نسخه چاپی
ارسال به دوستان
برخلاف تحلیل‌ها و شعارهائی که این روزها در کشورهای اسلامی منطقه ما مطرح می‌شوند، ملت‌های مسلمان منطقه در وضعیت بدی بسر می‌برند. حمله نظامی ترکیه به شمال سوریه فقط یک بخش از این ماجراست، در سایر کشورها هم اوضاع چندان رضایت‌بخش نیست.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
برخلاف تحلیل‌ها و شعارهائی که این روزها در کشورهای اسلامی منطقه ما مطرح می‌شوند، ملت‌های مسلمان منطقه در وضعیت بدی بسر می‌برند. حمله نظامی ترکیه به شمال سوریه فقط یک بخش از این ماجراست، در سایر کشورها هم اوضاع چندان رضایت‌بخش نیست.
عربستان و امارات با یمن درحال جنگ هستند و هر روز بر کشته‌ها و زخمی‌ها اضافه می‌شود، ویرانی‌ها گسترش بیشتری می‌یابند و خانواده‌های بیشتری آواره می‌شوند. در بحرین، دیکتاتوری آل‌خلیفه انتها ندارد و هرروز اخبار ناگواری از شهادت یا زندانی شدن و یا محکومیت و حتی سلب تابعیت مردم به گوش می‌رسد. در عراق و افغانستان و لیبی، انفجارها، درگیری‌ها و کشتارها تمامی ندارند. حالا در سوریه هم که بعد از سالها جنگ و خون‌ریزی، تلاش‌های سه کشور ایران، روسیه و ترکیه برای برقراری آرامش و انضباط در این کشور به نتایج قابل تحسینی رسیده بود، آقای رجب طیب اردوغان فرمان آتش صادر کرده و برخلاف قول و قرارها بار دیگر کشتار و نا‌آرامی را دامن زده است.
بهانه رئیس‌جمهور ترکیه اینست که کردهای سوریه و ترکیه مرزهای مشترک ترکیه را ناامن می‌کنند و برای تامین امنیت ترکیه لازم است منطقه‌ای به طول صدها کیلومتر و به عرض ده‌ها کیلومتر از خاک سوریه در تصرف ترکیه باشد تا ارتش ترکیه بتواند مانع ایجاد ناامنی علیه ترکیه توسط کردهای دو کشور شود!
غیرمنطقی‌تر از این، نمی‌توان بهانه‌ای تصور کرد. اینکه یک دولت به خود حق بدهد چند هزار کیلومتر از خاک کشور دیگری را اشغال کند، نیروهای نظامی خود را در آن کشور مستقر نماید، منابع موجود در آن چند هزار کیلومتر را در اختیار بگیرد، مردم را آواره کند و برای رسیدن به این هدف هزاران نفر را به قتل برساند و مجروح کند و تمام این اقدامات خلاف قانون را به بهانه تامین امنیت کشور خود انجام بدهد، در هیچیک از نظامات حکومتی، قانونی، اخلاقی و عرفی جهان و در هیچ زمانی غیر از دوران توحش نمی‌توان سراغ گرفت. این اقدام دولت آقای اردوغان را فقط می‌توان در چارچوب «قانون جنگل» تعریف کرد.
