم شورآفريني مي‌کرد.استاد دهلوي در هنرستان عالي موسيقي، آموخته بود و سال‌ها مدير و آموزگار ارزشمند هنرستان ملي موسيقي بود و با آموزش، تاليف، آهنگسازي، اجرا و نوآوري در موسيقي ايراني براي موسيقي و هنر و فرهنگ اين سرزمين، قدم برداشت.استاد حسين دهلوي يادت در جان ايران جاودان خواهد ماند».

برچسب ها: روزنامه ، آرمان ملی ، حسین دهلوی ، پیشکسوت موسیقی ، موسیقی ایرانی