شما آقای اردوغان اگر می‌خواهید امنیت کشورتان را تامین کنید، دو راه مشخص وجود دارد که باید آنها را در پیش بگیرید. اول اینکه حقوق اتباع خود، اعم از کرد و غیرکرد را رعایت کنید تا آنها ناراضی نباشند و با میل و رغبت از تمامیت ارضی ترکیه حمایت کنند و دوم اینکه مرزهای خود با دیگر کشورها از جمله سوریه را تقویب کنید تا از تعرض‌ها مصون باشند. اینکه به بهانه تامین امنیت خودتان، چند هزار کیلومتر از کشور همسایه را اشغال نظامی کنید و برای این اشغال، آنهمه خون بریزید و آوارگی و ویرانی به وجود بیاورید، با هیچ منطقی سازگاری ندارد. می‌بینید که کشورهای مختلف حتی جمهوری اسلامی ایران که همسایه و هم‌کیش و دوست شماست، این اقدام شما را محکوم می‌کند. شما با این اقدام خلاف قانون و خلاف حقوق بین‌المللی‌تان، علاوه بر خون‌ریزی و اشغال غیرقانونی خاک سوریه، موجب تلف شدن مقادیر زیادی از اموال مردم ترکیه در قالب تجهیزات جنگی شدید، به ملت سوریه نیز خسارات زیادی را تحمیل کردید، امت اسلامی را به‌خاطر این خون‌ریزی‌ها و خسارت‌ها نگران نمودید و دشمنان مشترک ملت‌های مسلمان را که سودهای سرشاری از این قبیل درگیری‌ها در کشورهای اسلامی نصیب خود می‌کنند خوشحال کرده‌اید. آیا رسالت یک حاکم در کشور اسلامی همین است؟ شما با این جنگ‌افروزی جدید، پاسخ روسای جمهور ایران و ترکیه، که با آنها قول و قرار تلاش برای پایان دادن به جنگ و خون‌ریزی در سوریه داشتید، را چه خواهید داد؟
پرونده شما آقای اردوغان به‌خاطر شرکت در جنگ‌افروزی‌های هشت ساله در سوریه و حمایت‌های گسترده لجستیکی از داعش، قابل دفاع نیست. تحرکات مثبت دو سال اخیر شما در همراهی با ایران و روسیه برای پایان دادن به جنگ در سوریه تا حدودی برای به فراموشی سپرده شدن آن پرونده سیاه موثر بود ولی متاسفانه تجاوز نظامی ارتش ترکیه به شمال سوریه، بار دیگر پرونده‌تان را با همان برگ‌های سیاه در برابر چشم‌ها گشوده است. هنوز هم برای جبران، فرصت دارید. به افکار عمومی جهان اسلام احترام بگذارید و هرچه زودتر ارتش خود را از خاک سوریه خارج کنید و به تلاش برای ایجاد آرامش در سوریه از طریق سیاسی برگردید.
برخلاف تحلیل‌ها و شعارهائی که این روزها در کشورهای اسلامی منطقه ما مطرح می‌شوند، ملت‌های مسلمان منطقه در وضعیت بدی بسر می‌برند. حمله نظامی ترکیه به شمال سوریه فقط یک بخش از این ماجراست، در سایر کشورها هم اوضاع چندان رضایت‌بخش نیست.
عربستان و امارات با یمن درحال جنگ هستند و هر روز بر کشته‌ها و زخمی‌ها اضافه می‌شود، ویرانی‌ها گسترش بیشتری می‌یابند و خانواده‌های بیشتری آواره می‌شوند. در بحرین، دیکتاتوری آل‌خلیفه انتها ندارد و هرروز اخبار ناگواری از شهادت یا زندانی شدن و یا محکومیت و حتی سلب تابعیت مردم به گوش می‌رسد. در عراق و افغانستان و لیبی، انفجارها، درگیری‌ها و کشتارها تمامی ندارند. حالا در سوریه هم که بعد از سالها جنگ و خون‌ریزی، تلاش‌های سه کشور ایران، روسیه و ترکیه برای برقراری آرامش و انضباط در این کشور به نتایج قابل تحسینی رسیده بود، آقای رجب طیب اردوغان فرمان آتش صادر کرده و برخلاف قول و قرارها بار دیگر کشتار و نا‌آرامی را دامن زده است.
بهانه رئیس‌جمهور ترکیه اینست که کردهای سوریه و ترکیه مرزهای مشترک ترکیه را ناامن می‌کنند و برای تامین امنیت ترکیه لازم است منطقه‌ای به طول صدها کیلومتر و به عرض ده‌ها کیلومتر از خاک سوریه در تصرف ترکیه باشد تا ارتش ترکیه بتواند مانع ایجاد ناامنی علیه ترکیه توسط کردهای دو کشور شود!
غیرمنطقی‌تر از این، نمی‌توان بهانه‌ای تصور کرد. اینکه یک دولت به خود حق بدهد چند هزار کیلومتر از خاک کشور دیگری را اشغال کند، نیروهای نظامی خود را در آن کشور مستقر نماید، منابع موجود در آن چند هزار کیلومتر را در اختیار بگیرد، مردم را آواره کند و برای رسیدن به این هدف هزاران نفر را به قتل برساند و مجروح کند و تمام این اقدامات خلاف قانون را به بهانه تامین امنیت کشور خود انجام بدهد، در هیچیک از نظامات حکومتی، قانونی، اخلاقی و عرفی جهان و در هیچ زمانی غیر از دوران توحش نمی‌توان سراغ گرفت. این اقدام دولت آقای اردوغان را فقط می‌توان در چارچوب «قانون جنگل» تعریف کرد.
شما آقای اردوغان اگر می‌خواهید امنیت کشورتان را تامین کنید، دو راه مشخص وجود دارد که باید آنها را در پیش بگیرید. اول اینکه حقوق اتباع خود، اعم از کرد و غیرکرد را رعایت کنید تا آنها ناراضی نباشند و با میل و رغبت از تمامیت ارضی ترکیه حمایت کنند و دوم اینکه مرزهای خود با دیگر کشورها از جمله سوریه را تقویب کنید تا از تعرض‌ها مصون باشند. اینکه به بهانه تامین امنیت خودتان، چند هزار کیلومتر از کشور همسایه را اشغال نظامی کنید و برای این اشغال، آنهمه خون بریزید و آوارگی و ویرانی به وجود بیاورید، با هیچ منطقی سازگاری ندارد. می‌بینید که کشورهای مختلف حتی جمهوری اسلامی ایران که همسایه و هم‌کیش و دوست شماست، این اقدام شما را محکوم می‌کند. شما با این اقدام خلاف قانون و خلاف حقوق بین‌المللی‌تان، علاوه بر خون‌ریزی و اشغال غیرقانونی خاک سوریه، موجب تلف شدن مقادیر زیادی از اموال مردم ترکیه در قالب تجهیزات جنگی شدید، به ملت سوریه نیز خسارات زیادی را تحمیل کردید، امت اسلامی را به‌خاطر این خون‌ریزی‌ها و خسارت‌ها نگران نمودید و دشمنان مشترک ملت‌های مسلمان را که سودهای سرشاری از این قبیل درگیری‌ها در کشورهای اسلامی نصیب خود می‌کنند خوشحال کرده‌اید. آیا رسالت یک حاکم در کشور اسلامی همین است؟ شما با این جنگ‌افروزی جدید، پاسخ روسای جمهور ایران و ترکیه، که با آنها قول و قرار تلاش برای پایان دادن به جنگ و خون‌ریزی در سوریه داشتید، را چه خواهید داد؟
پرونده شما آقای اردوغان به‌خاطر شرکت در جنگ‌افروزی‌های هشت ساله در سوریه و حمایت‌های گسترده لجستیکی از داعش، قابل دفاع نیست. تحرکات مثبت دو سال اخیر شما در همراهی با ایران و روسیه برای پایان دادن به جنگ در سوریه تا حدودی برای به فراموشی سپرده شدن آن پرونده سیاه موثر بود ولی متاسفانه تجاوز نظامی ارتش ترکیه به شمال سوریه، بار دیگر پرونده‌تان را با همان برگ‌های سیاه در برابر چشم‌ها گشوده است. هنوز هم برای جبران، فرصت دارید. به افکار عمومی جهان اسلام احترام بگذارید و هرچه زودتر ارتش خود را از خاک سوریه خارج کنید و به تلاش برای ایجاد آرامش در سوریه از طریق سیاسی برگردید.
نظر شما
آخرین اخبار
